LLU Lexikon der Luxemburger Umgangssprache
 
Deiwènker! bis Dènne'bösch (Bd. 1, Sp. 104 bis 106)
 
Deiwènker! potztausend! Teufel! diable! — Holl. deuvekater!
 
Deiwt, pl. -en, f., eine kleine Vertiefung, une enfonçure. — Vergl. Teufe (Tiefe). — Holl. douwen, enfoncer.
 
Déjeûner, m., assortiment de tasses, soucoupes etc., pour donner un déjeûner, das Frühstücksgeräth von Porcellan, Frühstücksservice. — a la fourchette, m., das Gabelfrühstück. — dansant, das Frühstück mit Tanz. — dîner, — dînatoire, ein Mittagsfrühstück.

. . . Qu'un ample déjeûné
Longtems nous tienne à table et s'unisse au dîné. (Boileau.)

— Vergl. mittellat. disjejunium, Aufhebung des Fastens, Entnüchterung. — Dejejunare dicimus pro jentare, quod est jejunium solvere, jejunat enim qui totum diem immorsus et jejunus perstat. At qui mane cibum sumit, is non potest amplius dici jejunus. Jejunium igitur solvit; hoc est, uno verbo, dejejunat. — Les Anglais ont dit de même breakfast, qui signifie, mot pour mot, rompre le jeûne. — En Languedoc, déjeûner signifie jeûner. — Les Italiens usent aussi de digiunare en la signification de jeûner. (Ménage.)
 
Dekt (Dökt), f., die Dicke, l'épaisseur, f., la grosseur. — An 't Dekt woissen, in die Dicke wachsen, grossir.
 
Délai, m., die Frist, der Aufschub. — Engl. delay.
 
Délicatesse, f., 1° die Köstlichkeit, Zartheit; 2° das Zartgefühl; 3° die Leckerei. — Engl. delicacy; ital. delicatezza.
 
Delirium tremens, m. (méd.), der Säuferwahn, das Säuferzittern, ist eine in Folge des Uebermaßes im Genuß geistiger Getränke, vorzüglich des Branntweins, eintretende Störung der Geistesthätigkeiten mit Zittern der Gliedmaßen, état de délire et d'agitation particulier aux individus adonnés aux boissons spiritueuses.
 
Dèll, m. (bot.), der Dill, eine schon den Alten als Arzneimittel und Gewürz bekannte Pflanze, l'anet, m. — Engl. dill; holl. dille.
 
Dèllt, pl. -en, f., das Thälchen, die Vertiefung., le vallon, le fond. — Kil. Delle; obd. Delle; pfälz. Mdt. Delle. — Vergl. das veraltete Wort Dall, nieder, niederwärts.
 
Demande, f., 1° das Begehren, Gesuch, die Forderung; 2° die Klage. — Mittellat. demanda; engl. demand; span. demanda.[S. 105]
 
Démarche, f., ce qu'on fait pour la réussite d'une entreprise, affaire, der Gang, Schritt.
 
Démasquéren, part. démasquéert, démasquer, entlarven. — Engl. unmask.

Vous êtes démasqué, vous n'êtes plus à craindre. (Gresset.)


 
Démenti, m., die Beschuldigung einer Lüge, Lügenzeihung, der Selbstwiderspruch. — Soufflet en paroles. — Èngem en démenti gièn, ihn der Unwahrheit zeihen, ihn Lügen strafen, ihm widersprechen, donner un démenti à quelqu'un.
 
Demeure (en) sètzen, mettre en demeure, gerichtlich auffordern seine Verbindlichkeit zu erfüllen.
 
Demi-fortune, f., voiture bourgeoise à quatre roues, tirée par un seul cheval, ein einspänniges Gefährt, ein Einspänner.
 
Deng, deine, ta, tes, masc. et fémin.
 
Déng (ech), ich würde thun, je ferais. S. dun.
 
Dengen, part. gedengt, 1° dienen, 2° vor Gericht erscheinen, comparaître en justice.

Wenn man bim boure deent,
Deent man bim plog.
Krecht man 't Jaohr eenen Keddel.
Weinich genog.
Keddel onn keen knowske dran.
. . . . . . . . .
Krecht man 't Jaohr een paor schoh,
Weinig genog.
Schoh onn keene saolkes dran;
Bour es keen eddelmann, etc.
Wa' mer beim Bauer dengt,
Dengt mer beim Pló.
Krit mer 't Joher e' Kidel
Wéneg genog.
Kidel a' kèng Knäpp droin.
. . . . . . . .
Krit mer 't Joher ee' Poir Schong.
Wéneg genog.
Schong a' kèng Soihlen droin;
Bauer as keen Èdelmann.

(Marienburg.)
 
Dengen (e' Kniècht, èng Môd), einen Knecht, eine Magd dingen, annehmen, engager, prendre à son service un domestique, une servante. — Prov. Deen de' Spillmann dengt, dee' muss e' bezoihlen, wer bestellt, der muß bezahlen.
 
Dengen, pl. Denger, n., das Ding, die Sache, la chose.
 
Dengen (den), der, die, das Ding (eine Person oder Sache, die man nicht zu benennen weiß), chose, terme trivial dont quelques personnes qui parlent difficilement se servent pour désigner ce dont elles ont oublié le nom. — Engl. thingum.
 
Dènn, pl. -en, m. (agr.), die Tenne (derjenige geebnete und festgeschlagene Fußboden, auf welchem das Getreide ausgedroschen wird), l'aire, f., place unie et préparée pour y battre les grains. — Jm Oesterreichischen: der Tenn. — Vergl. angels. den, das Lager, die Lagerstätte.
 
Dènne'boirt, Dènne'boirtsholz, n., Tannenholz, du bois de sapin.
 
Dènne'boirtsdill, m., ein Tannenbret, un ais de sapin. — Kil. Dennen=bred.
 
Dènne'boirtsqué, m., (scherzw.) der Haarbeutel, une pointe de vin.[S. 106]
 
Dènne'bösch, m., das Tannengehölz, la sapinière. — Holl. dennenbosch.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut