| Āx, pl. -en, f., die Art, la hache, cognée. — Obd. Aecks; holl. aks; engl. ax.
A'zand, pl. A'zènn, m., der Augenzahn, Augzahn, l'œillère.
Azeng, f. (écon. rur.), die Äßung, Aßung, der eingeschlossene Weideplatz, die verhägte Weide, le clos servant de pâturage. — Lat. esca, Futter. | |