KrozelerKrozeleschkrr, krrtjippelnëtnach, krrmaténg, krrnondiflätschKruckert, Krukert, KruertKruecht, Kuerchtkruewelen, kruwelen, kroawelenkruwwelenkruebelenKruetenKrujhel, krujhelegGrujhel, grujhelegGrujheldotKrujhelenKru(u)nchert, Kru(u)nkertKrunnKrunneméckKrunnesCroupierCroupièreCroupionCrouponKruppKruppschankKruppKruppKruppapelKruppankruppegkruppen, kroupenkruppenhaart, kruppelhaartKruppesKruppesKruppjee, Kruppi, Kruppkrupskrupseg, krupzegkrupsenCroûtonKruttKruuchteblummKruuchtenKruwelerKruzifikatiounCruKrüditéitCruchonKryptaChrysanthèmeksch! ksch!kss! kss!KuCoupQuaartQuaarzKuaaschlek, KuaischlekQuaastquabbelegquabbelenquacke(r)legQuackestisserquacksenQuacksertQuad(d)éierQuaddelQuadden, QuattenQuadderquadderegquaderenGekuadersQuadratQuadratfoussQuadratmeterQuadratstänQuadrillQuadrilleschwenkerquadtquakaQuakQuakQuakQuakaaschQuakäächelchenQuakenquakenQuakertQualifikatiounqualifizéiertQuallemquallemzegQualzerausquälzenqualzegQualzertqua(a)msQuandelQuankQuankel, QuankerQuantQuantQuantbam | Krozeler M., Krozelesch F.: s. Kropeler, Kropelesch.
krr, krrtjippelnëtnach, krrmaténg, krrnondiflätsch (Ausrufe des Ärgers) — s. sub kër-.
Kruckert, Krukert, Kruert s. Kru(u)nchert.
Kruecht, Kuercht (Dim. Kriechtchen) M.: «Brotaufschnitt» — mueres eng Schlippche Branntwäin mat engem Kriechtchen, da brauch ech kä Kaffi.
kruewelen, kruwelen, kroawelen (Osten), kruwwelen (Brachtenbach), kruebelen (Tüntingen) s. kriw(w)elen.
Krueten (lok. Niederkerschen) Pl. tant.: «Geld» — 't muss ä K. hun — ech hu keng K. méi — s. Krott sub 4.
Krujhel, krujheleg s. Grujhel, grujheleg — dazu die Zussetz. Grujheldot F.: «Greuelerlebnis» — en huet senger Grujheldoten zum beschte gin.
Krujhelen F.: «kleiner Knochen vom Huhn» (lok. Eppeldorf).
Kru(u)nchert, Kru(u)nkert M. s. Huergäns, Kruckert.
Krunn (Pl. Krinn u. Krunnen; Echt. Kroan(en); Nösl. Kran, Pl. Kräen; Luxbg.-Stadt Kruen (veraltet), Dim. Krinchen (s. d.)) M.: 1) «Zapfen» — lo schloen ech de K. an dat bescht Fudder Wäin — de K. blouf dräi Dee an engem Stéck op (bei der Kirmes); 2) «Hahn der Wasserleitung» — ech drenken d'Waasser aus dem K. (das Wasserleitungswasser); 3) «Kran» (Hebevorrichtung) — dafür heute die gängigen Grue (s. d. sub 1) und Kran I (s. d.).
Krunneméck F.: 1) «kleine gelbe Mücke, die an der Öffnung von Faß und Flasche sitzt u. am Wein nascht»; 2) «Weinliebhaber».
Krunnes (lok. Hinkel-Sauer) M.: s. Bommel II sub 1.
Croupier (wie frz., doch Ton 1) M.: «Stellvertreter des Bankhalters» (in Spielbanken).
Croupière (wie frz., doch Ton 1) F.: «Schwanzriemen» (Teil des Pferdegeschirrs) — dafür meist Schwanzguurt s. d.
Croupion (wie frz., doch Ton 1) M.: 1) «starkes Leder von der Krupp» (s. d. II sub 1); 2) «Steiß des Hühnerviehs» (als Delikatesse angesehen).
Croupon (wie frz., doch Ton 1) M.: «gegerbte Ochsenhaut» (ohne Kopf und Bauch). [Bd. 2, S. 475]
Krupp I F.: «Knorpel» — 't as nëmme K. a Schank — dazu die Zussetz. Kruppschank F.: «Knorpelknochen»; (Dim. Kruppschänkelchen).
Krupp II (Dim. Krippchen) F.: 1) «Kreuz des Pferdes»; 2) «unterer Teil des Rückens, Lendenkreuz» (beim Menschen) — meist in übertragener Bedeutung — ech hun der achtzeg op der K. (op der Krippchen — bin achtzig Jahre) — en huet vill op der K. (ist mit allerlei belastet) — se leie mer op der K. (leben auf meine Kosten) — en dout de Mond nëmmen op, du hat en et op der K. (den Zuschlag bei einer Versteigerung) — wee kritt et op d'K.? (wer bezahlt die Zeche?).
Krupp III M.: «Halskrankheit» (diphteritischer Natur).
Kruppapel M.: «kleiner verknörpelter Apfel».
Kruppan F.: «Gelenkpfanne des Hüftbeins».
kruppeg Adj.: «knorpelig».
kruppen, kroupen refl. V.: «sich krümmen» — cf. krampen.
kruppenhaart, kruppelhaart Adj.: «hart, weil unreif» — d'Drauwe sin nach k.
Kruppes I M.: «schlechter Wein» — s. Knubberdulles sub 3.
Kruppes II M.: «was sich beißen läßt» — déi Zopp as jo nëmme Schluppes a kä K. (ohne feste Einlage — Ausspruch einer Bettlerin, der man Suppe verabreichte).
Kruppjee, Kruppi, Krupp s. Kuppjee.
krups Adj.: «bankrott» — dee gät geschwë k.
krupseg, krupzeg Adj.: «knusperig» — mer haten eng k. Taart.
krupsen intr. V.: «knuspern».
Croûton (wie frz., doch Ton 1, Pl. Croutoen) M.: «geröstetes Brotwürfelchen» (als Suppeneinlage), auch «geröstete Brotscheibe» (als Unterlage zu einem Gericht) — für ersteres auch Kiischtchen s. d. II sub 1.
Krutt F.: 1) s. Kuuscht; 2) «charakterloser Mensch»; 3) «schlecht gemaltes Bild» — frz. croûte.
Kruuchteblumm F:: «Knabenkraut, Stendel» (Orchis latifolia, maculata und mascula).
Kruuchten ON.: «Cruchten» — Gem. Nommern, Kant. Mersch — 236 — früher Cruchten Alsatiae (an der Alzette) genannt, im Gegensatz zu Kruchten an der Our (Cruchten Viennae) — de Kruuchtener Tunnel.
Kruweler (lok. Bauschleiden) M.: «Käfer» (im allgem.) — s. Kiewerlek sub 4. | |