LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Buedkummer bis Bulli (Bd. 1, Sp. 163b bis 164b)
 
-kummer F.: «Badezimmer»; -mantel M.: «Bademantel»; -plaz F.: «Badestelle».
 
Buel M.: «verhärteter Furunkel, Skrofeln» (bes. am Hals) — en as voller Schwieren a Buelen.
 
Buer (bu:ər) M.: (bisw. N.): «Bohrer» (Norden: bwO:r).
 
Buer (buər) F.: = stadtlux. für Bar (s. d.).
 
buerbengeg, baarbengAdj.: «mit nackten Beinen».
 
buerbes, buerféiss Adj. = phV. zu baarbes (s. d.).
 
Buerch (Norden: 'bAriç) M.: «Barch, verschnittenes männl. Ferkel»; Dim. (Mosel): Bärgelchen.
 
Buerd (bu:ərt) M.: «Rand» (frz. bord) — de B. vun der Klack (Kranz oder Schlagring der Glocke) — de B. vun der Taart.
 
bueren (Norden: 'bwarən; Osten: 'bo:rən) trans./intr. Verb.: 1) «bohren» — en huet d'Been an den Hënner gebuert (er geht steif, wie auf Stelzen) — en huet dat Lach mat enger Dännenhatt gebuert (ein sehr großes, grobes Loch, weil die Hotte oval ist) — buer dach nët ëmmer an der Nues (wann s d'uewen ukomm bas, da schécks de mer eng Kaart — zu einem Kind, das in der Nase bohrt); 2) «mit einem Anliegen zusetzen, anhalten» — e buert u mer fir eppes gewuer ze gin (er bohrt an mir um etwas in Erfahrung zu bringen); 3) «spintisieren» — e buert (drun) fir eppes erauszefannen — u wat fir enger Fënt (Finte) buers d'erëm?
 
Buerg M.: «Borg» — op B. kafen (auf Kredit kaufen) — B. as zwéinen hir Suerg (der Borg ist zweier Sorge). [Bd. 1, S. 164]
 
buergen trans. Verb.: «borgen» (cf. léinen, puffen) — Laang gebuergt as nët geschenkt — B. mécht Suergen — Dee gär buergt, bezillt nët gär.
 
Buer-lach N.: «Bohrloch»; -läffel M.: «löffelähnliches Gerät, um den Staub aus dem Bohrloch herauszuheben» (s. Kirett).
 
Buert (bu:ərt) (auch so im Pl.) M.: «Brett» (cf. Briet, Dill) bei leichten Hölzern (Tannen, Pappeln) spricht man lieber von B.: Dänne-, Pöppelbuert.
 
Buert (bu:ərt), Pl. Buerten M. u. F.: «Borte».
 
Bueschdrëf ON. «Boursdorf» — Gem. Mompach, Kant. Echternach — 288.
 
Buet, Pl. Bueden M.: 1) allgem. «Bote»; 2) bes. Bed.: «Feld-, Waldhüter, Gemeinde-, Gerichtsdiener» — ech schécken der de B., wann et nach eng Kéier virkönnt — meist in Zuss. näher bestimmt: Bësch-, Feld-, Gemenge-, Policebuet.
 
Buet(er) M.: 1) «Asyl, Freistätte» (beim Nachlaufen — Kinderspiel) — der Verfolgte ruft: Bueter, oder: ech sin a Buet (ich darf nicht abgeschlagen werden) — der als Asyl geltende Platz heißt auch: Buetstull, Klammbuetstull M.; 2) in der Spr. der Erwachsenen: «Einhalt, Rechtsbeistand, Schiedsspruch» — ech muss deem e Bueter man (Einhalt gebieten) — ech muss an där Saach dach nom Gesetz e B. kréien — Mosel: Bueter an Halt gebéiden.
 
Bueter (lok.) M.: «Knicker».
 
buetereen (Mosel) Adv.: «überhaupt» (s. uechtereen).
 
BuetschoftF.: «Botschaft» (s. Nouvelle).
 
Buff M.: «Magenbitter» (nach Dr. Bœrhaves Rezept u. a. von einem Fabrikanten namens Buff in Echternach hergestellt) — Buff verdreift de Suff (B. behebt die unangenehmen Nachwehen einer Zecherei).
 
buffen trans./intr. Verb.: «gierig essen» (s. baffen).
 
Buffet ('byfe·) M. = frz buffet (s. Bëffchen).
 
buggeren I refl. Verb.: «sich ermannen, anstrengen, beeilen» — bugger dech, mäi Beschten — cf. das Kompos. erbuggeren.
 
buggeren II intr. Verb.: «schelten» (cf. Bougre, Bugger).
 
Buggi, Boggi M.: «Lore» (engl. buggy).
 
Bugrang, selt.: Bugram M.: «Steifleinen» (aus Ziegen- oder Bockshaaren gewebtes Zeug) — cf. frz. bougran.
 
Bujheli (lok. Rodange) M.: «Ameise» — s. bu(u)jheleg.
 
Bull M.: «Gelichter, Pöbel, Lärm» — B. schloen (Lärm machen); Zussetz.: Bullsbal M.: «Volksball» (cf. Knauterbal).
 
Bull F.: 1) «bauchige Flasche, Glasglocke»; 2) «Bettwärmeflasche»; 3) «Kugel» — z. Bsp.: Glaskugel (als Christbaumschmuck), dickster Knicker; 4) «harter, schwarzer, halbkugeliger Filzhut»; 5) spaßh.: «Kopf» — en huet eng op d'B. kritt; 6) med.: «subkutaner Knoten» (cf. auch: Buel).
 
Bulldogg M.: 1) «Bulldogge» — e Gesiicht ewéi e B.; 2) übtr.: «bärbeißiger Mensch» — 't ass ee jo nët esou kéng fir mat deem ale B. ze schwätzen; Zussetz.: Bulldoggsnues F.: «breite, flache Nase».
 
Bulletin ('bylt·) M. = frz. bulletin in all seinen Bed.
 
Bullett F.: s. Boulette — übtr.: «Dummheit» in der Ra.: do hues d'erëm eng B. gemaacht.
 
Bulli M.: «Brei, breiige Masse, Kot, Schmutz» (cf. frz. bouillie); Zussetz.:

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut