| Wæschesch, pl. -en, die Wäscherin, Waschfrau, la blanchisseuse.
Wässeg, m., die Molken, die wässerigen Theile der Milch, das Milchwasser, le petit lait. — Ahd. weszich; nds. Waddick, Wacke; engl. whay; holl. wei.
Wâsser, n. — An 't Wâsser goën, im gemeinen Leben, unehlichen Geschlechtsumgang haben. — Wâsser zéhen, feige werden, den Kürzern ziehen, faire la canne, céder, plier, mollir, manquer à ce qu'on s'était vanté de faire, reculer par lâcheté dans les entreprises périlleuses.
Wâsserkiwel, pl. -en, m. (vét.), die Fläschel oder Fläschchen, Kröpfe, welche die Schafe von vielem oder ungesundem Futter bekommen, la gamme, le goître.
Wâssermetsch (mötsch), pl. -en, f., der Wasserweck, le petit pain à l'eau.
Wâsserschlâg, m. (men.), der Wetterschenkel, Leiste am untern Rahmstück eines Fensters, die das Regenwasser auffängt, und dessen Eindringen ins Zimmer verhindert, le reverseau.
Wât? was? quoi? — Holl. wat; engl. what. — Wât as dât? holl. wat is dat? engl. what is that? — Wât méh geléert, wât méh verkéert. Les grands esprits ne vont pas sans quelque grain de folie. Nullum magnum ingenium sine mixturâ dementiæ. (Sénèq.) — Wât boicht et? was nützt es? engl. wat boots it? holl. wat baet het? — Wât dann? was denn? quoi donc? holl. wat dan? engl. what then? — Wât éschter, wât léwer, je eher, je lieber; ital. quanto più presto, tanto più grato. — Wât ges de, wât hois de, in aller Eile, über Hals und Kopf, en grande hâte, à toutes jambes; ital. a rompi collo.
Wattsch, pl. -en, f. S. Truttsch. — Schwb. tralle-watsch, plumper Mensch.
Wattsch, pl. -en, f., die Ohrfeige, der Schlag, le soufflet, le coup.
Wawa, pl. -en, m., der kindische, geckhafte Mensch, le dandin, colas. — Vergl. Wauwau.
Wé, pl. -en, f., die Wiege, le berceau. — 't Kand an 't Wé leeen, mettre l'enfant dans le berceau. Ce que l'on nous inspire en sortant du berceau, Naissant comme avec nous, nous suit jusqu'au tombeau.
Wé, wie, comment? — Wé geet et Ièch? comment vous va?
Wé, ewé, wie, comme. — Dât kömt ewé gewönscht, cela vient comme tambourin à noce. — Arem wé Job, gueux comme un rat d'église.
Weck (wöck), pl. -en, f., der Docht (einer Lampe, u. s. w.), der[S. 478] mit Fett oder Oel getränkte Körper in einem Lichte oder einer Lampe, la mèche. — Engl. wick, week; holl. wiek; schwd. weke.
Wèck, pl. -en, m., der Keil, le coin.
Wee, pl. -en, m., der Weg, le chemin, la route, la voie. — Engl. way (wäh). — Den halwe' Wee; engl. half way. — Ech sen de' Wee, 't Wórecht an 't Lièwen (Écrit.), je suis la voie, la vérité et la vie. — En as de' lânge' Wee doir gefâl, er ist der Länge nach hingefallen, il est tombé tout de son long. — Oenner Wee, unter Weges, en chemin, en route. — Zum Wee mâchen, in Unordnung oder durcheinander bringen, déranger. — Dât as e' gewisene' Wee, das versteht sich von selbst, cela va sans dire. — Vill verzièhren, a' wéneg gewannen, dât as de' Wee zum Spedol; bien dépenser et peu gagner, c'est le chemin de l'hôpital. — De' Grof vun Essex sot zu èngem Minech: Du déts verdengen, dass ech dech an 't Tamise dét geheien. — Dut et, sot de' Geeschtlechen, de' Wee zum Himmel as esó kûrz zu Wâsser wé zu Land.
Weeblâd, pl. -bliæder, n. (bot.), das Wegeblatt, der Wegerich, le plantin.
Weedâr, m. (bot.), der Kreuzdorn, le nerprum purgatif.
Weechbiden, pl. id., f. (brass.), der Weichbottig, Quellbottich, le bac à forme, la cuve à tremper.
Weechkomp, pl. -kömp, m. (tann.), die Weichküppe, le trempoir.
Weed, pl. -en, f., die Weide, le pâturage, la pâture.
Weedsjong, pl. -en, m., der Viehhirt, le pâtre. — Weedsjong, wird auch als Schimpfwort gebraucht.
Wéen, part. gewét, wiegen, bercer. — 't Kennche' muss gewét gièn sólang bes et entschléft, il faut bercer l'enfant jusqu'à ce qu'il s'endorme.
Wees, s. Wæs. — M. de la Monnoie, dans son glossaire sur les Noëls bourguignons, dit: Veze est une espèce de musette; et c'est de vezée et bille que vient le mot billevezée, qui signifie une petite boule pleine de vent.
Wees, m., der Weizen, le froment. — Engl. wheate; holl. weit. — De' Wees kömmt an de' Schwees, der Weizen wird lehne, oder er pflegt sich zu beseichen, wenn er vor völliger Reife in die Banse gelegt wird.
Weeschesser, pl. id., m., das Gerstenkorn am Auge, l'orgelet, petit bouton fort incommode qui se forme à la paupière. | |