LWB Luxemburger Wörterbuch
 
abselutt, absolutt bis Adeler (Bd. 1, Sp. 12b bis 13b)
 
abselutt, absolutt (Ton: 3) Adv.: «durchaus, überhaupt» — 't as a. näischt mat em ugefaang — e wollt et a. esou hun.
 
Abselutioun F.: in den Raa.: ech gin der d' (méng) A. — du hues méng A. (ich habe dir es verziehen, ich bürge für dich).
 
Absenz (Ton: 2) F.: «Abwesenheit, Geistesabwesenheit»; Abl.: Absenzebuch, -lëscht, -regëschter (Schülerspr.).
 
Absinthe ('Aps·nt) M.: «Absinth», Pflanze und Getränk.
 
Abüs (A'by) N.: «Mißbrauch», (frz. abus).
 
abüséieren (bisw. lok.: Aby'ʒeiərən) intr. Verb.: «Mißbrauch treiben» — du hues vu ménger Gutthät abüséiert.
 
Acajou ('AkAʒu) M. (N.): «Mahagoni(holz)»; auch adjektivisch gebraucht — en huet elauter acajous Miwwelen.
 
accabléiert Adj.: «niedergedrückt» (frz. accablé). [Bd. 1, S. 13]
 
accaparéieren trans. Verb.: «in Beschlag nehmen» (frz. accaparer).
 
Accent ('Aks÷), auch: Akzent (Ak'sεnnt) Pl. 'AksÃən, ak'sεnntər M.: «Akzent, Betonung, Tonfall, nationale, lokale Besonderheit der Aussprache» — e schwätzt mat engem preiseschen A.
 
acceptéieren trans. Verb.: «annehmen» (frz. accepter).
 
Accident ('Aksidã), auch: Akzident (Aksi'dεnnt); Pl.: 'Aksidãən, Aksi'dεnntər/-ən N. (M.): «Unfall» (frz. accident).
 
acclaméieren trans. Verb.: «zujauchzen» (frz. acclamer).
 
Accord M.: 1) (A'ko:r) «Übereinkunft» (frz. accord); auch: adjektivisch gebraucht: ech sin (ës) accord (statt: d'accord); Abl.: accordéieren, sech veraccordéieren, s. d.; 2) (A'kort) s. Akkuerd.
 
accouchéieren intr. Verb.: «niederkommen, entbunden werden» (frz. accoucher); bisw. auch trans.: wien huet et accouchéiert?
 
Accouchement (Ton: 4) N.: «Entbindung».
 
Accroc (A'kro) M.: 1) «Hindernis, Gegenstand an dem man hängen bleibt»; 2) «das Hängenbleiben selbst» — en hat en A. am Examen; 3) «Riß im Kleid von einem Nagel oder Dorn» Ga. (frz. accroc).
 
Accü (A'ky); Pl. A'kyən M.: «Akkumulator».
 
Achat ('ASa·); Pl.: 'ASaən, A'Saən M.: «Einkauf» (frz. achat).
 
achelen intr. Verb.: «gierig, tüchtig essen» (Jüdisch und Gaunerspr.); in der Kindersprache und familiär gebraucht — dafür: hächelen (Bartringen), hachen (Mosel).
 
Acher F.: «Ähre» — Achere rafe goen (= glannen, Ähren lesen); dafür auch: Aacher, Haacher, Hacher, Achel, Haach, Hach, Éi, Éich. (schon ahd. ahil und ahir.)
 
achter ('Axtər, 'Açtər, 'a:çtər, 'Aitər) (lok. im Norden) Adv.: «hinten» — van achter (obszön).
 
Achtert M.: belg. Obersau. für Aaschtert.
 
Achtong, -ung F., meist nur als Interj. gebr.; oft kontaminiert mit frz. Attention zu Achtes, Attass: «aufgepaßt».
 
Ack M., in Esch a. d. Alzette. bisw. für Ak (s. d.).
 
Acierie (Asiə'ri) F.: «Stahlwerk» (frz. aciérie).
 
Acquisitioun F.: «Anschaffung, das Angeschaffte» (frz. acquisition) — eng gutt A. (preiswerte Ware).
 
acquittéieren trans. Verb.: «Rechnung quittieren» (frz. acquitter).
 
Adam Vorname, erscheint als: Adem, Ädem, Eedem, Éidem(chen), Uedem — Spw. A. an Éif waren zwéin Äppeldéif; Ra.: Familje si mat engem vun A. an Éif aus (entfernt verwandt, oder nicht verwandt). — cf.: Uedem; Zussetz.: Ademsäppelchen M.: «Adamsapfel».
 
Addell (Adèle) Vorname, häufigste Var. zu «Adelheid» (s. d.).
 
Adder F.: «Natter».
 
addéieren Verb.: «addieren».
 
Additioun F.: «Addition».
 
Addi, Addo Dim. zu «Adolf».
 
Adel M.: «Adel» — en as vum A. (adliger Abstammung) — e mengt, e wär vum A. (dünkelhaft) — 't mengt än, e wär vum A. (so benimmt er sich) — et mengt ä grad, e wär dem A. aus der Hatt (Vianden: hannen eraus) gefall — en as vum A. gepickt — 't as séngem A. keen décke Koup (keen Haf) — dat wär däin A. net geschwächt — mir si vun engem Adel (meist zu jem. der sich zu vornehm dünkt, oft auch einfach: wir gehören derselben sozialen Klasse an) — du bas och nët vum A. (Umgangsformen).
 
adeleg Adj.: «adlig» — déi A. hun e schwaarzt, blot Aaschlach — deen as nëmmen a. an der Molberenzäit (Wecker) — en huet en adelegt Aaschlach (Eich) — Adeleg si mer all, wa mer um Troun (iron. für W. C.) sëtzen (Vianden).
 
Adeler M.: «großer Schreiadler, Aquila naevia»; dafür auch: Odeler.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut