Kriw(w)elerKroKrobesCrochepierCrochetKroschiKrockusCroiséKrueséikroiséiert, krueséiertCroissantCroix-RougeKrokedill, KrokodillKrokedills-KrokedillsliederKrokedillstäschKrokedillstréinenKrokelshaffkrolenKrollkrollegKromKrommaartChromchroméierenkromenGekrooms, GekräämsKromenKrome(t)svullkrommKrommKromm-op-de-RéckKrommenkrommenaleschKrommholzKromperendanz, GromperendanzKrongKrongelkrongelegKrongenKronkenellkroopsegKropKropkropegKropeisenKropkësskropelegkropelenGekropelsKropelerKropeleschKropemannkropenGekroopsCroquanteCroque-mortCroquetCroquetteCroquiskrockéierenCross(-country)CrossekrossenKrotongsuelechKrottkrottkrottegKrottertkrotzenKrouBranntwäinskrouKrounKroune(n)-KrounebounenKrounendalerKrounenintKrouneprënzKrouneprënzessinKrouneradKrounesonndegKrounebuergkrozelegkrozelenGekrozelsKrozelerKrozeleschkrr, krrtjippelnëtnach, krrmaténg, krrnondiflätschKruckert, Krukert, KruertKruecht, Kuerchtkruewelen, kruwelen, kroawelenkruwwelenkruebelenKruetenKrujhel, krujhelegGrujhel, grujhelegGrujheldotKrujhelenKru(u)nchert, Kru(u)nkertKrunn | Kriw(w)eler M.: 1) «kleiner Kritiker»; 2) «Grübler»; 3) (lok. Wiltz) «Käfer» — dazu die Zussetz.: Päärdskriweler s. d.
Kro F.: 1) «Gerät zum Umrühren des Mörtels» — s. Kaascht (II S. 260 b sub 2); 2) «Gerät zum Reinigen des Weges»; 3) «Kratzeisen an der Tür» — s. Krazeisen sub a.
Krobes M.: «kriechender Hahnenfuß» (Ranunculus repens) — s. Fräscheblumm.
Crochepier M.: s. Kro (sub 2).
Crochet (wie frz., doch Ton 1), Kroschi M.: 1) «Häkelhaken»; 2) [Bd. 2, S. 472] «Haken mit Griff zum Zuknöpfen der Schuhe»; 3) «Häkelarbeit»; 4) «Umweg» — se hun e C. gemaach, fir em nët ze begéinen; 5) «Gesangwettbewerb, bei dem die Zuhörer als Schiedsrichter fungieren» (bes. in Radio und Fernsehen) — eist Anni huet och am C. gesongen; 6) «eckige Klammer» (Druckerspr.).
Krockus (Pl. Krockussen) M.: «Krokus, Gartensafran» — Spielarten: giele, wäisse, viouleche K.
Croisé (wie frz., Ton 1) Krueséi M.: 1) «geköpertes Gewebe»; 2) «Tanzschritt» — s. Chassé-croisé.
kroiséiert, krueséiert Adj.: 1) «geköpert»; 2) «zweireihig» — e kroiséierte Gilet (Paltong).
Croissant (wie frz., doch Ton 1) M.: «Hörnchen» (Gebäck) — s. Har sub 6, Hierchen.
Croix-Rouge (wie frz.) F.: «Rotes Kreuz» — dafür auch Rout Kräiz s. d.
Krokedill, Krokodill (Ton 3) M.: «Krokodil».
Krokedills- -lieder N.: «Krokodilleder»; -täsch F.: «Damentasche aus Krokodilleder»; -tréinen Pl. tant.: «Krokodilstränen».
Krokelshaff M.: Name eines zwischen Frisingen und Aspelt gelegenen Hofes.
krolen s. crawlen.
Kroll F.: «Haarlocke» (natürlich oder eingelegt) — en huet sech eng K. iwer d'Stir geschäärt — an der Zäit sin d'Fraen de ganzen Dag mat de Krolle gaangen (mit eingelegten Haaren).
krolleg Adj.: «lockig» — k. Hor — s. krauseleg.
Krom (Dim. Kreemchen s. d.) M.: 1) «Kram, Plunder, minderwertige Ware» — de ganze K. war keng zwéi Su wäärt — übtr.: dat passt em a säi K. (kommt ihm gelegen) — en huet em an de K. geschwat (hat ihm zu Gefallen geredet); 2) «Kramladen»; 3) «Gesindel» — wat e K.! — 't as elauter Buttik a K.; 4) «Umstände» — looss mech roueg mat dengem K. — dazu die Zussetz.: Krommaart M.: «Krammarkt».
Chrom M. wie hd., dazu: chroméieren trans. V.: «chromieren».
kromen intr. V.: «kramen, stöbern, hantieren» — e kroomt d'ganz Zäit a sengen Tiräng (in seinen Schubladen) — en huet wéi laang an der Täsch gekroomt, an du as en entelech mat de Suen erausgeréckt — dazu die Abl.: Gekrooms, Gekrääms N.: «andauerndes Herumstöbern».
Kromen (lok. Ellingen) M.: Bezeichnung für eine Seite der Spillschänkelcher — s. Béckel II, cf. Kaul sub 2.
Krome(t)svull (Norden: -vujel) M.: 1) «Krammetsvogel» — Arten: décke K. (Wachholderdrossel — Turdus pilaris) — duebele K. (Misteldrossel — Turdus viscivorus) — klenge K. (Rotdrossel — Turdus musicus) — für letztere auch Wangertsvull s. d. — der K. gilt als Sinnbild des Leckerbissens — 't mengt än, bei iech géif et all Dag Kromesvullen — deem vergin och nach d'Krometsvullen; 2) lok. als Bezeichnung einzelner sonstiger Vögel, z. B. der Amsel (Schifflingen) oder von drosselartigen Vögeln in Scharen.
kromm (s. Ltb. 112) Adj./Adv.: «krumm» — k. a gebockeleg (uneben) — se hun e k. a krëppeleg geschloen — en huet sech k. geschafft — se hun sech k. gelaacht — du krommen Hond do (Schimpfwort) — e kromme Fanger man (s. Fanger sub 1) — e mecht e kromme Mond (schaut verächtlich drein) — e mecht eng k. Säit (weicht aus) — en huet et k. opgeholl (schief aufgefaßt) — k. gebuer, Riichtes verluer — en as k. gelueden (betrunken).
Kromm (Dim. Krëmmchen s. d.) F.: 1) «Krummaxt» — do läit d'K. an der Heck (da liegt die Schwierigkeit, auch: da haben wir die Bescherung) — en huet d'K. an d'Heck geschmass (lok. Wiltz: an de Gënz geworf — hat die Sache aufgegeben, hat den Mut verloren); 2) «Weinbergmesser, Hippe» — dafür auch Krëmmes; 3) «Sichel» (Ga).
Kromm-op-de-Réck F.: «Heißhandspiel» — auf die ausgestreckte Hand einer Person, deren Augen verbunden sind, wird von den übrigen Spielern reihum geklopft, bis sie erraten hat, wer sie berührt hat. Dann tritt dieser Spieler an ihre Stelle — frz. jeu de la main chaude.
Krommen M.: «(der) Krumme».
krommenalesch s. krëmenalesch.
Krommholz N.: 1) «Art Gehänge, in das die Holzhauer die Kromm (s. d.) stecken, wenn sie in den Wald gehen»; 2) lok. für Bigelek s. d.
Kromperendanz, Gromperendanz M.: alter Kirmestanz.
Krong F.: s. Kréngel sub 5.
Krongel s. Kréngel.
krongeleg s. kréngeleg. [Bd. 2, S. 473]
Krongen ON.: «Crusnes» (frz. Grenzortschaft) — dafür auch Oïden, frz. Udange.
Kronkenell (lok. Simmern) s. Klonkenell. | |