LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Hondscharakter bis Hondswues (Bd. 2, Sp. 172a bis 172b)
 
-charakter M.: «hündischer Charakter» (meist nur pejor.); -käerchen F.: «Hundekarren» — cf. -gefier, gespan(n); -keelt F.: «schlimme Kälte»; -kiischt F.: «gemeine Schlinge, Viburnum Opulus» — auch: wäiss Vullekiischt, wäisse Vaul- (Faul-)bam, Wäissholz; -knoll F. = biskuitt (s. d.); -knuewelek M.: «Weinberglauch, Allium vineale»; -krank Adj.: «sehr krank»; -kränkt F.: «Staupe»; -kraut N.: «Bittersüß, Solanum dulcamara» — dafür auch: Alfrankenholz, Maisholz, Nuetsschiet, Porgéierkraut; -kuch M.: «Hundekuchen»; -coupé M.: «Abteil für Reisende mit Hunden»; -leemt F.: «Lahmheit der Hunde» — Spw.: Eng H. a Fraleitstréinen (Fraleitskränkt) (dat) huet nët vill ze bedeiten; -liewen N.: «armseliges, mühseliges Leben»; -longekraut N.: «Hundsflechte, Peltigera canina»; -marsch M.: «Schwimmstil nach Art der Hunde» — dafür auch: -trapp; -miel N.: «guter Heinrich, Chenopodium bonus Henricus»; -méisseg, -miserabel Adj.: «sehr schlecht» — 't as h. Wieder — 't as mer h.; -mëllech F.: «Wolfsmilch, Euphorbia» — auch: Hexemëllech; -midd Adj. — dafür sonst: hond-; -miserabel Adj.: «sehr schlecht»; -nues F.: 1) «Hundenase» — kal ewéi eng H. — Ra.: Eng H. an e Fraleitsknéi sin ëmmer kal (Echt.: Hondsnoasen a Mederchesknéien säi kal) — eng H. muss naass sin (soss richt se näischt); 2) «Spürnase, Spürsinn»; 3) dermat.: «sich kalt anfühlende, blaurote Nase»; -paut(sch) F.: «Pustel»; -péiterséileg M.: «Aethusa Cynapium» — auch: -blumm; -piss F.: «Hundeurin»; -praum, -praimchen F.: «kleine Schlehenpflaume»; -rous F.: 1) «Heckenrose, Rosa canina» — cf. Spackel (-dar, -ter, -rous); 2) = -blumm sub 1; -schierer M.: «Hundescherer»; -schuppert M.: «jem. der mit einem Hundegespann fährt»; -schwier M.: «Eitergeschwür, aus dem sich auch Blut entleert» — cf. -paut(sch), treten häufig an den Hondsdeeg(en) im Monat August auf, daher auch: Aaschtschwier; -sääch, -seech F.: 1) «Hundeharn»; 2) Pflanzen: a. «stinkende Kresse, Lepidium ruderale»; b. «Wanzenkraut, Cimicifuga»; c. «Besenkraut, Art Ginster»; -stall M.: «Hundezwinger» — zu unartigen Kindern: nau roueg, soss geet et an den H.!; -steier F.: «Hundesteuer» — dafür geläufig auch: -geld N.; -strääch, -streech M.: «gemeiner Bubenstreich»; -stroll = -bisewitt, -knoll; -trapp M. = -marsch; -weenchen M.: «Hundewägelchen» (bes. des Milchmannes) — 't muss een alt Ergraff hun, sot d'Fra, du as se mam H. gefuer —auch: -gefier, -gespan(n), -käerchen; -wieder N.: «schlechtes Wetter»; -wierger M.: «gemeine Schwalben wurz, Cynanchum off.» — auch: -doud; -woll F.: 1) «Haar von wolligen Hunden» (beim Scheren); 2) «Schafwolle, die ineinandergeht» (an toten, geschlachteten Tieren geschoren); -wuerm M.: «Spülwurm des Hundes»; -wues M.: s. -gras;

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut