LLU Lexikon der Luxemburger Umgangssprache
 
Correcteur bis Coulisse (Bd. 1, Sp. 90 bis 92)
 
Correcteur, m. (imp.), celui qui corrige les épreuves, der Druckberichtiger, Corrector.
 
Correctif, m., das Milderungsmittel, die Milderung, der Milderungsausdruck. — Engl. corrective; span. correctivo.
 
Correction, f., 1° die Verbesserung, Berichtigung; 2° die Rüge, Zurechtweisung, Bestrafung. — Engl. correction.
 
Corridor (nicht collidor), m., der Flurgang, Gang, der vor einer Reihe von Zimmern hinläuft, auf welchen jedes derselben einen eigenen Ausgang hat. Jm Theater nennt man Corridor diejenigen Gänge, welche sich um die Logenreihen hinziehen und in welchem sich die Thüren der Logen befinden. — Engl. corridor; span. corredor. — De l'italien corridore, qui vient de correre, alors que l'on court, c'est-à-dire que l'on va par le corridor autour de la maison. (Ménage.)
 
Corsage, m. (taille des épaules aux hanches), der Oberleib, Leib.
 
Corsaire, m., der Seeräuber, Corsar. — Ital. corsaro, de corsare, qui a été fait de corso à cause des courses que les pirates font en mer. (Ménage.) Engl. corsair; celt. corsarius, courcer, von cwrs (cors), Lauf.
 
Corselet, Corset, m., partie du vêtement habituel des femmes, qui enveloppe et serre exactement la poitrine, das Schnürleibchen, der Mieder. — Celt. corsett, cors, von corf, Leib; Kil. Corsalet; engl. corslet; ital. corsetto.[S. 91]
 
Corsionnèr, pl. -en, f., die Scorzonere, Schwarzwurzel, la scorsonère. — Vergl. ital. scorza, Rinde, und nera, schwarz.
 
Cortége, m., das Gefolge; der Aufzug, die Ehrenbegleitung. — Ital. cortèggio. — Vergl. celt. cortis; ital. corte, der Hof.
 
Corvée, f., die Frohne, der Frohndienst, das Scharwerk. — Gall. vée, Arbeit. — Cujas dit que les corvées ont été ainsi appelées quasi opera corporalia. (Ménage.) Sed potior videtur Cujacii sententia, non quod sint opera corporalia, sed quod præstarentur ab iis quos homines de corpore appellabant, qui ejusmodi operis solii obnoxii erant. Alii a curvando deducunt, quia præstando hujus modi operas homines curvantur. (Du Cange.)Holl. karrewei; celt. corvada, corveda, de corf, cors, corps; la corvée est un service, une charge corporelle.
 
Coseng, pl. -en, m., der Vetter, le cousin. — Kil. Kosyn; engl. cosen, cosin. — Ce mot n'est peut-être qu'une corruption de cosanguin. Nous croyons qu'on peut trouver l'étymologie du mot cousin dans le qualificatif latin congenitus (né de la même famille), dont les Italiens ont fait leur cugino. (Dʳ de la Conversation.)Mittellat. cusinus. Testis Benedictus de Tonnello ejus cusinus.
 
Cosmétique, m. On donne ce nom à diverses préparations destinées à embellir la peau, das Schönheitsmittel. — Vergl. gr. κοσμειν, zieren.
 
Cossu, qui est à son aise, riche, opulent, wohlhabend, bemittelt (eigentlich dickschotig, dickhülsig).
 
Cotelette, f., das Schweins=, Kalbs=, Hammelsrippchen — Engl. cotelet.
 
Cotiséren, part. cotiséert (quot, combien?), cotiser, anlegen, schätzen, beitragen. — Celt. cotizein.
 
Cotong, pl. -en, m., die Baumwolle, der Kattun, le coton. — Celt. coton; engl. cotton. — Cotong speitzen, im gemeinen Leben: cracher blanc, pour exprimer qu'on a soif, qu'on est altéré.
 
Cotonnade, f., toile dont la chaîne est en fil de chanvre ou de lin et la trame en coton. On la nomme aussi siamoise, das Baumwollenzeug, die Kattunleinwand.
 
Couche, f. (boul.), toiles ou bannes sur lesquelles on met le pain, afin de le faire lever, das Backtuch.
 
Couche! (zu Hunden gesagt) lieg still! schweig!
 
Couche, f., 1° die Entbindung; 2° das Kindbett; 3° der Grund; 4° die Lage; 5° das Beet, Mistbeet.
 
Coulamment, couramment, geläufig, mit Leichtigkeit, besonders vom Sprechen einer fremden Sprache. — Span. corrientemente.
 
Coulant, m., der Schieber an einem Pferdezaum, an einem Regenschirm.
 
Couleur de puce, f., die Flohfarbe, eine dunkel= oder schwarzbraune Farbe.[S. 92]
 
Coulis, m. (kou-li), (cuis.), suc de viande consommée à force de cuisson, die durchgeseichte Kraftbrühe von Hühnern, Kalbfleisch, Kreb sen u. s. w. — Engl. cullis.
 
Coulisse, f. (théâ.), die Flügel= oder Schiebewand, diejenigen Theile der Decorationen, wodurch die verschiedenen Veränderungen an beiden Seiten der Bühne hervorgebracht werden.
 
Coulisse, f., der Falz, die Laufleiste.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut