LWB Luxemburger Wörterbuch
 
konfiskéieren, cofiskéieren bis Konkordat, Kongkordat (Bd. 2, Sp. 433a bis 434a)
 
konfiskéieren, cofiskéieren trans. V.: «konfiszieren» — bei ons huet de Professer ëmmer d'Brécke konfiskéiert (die Eselsbrücken).
 
confit (wie frz.) Adj.: «kandiert» in der Ra. Fruits confits Pl.: «kandierte Früchte».
 
Confiture (wie frz., doch Ton 1) F.: «mit Zucker eingedickter Fruchtsaft» — s. Gebääss, sowie die dort angeführten Komposita.
 
Konflikt M.: «Zwiespalt» — e stät mat sech selwer am K.
 
cofodéieren, konfondéieren trans. V.: «verwechseln».
 
conforme (wie frz.) Adj.: «entsprechend, übereinstimmend» — 't as an alle Ponkten c. — eng Copie c. (eine gleichlautende Abschrift).
 
konforméieren refl. V.: «sich richten».
 
Confort (wie frz., doch Ton 1, Pl. Coforen), Komfort (Ton 2) M.: «Komfort» — dat Haus as mat allem C. ageriicht, 't huet all Coforen.
 
confortable (wie frz.), kofortabel Adj.: 1) «bequem» — e kofortabele Fauteuil (eng k. Fotell); 2) «erklecklich» — en huet eng k. Avance (Vorsprung (Sport)) — eng k. Majoritéit (bei einer Abstimmung).
 
konfous, konfus (Ton 2) Adj.: 1) «verwirrt, bestürzt, beschämt» — maach mech nët k. — du méchs mech nach ganz k. mat dengem Gebraddels — en as ganz k. gin, wéi ech em dat virgehalen hun; 2) «verworren» — eng k. Geschicht (Sache) — dazu die Abl. Konfusion F.: «Verwechselung, Verwirrung» — spaßh. Konfuzius M.: «Wirrkopf, Konfusionsrat».
 
Konfrater M.: 1) «geistlicher Amtsbruder» — den Dechen huet seng Konfratere vu wäit a brät op d'Kiirmes geruff; 2) überh.: «Amtsgenosse, Kollege».
 
Confrère (wie frz., doch meist Ton 1) M.: «Kollege» (bei freien akademischen Berufen, wie Ärzten, Advokaten).
 
konfrontéieren trans. V.: «gegenüberstellen» — se hun d'Zeië konfrontéiert (die Zeugen) — dazu die Abl. Konfrontatioun F.: «Gegenüberstellung».
 
Congé (wie frz., doch Ton 1), Koojhi M.: 1) «Abschied» — lo muss ech C. vun äch huelen; 2) «Urlaub» — e gät (en as) a C. (am Congé); 3) «Entlassung» — en huet de C. kritt (ist entlassen worden).
 
Kong (lokal) M.: «hölzerne oder eiserne Stütze für die Leiter am Erntewagen» — dafür meist Rong s. d.
 
Konkang, Cancan (wie frz., doch Ton 1) M.: 1) «exzentrischer, übermütiger Tanz aus dem XIX. Jahrhundert» (auch French-Cancan); 2) «viel Lärm um nichts».
 
Kongregatioun F.: «geistliche Ordensgemeinschaft».
 
Kongregatiounsgaass F.: «Kongregationsstraße» — so benannt nach der seit dem Jahr 1628 dort ansässigen und — mit Unterbrechung während der Jahre 1798-1810 — noch heute bestehenden Augustinerinnen-Kongregation, mit höherer Lehranstalt für die weibliche Jugend, seit 1810 auch Sainte-Sophie genannt (s. d.).
 
Kongregatiounsgebai N.: Schulgebäude in der Kongregationsstraße.
 
Kongregatiounskiirch F.: «Kongregationskirche» — früher Kirche der obengenannten Kongregation, erbaut 1742, säkularisiert und für Theatervorstellungen freigegeben 1795, seit 1817 evangelische Kultstätte (bis 1867 auch Kirche der deutschen Bundesgarnison).
 
Congrès (wie frz., doch Ton 1), Kongress (Ton 2) M.: «Kongreß, größere Tagung» — e geet op all Cogrèen (op all Kongresser).
 
Konjak, Cognak (wie frz., doch Ton 1) M.: «Kognak» — spaßh. auch Kog-nak.
 
konjhediéieren refl./trans. V.: 1) «Abschied nehmen» — en huet sech vun eis konjhediéiert (hat sich von uns verabschiedet); 2) «entlassen» — mer hun ons Pärel misse k. (Perle = Dienstmädchen) — en as Knall a Fall konjhediéiert gin.
 
konjhestionnéiert Vadj.: 1) «unter Blutandrang stehend» (Kopf, Magen, Gliedmaßen) — wéi en d'Neiegkät gehéiert huet, krut en e konjhestionnéierte Kapp; 2) «verkehrsmäßig überfüllt» — eng k. Gaass.
 
Konjhestioun F.: 1) «Blutandrang» — en huet eng K. an der Long; 2) «leichter Schlaganfall» — en huet eng K. kritt — dazu die Zussetz.: Gehirkonjhestioun F.: «Hirnschlag» — Häerzkonjhestioun F.: «Herzschlag».
 
Konkel (lok. Gonkel) F.: 1) «bauchiger Henkelkrug aus Tonerde mit schmalem Hals» (oft in Speicher, Regierungsbezirk Trier, fabriziert) — dafür auch Vizbärend, Vizbatti, Vizkrou, Kluck — en huet d'K. ugesat, a wollt [Bd. 2, S. 434] nët ophale mat Drénken; 2) «Säuferin» — dazu die Zussetz.: Kaffiskonkel F. s. Kaffiskrou sub 2.
 
konkelen intr. V.: «stark und gern trinken».
 
Konkelbléi F.: «Wollkerze».
 
Konkelrief F.: «Gundelrebe».
 
Konklusioun, Kongklusioun (Ton 4) F.: «Schlußfolgerung».
 
Kokomber, Kongkomber (Ton 2) s. Cornichon.
 
Konkordat, Kongkordat M.: «gerichtlicher Vergleich zwischen einem in Schwierigkeiten geratenen Schuldner und seinen Gläubigern».

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut