FluechtfloachtenFluedFluedeklakenFluessFluess-FluessfénkelchenFluessfenkelchenFluess(e)gaartFluesshäderFluesshederFluesskappFluessmoukFluesssëmFluesssomFluesssëmFluesssomFluesssëmFluesssomFluesssëmFluesssomfluessegfluessenFluessweilerflumm, flums, flumsdechflummenFluppflupp, flups, flupsdechFluppechfluppeg, fluppëssegfluppenFluppertFluppesFluppesFlurréi, FlurriFlurréi, FlurriflurrenflutschenflutschenflutschenflutschenFlütt, Flutt, FlittFlüttistFlutz, Flucksflutzen, flucksenfluzfobFobamFobbesfobbëssegFochsFochs-fochs-FochseisenFochsmajouerFochsroutFochswëllFochse-FochsebauFochsefalFochsekiischtFochselachFochseschwanzFochsestallfochsegfochsenFochtelfochtelenFockFockFockfockenfockenFocker(t)fock(s)anniichterFodälerchen, FodillchenfofzegFofzegerfofzéngFoggedippes, -dibbesVogtVogteiFokifoki, fockiFolcher(t), Fuelcher(t)FolgesFolieFolkendéngvollvëllegVoll-voll-VollbliddegVollféissegVollfoussVollendsVolljäeregVollkommenVollkommenVollkommenhät | Fluecht F.: 1) «Flechtband»; 2) «Haarflechte» — diese Bed. hat bes. die nösl. Var.: Floacht (-çt), wozu das nösl. Verbum floachten (-çt-) (s. d.).
Flued (lok. phV. cf. Ltb. 7) Plur. Flueden, Dim. Fliedchen (s. d.) M.: 1) «Fladen, Flachgebäck» (gewöhnlich mit Marmelade belegt — demnach heißt es: Äppel-, Bire-, Quetscheflued usw., aber auch: Äerflued) — Folkl.: d'Véijonge kraachen d'Flueden (auch: klaken) zur Kirmes gehen die Hütebuben peitschenknallend von Haus zu Haus, wo sie mit Essen und Geld beschenkt werden; der Heischebrauch heißt: Fluedeklaken N.; 2) «närrischer, läppischer Mensch, Dummkopf» — en ale F. (alter Schwerenöter) — du domme F.
Fluess (lok. phV. cf. Ltb. 7) M.: «Flachs» — Hoer ewéi Flooss (Knaphoscheid) — Mam F. as een huerteg drun an huerteg dervun — de F. läit op der Sprät (zum Trocknen); Rätsel: Kréngel de Kreischen (-sç), sëtzt hanner dem Haischen (-sç-), Wat d'Sënnche méi schéngt, Wat Kréngel de Kreische méi gréngt (Antwort: de F.).
Fluess- -fénkelchen, -fenkelchen (-feŋ:k- -fεŋ:k-) daneben: -fenkerchen, -finkelchen-, finkerchen (die beiden letzten im Viandener Raum), Mosel auch: -fank M.: «Hänfling» dafür Flaassvigelchen (Binsfeld) — giele F. (Girlitz, Serinus canarius) — décken oder grénge F. (Grünfink, Chloris chloris) — groe F. (Berghänfling, Carduelis flavirostris) — roude, Stack-, Wangertfluessfenkelchen (Bluthänfling, Carduelis cannabina). -(e)gaart M.: «Flachsgarten» (dafür urkundlich häufig: Hoirgarten) — Echt.: bropper wi e Floassegouert; -häder, -heder Pl. N.: «Samenkapseln des Flachses» — d'F. gi getosch (um das Entarten zu vermeiden); -kapp M.: «Blondkopf»; -mouk F.: «dicke, fette Kröte»; -sëm, -som M.: «Leinsame» — glat ewéi F.; dazu die weiteren Komp.: Fluessëm(s)miel N.: «Leinsamenmehl», bisw.: Fliessemmiel; Fluessëm(s)opschlag M.: «Leinsamenumschlag» (auf Schwellungen); Fluessëm(s)ueleg M.: «Leinöl».
fluesseg Adj.: «flachsähnlich, seidig, blond» (bes. vom Haar).
fluessen, neben fliessen Adj.: «flächsen».
Fluessweiler (-wëller, -wäller) ON.: «Flaxweiler», Gem. Flaxweiler, Kant. Grevenmacher — 448.
flumm, flums, flumsdech Interj.: «plumps» (Schallwort).
flummen Verb.: A. trans.: 1) «ohrfeigen» — wat deen der ewell geflummt kritt huet; 2) «stoßen, umwerfen» — soss léieren ech dech f.!; B. intr.: «ungeschickt hineinspringen» (bes. übtr.) — wéi kann een an esou eppes (era) f.!
Flupp F. s. Fläpp.
flupp, flups, flupsdech Interj.: «plumps» (Schallwort). [Bd. 1, S. 396]
Fluppech erfundener ON. in der Ra.: gebotzt ewéi d'Braut vu F. (s. Stuppech On, fluppeg).
fluppeg, fluppësseg Adj.: 1) «ungeschlacht» — f. as nach laang nët gescheit — wat f. Manéieren! 2) «sehr groß» — e fluppegen Hues.
fluppen intr. Verb.: 1) «plumpsen»; 2) «plump auftreten» — e koum do gefluppt; 3) unpers.: «gelingen, rasch von Hand gehen» — 't huet gefluppt — auch: d'Aarbecht huet gefluppt; 4) «schlagen, Ohrfeigen geben» — hat kritt der elo an d'Hauf gefluppt.
Fluppert M.: 1) «schwerer, ungeschlachter Mensch»; 2) «dumpfer, schwerer Fall» — wat as dat e F. gin.
Fluppes M.: 1) «Grobian, ungeschickter Mensch»; 2) «schwerer Mensch, schweres Tier» (etwa Hund, Fisch).
Fluppes N.: «Schläge» (lok.) — an du gouf et F.
Flurréi, Flurri I M.: «Prügel» — in der Ra.: hie kritt F. — et gët F.
Flurréi, Flurri II M.: «schlechtes Getränk» (bes. Kaffee).
flurren trans. Verb.: «prügeln».
flutschen I intr. Verb.: «von stattengehen» — auch: fluppen.
flutschen II trans./intr. Verb.: «rauchen».
flutschen III trans. Verb.: «schmeißen».
flutschen IV intr. Verb.: «saugen, lutschen» — s. suckelen.
Flütt, Flutt, Flitt F.: 1) «Flöte» (frz. flûte) — o F.! bisw. Flütsch! (Ausruf der Verärgerung) — da kanns d'op der F. dirlitti spillen! (du wirst deine Stelle verlieren) — cf. Flaut; 2) «Stangenbrot» — dazu: Flüttebrout, -bréitchen.
Flüttist = Flautert II.
Flutz, Flucks (Nösl.) F.: «Wasserrinne in den Wiesen» (s. Fléiz).
flutzen, flucksen trans. Verb.: «eine Wiese bewässern» (= Waasser kéieren) s. fléizen.
fluz Adj.: «unbeschäftigt» (wenn der Vorarbeiter dem Spinner die Wolllocken nicht zur Zeit bereitet, so ist dieser fluz).
fob Adv.: «free on board» (frei Schiff geliefert) — Gegs. zu cif «cost, insurance, freight». | |