LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Esseg bis evitéieren (Bd. 1, Sp. 288b bis 289b)
 
Esseg (Osten: 'e:siç) M.: «Essig» — das sauer ewéi E. — 't as alles E. (die Sache ist verdorben); Zussetz.: Esseg- -bam M.: «Essigsumach» (bot.) Rhus typhina; -faass N.: «Essigfaß» — e mécht e Gesiicht ewéi en E.; -fabrik, -fabrek F.: «Essigfabrik»; -essenz F.: «Essigessenz»; -fläsch F.: «Essigflasche»; -kon M.: «Essigkahm» (Pilzbildung); -krou M.: «Essigkrug»; -mudder F.: «Essigmutter» (verdickter Rest im Essigfaß) — du Essigmouder (Echt. — zu einem Kind, das das Sauere liebt); -sauer Adj.: «sauer wie Essig»; -stéch M.: «saurer Beigeschmack, beginnende Versäuerung des Weines, Stich» (Rotweine sind empfindlicher als Weißweine) — de Wäin huet en Essegstéch (der Wein fängt an sauer zu werden, wenn z. B. die Flasche zu lange offen steht).
 
Esselt (Consthum) = Äisselt.
 
Essen ON.: «Essingen», Gem. und Kanton Mersch — 241.
 
Esklarnett F.: «Klarinette» — frech wi en E. (Vergleich mit dem aufdringlichen Ton dieses Instrumentes).
 
Estimatioun F.: «Abschätzung» — frz. estimation — d'E. war ze héich, ze niddereg — s. Timang.
 
estiméieren, esteméieren trans. V.: 1) «achten, schätzen» — frz. estimer — en as vu jidderengem estiméiert — 't as e ganz (ge)estiméierten Här (geachteter Herr); 2) «abschätzen» — se haten ze héich, ze niddreg estiméiert (bei der Abschätzung vor einer Versteigerung) — de Schued muss fer d'éischt estiméiert gin (der Schaden muß zuerst abgeschätzt werden).
 
Estragon (Ton: 2) Astragon M.: 1) «Dragun, Beifuß» — frz. estragon; 2) auch für: «Astrachan» (russisches Lammfell).
 
Estrad (Ton: 2) F.: «erhöhter Platz in einem Zimmer, Tribüne».
 
ët pers. Pron. N. S.: «es», auch für weibl. Personen («sie»), Kurzf.: 't, cf. auch hatt — sehr familiär, oft auch pejorativ — 't huet e kritt (den Auserwählten) — im Kinderspiel: as ët? Antwort: ët as! (Ton: auf ët, auch: 't as, he 't as!; in Rodingen: zaiä = ça y est — das Spiel selbst heißt dort Zaiä, mer spillen Zaiä).
 
etabléieren refl. V.: «sich als Geschäftsmann, als Handwerker niederlassen» — frz. s'établir — en as gutt etabléiert — s. opschloen. [Bd. 1, S. 289]
 
Etage (e'ta:S) M. u. E. «Etage, Stockwerk» — frz. étage — s. Stack — e wunt um E. (im 1. Stock), op der Etage — Zussetz.: Mansardenetage (wo die Dachzimmer etwas höher sind und größere Fenster haben).
 
Etagère (Ton: 1, 2 oder 3) F.: «Stellbrett, Stufengestell» — s. Stellage.
 
Etalage (etA'la:S) M.: «Auslage» (im Schaufenster) — frz. étalage.
 
Etat wie frz. état M.: 1) «Haushaltsplan, Vermögensstand» — en E. opstellen; 2) übtr.: «Zustand, Gemütsverfassung» — Dir hätt e sollen an deem Etat gesinn!; 3) «Aufhebens, Aufwand» — maach kän esou en Etat draus! (mach nicht so viel Aufhebens damit!).
 
Etat civil M.: «Standesregister» auch: Taziwill.
 
Etienne, Ëtchen, Ët(es, -i) Vorn.: «Stephan» — frz. Etienne, auch: Staff, Steffchen, Steffen, Steff, Stiefen, Stiewen (s. d.).
 
Etikett, Edikett (Ton: 3) F.: 1) «Hofsitte, Anstandsregeln» — frz. étiquette — 't as ëmmer bei hinnen no der Etikett (bei ihnen hält man viel auf die Anstandsregeln); 2) «Markenschild, Preisschild» (an Waren) — 't as gutt datt s du keng E. dréis — Zussetz.: Fläschenetikett (Etikette an einer Flasche, und zwar, je nach der Stelle, wo sie angebracht ist: Bauch-, Hals-), Planzen-, Wäinetikett.
 
etlech, ettelech (lok.: -liç, Vianden 'e:təliç) Adj.: «etliche» — en as ewell en etlech Joer dout — en etlech Deg méi spéit (einige Tage später) — en etlech(er) (ein paar) — kanns de mer en etlech honnert Frang léinen? (kannst du mir ein paar Hundert Franken leihen?).
 
etlechmol Adv.: «manchmal» — se kommen ons alt nach etlechmol besichen (sie kommen uns von Zeit zu Zeit besuchen); auch: etzlechmol.
 
etlechermoossen Adv.: «einigermaßen» — dat Kläd sëtzt e. (nicht zum besten) — wann en e. ass, dann hëls de n en (dann heiratest du ihn).
 
Ettelbréck ON.: «Ettelbrück», Gem. Ettelbrück, Kanton Diekirch — 174 — du bas zeideg fir op E. (für die Irrenanstalt) — déi Ettelbrécker Päerdsdéif (in Ettelbrück fand der bedeutendste Pferdemarkt des Großherzogtums statt).
 
Etüd F. (Pl.: Etüden) 1) «Amtsstube eines Notars oder Advokaten» — frz. étude — deen Affekot huet eng gutt E. (ist ein vielbeschäftigter Advokat); 2) nur Pl.: «Studien» — en huet seng Etüden am Frankräich gemaach (er hat studiert) — wou hues du déng Etüde gemaach? (Frage, wenn jemand sich schlecht benimmt); 3) «Etüde» (Übungsstück für Musik) — séng Etüde spillen — hat ka séng Etüden.
 
Etui M.: «Futteral» — frz. étui — e Rousekranz mat engem E.
 
etweder (Mosel) s. entweder.
 
Etzel Flurn.: «von einer Hecke umgebene Wiese» (C.).
 
etzlech (lok.: -liç, Nordosten e:tsliç) Adj.: «etliche» — s. etlech.
 
Evägeli (ə'vε:jəli) N.: «Evangelium», auch: Ive(r)gilien (-'jil-, -gil-).
 
eventuell Adv.: «gegebenenfalls» — du kënns mer e. telefonéieren.
 
evitéieren trans. V.: «vermeiden» — frz. éviter.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut