KrouBranntwäinskrouKrounKroune(n)-KrounebounenKrounendalerKrounenintKrouneprënzKrouneprënzessinKrouneradKrounesonndegKrounebuergkrozelegkrozelenGekrozelsKrozelerKrozeleschkrr, krrtjippelnëtnach, krrmaténg, krrnondiflätschKruckert, Krukert, KruertKruecht, Kuerchtkruewelen, kruwelen, kroawelenkruwwelenkruebelenKruetenKrujhel, krujhelegGrujhel, grujhelegGrujheldotKrujhelenKru(u)nchert, Kru(u)nkertKrunnKrunneméckKrunnesCroupierCroupièreCroupionCrouponKruppKruppschankKruppKruppKruppapelKruppankruppegkruppen, kroupenkruppenhaart, kruppelhaartKruppesKruppesKruppjee, Kruppi, Kruppkrupskrupseg, krupzegkrupsenCroûtonKruttKruuchteblummKruuchtenKruwelerKruzifikatiounCruKrüditéitCruchonKryptaChrysanthèmeksch! ksch!kss! kss!KuCoupQuaartQuaarzKuaaschlek, KuaischlekQuaastquabbelegquabbelenquacke(r)legQuackestisserquacksenQuacksertQuad(d)éierQuaddelQuadden, QuattenQuadderquadderegquaderenGekuadersQuadratQuadratfoussQuadratmeterQuadratstänQuadrillQuadrilleschwenkerquadtquakaQuakQuakQuakQuakaaschQuakäächelchenQuakenquakenQuakert | Krou (cf. ph. Ltb. 48 — Echt., Nösl. Krouch — Pl. Kréi, Nösl. Kréich — Dim. Kréichen, Nösl. Krichen) M.: 1) «Krug» — dazu die Zussetz. Branntwäinskrou (s. Branntwäinskluck) — im Fragespiel vom Hausgesinde trägt der Hausherr diesen Übernamen: wou as de Mann aus desem Haus/ dee Branntwäinskrou? / en as um Pawee/ hie schäärft säi Plou . . .; 2) «Dummkopf, Tölpel» — du domme K.! — sou en ale K., dee gät nach bei d'Medercher!
Kroun (Echt. Krunn, Nösl. Krung) F.: 1) «heraldische Krone» — eng Kinnekskroun — nach nët fir eng gëlle K. (um keinen Preis) — hatt dréit eng däreg K. (sie hat es schlecht zu Hause) — dat setzt der Saach d'K. op (das ist die Höhe); 2) «Gradabzeichen beim Militär» — eng Majouesch K.; 3) «Münze» (veraltet) — cf. Krounendaler; 4) «Tonsur der Geistlichen» — s. Kréinchen sub 2); 5) «Baumkrone»; 6) «Garnwinde» — s. Garkroun; 7) s. Forschett II; 8) «Küchenhaken» (zum Aufhängen von Fleischwaren — Ga); 9) «Scherrahmen am Webstuhl».
Kroune(n)- -bounen Pl. tant. in der Beteuerung bei Kindern: honnert Milloune K.!; -daler M.: «Krontaler» (= Brobänner Daler, Wert ca. 6 Goldfranken — veraltet); -int F.: «Kolbenente» (Netta rufina); -prënz M.: «Kronprinz» — dafür heute Krounprënz; -prënzessin F.: «Kronprinzessin» — dafür heute Krounprënzessin; -rad N. s. Kamprad; -sonndeg M.: Sonntag vor Halbfasten.
Krounebuerg ON.: «Kronenburg» (Eifel) — äußerste Ortschaft im NO des früheren Herzogtums Luxemburg — 't as grad esou wäit wéi von hei no K. (so entlegen).
krozeleg Adj.: «kritzlich, unleserlich» — en huet esou eng k. Schrëft wéi en Dokter — s. kropeleg sub 1.
krozelen (Nform kronzelen) trans. V.: «kritzeln» — dazu die Abl.: Gekrozels N.: «Gekritzel» — s. kropelen.
Krozeler M., Krozelesch F.: s. Kropeler, Kropelesch.
krr, krrtjippelnëtnach, krrmaténg, krrnondiflätsch (Ausrufe des Ärgers) — s. sub kër-.
Kruckert, Krukert, Kruert s. Kru(u)nchert.
Kruecht, Kuercht (Dim. Kriechtchen) M.: «Brotaufschnitt» — mueres eng Schlippche Branntwäin mat engem Kriechtchen, da brauch ech kä Kaffi.
kruewelen, kruwelen, kroawelen (Osten), kruwwelen (Brachtenbach), kruebelen (Tüntingen) s. kriw(w)elen.
Krueten (lok. Niederkerschen) Pl. tant.: «Geld» — 't muss ä K. hun — ech hu keng K. méi — s. Krott sub 4.
Krujhel, krujheleg s. Grujhel, grujheleg — dazu die Zussetz. Grujheldot F.: «Greuelerlebnis» — en huet senger Grujheldoten zum beschte gin.
Krujhelen F.: «kleiner Knochen vom Huhn» (lok. Eppeldorf).
Kru(u)nchert, Kru(u)nkert M. s. Huergäns, Kruckert.
Krunn (Pl. Krinn u. Krunnen; Echt. Kroan(en); Nösl. Kran, Pl. Kräen; Luxbg.-Stadt Kruen (veraltet), Dim. Krinchen (s. d.)) M.: 1) «Zapfen» — lo schloen ech de K. an dat bescht Fudder Wäin — de K. blouf dräi Dee an engem Stéck op (bei der Kirmes); 2) «Hahn der Wasserleitung» — ech drenken d'Waasser aus dem K. (das Wasserleitungswasser); 3) «Kran» (Hebevorrichtung) — dafür heute die gängigen Grue (s. d. sub 1) und Kran I (s. d.).
Krunneméck F.: 1) «kleine gelbe Mücke, die an der Öffnung von Faß und Flasche sitzt u. am Wein nascht»; 2) «Weinliebhaber».
Krunnes (lok. Hinkel-Sauer) M.: s. Bommel II sub 1.
Croupier (wie frz., doch Ton 1) M.: «Stellvertreter des Bankhalters» (in Spielbanken).
Croupière (wie frz., doch Ton 1) F.: «Schwanzriemen» (Teil des Pferdegeschirrs) — dafür meist Schwanzguurt s. d.
Croupion (wie frz., doch Ton 1) M.: 1) «starkes Leder von der Krupp» (s. d. II sub 1); 2) «Steiß des Hühnerviehs» (als Delikatesse angesehen).
Croupon (wie frz., doch Ton 1) M.: «gegerbte Ochsenhaut» (ohne Kopf und Bauch). [Bd. 2, S. 475]
Krupp I F.: «Knorpel» — 't as nëmme K. a Schank — dazu die Zussetz. Kruppschank F.: «Knorpelknochen»; (Dim. Kruppschänkelchen).
Krupp II (Dim. Krippchen) F.: 1) «Kreuz des Pferdes»; 2) «unterer Teil des Rückens, Lendenkreuz» (beim Menschen) — meist in übertragener Bedeutung — ech hun der achtzeg op der K. (op der Krippchen — bin achtzig Jahre) — en huet vill op der K. (ist mit allerlei belastet) — se leie mer op der K. (leben auf meine Kosten) — en dout de Mond nëmmen op, du hat en et op der K. (den Zuschlag bei einer Versteigerung) — wee kritt et op d'K.? (wer bezahlt die Zeche?).
Krupp III M.: «Halskrankheit» (diphteritischer Natur).
Kruppapel M.: «kleiner verknörpelter Apfel». | |