KulisseschlësselCouloirKultivaterKummerKummerdéngerKummermeedchenKéistallskummermeedchenkummerenGekoamersKundelKondel, Kuendel, Kaandel, KoandelKundelKundelkundelenKundelkrautKundelrechtKunef, Kunnef, KunwelKunnKunnertKunniKunschelKunstkunzenQuokelquokelegquokelenQuokesQuonk, Quankquot, quodquoteg, quodegCoupageCoupeCoupeCoupespillCoupespillerCoupékupéierenCoupe-papierKuppapjeeCoupe-pâteCoupeurCoupletCoupoir, Coupoir-biseautierCouponKupongRetourcouponKuppKuppelKupp(e)longKuppenetrepreneurKuppenhäerKuppenhärenKuppenhidderKuppjee, Kuppijee, Kupp, Kuppchen, Kudpjee, Kuppi, Kuppéi, Kruppjee, Kruppi, KruppCoupureKurCourKuraaschkurajhéiertCourantKurangCourantkurantKuranzkuranzen, kuranzéieren, koranzéierenKuratell, KüratellKurbaatschCourbatureCourbettekuréierenkurelegkurelenGekurelsKurelerKurelereiGekurelsDuerefkurelerKuremkuremenkuren, kuerenKureplazKuresCoureurKurfKurfirschtKuriositéit, KüriositéitkurjéisKurrewitt, KurriwittCourrierC. diplomatique: aCoursCoursCours supérieursKurschtKorschtCourseCoursierkurssenCourtageKurtaasch | Kulisseschlëssel M.: «Handwerksgerät des Schusters, Försters».
Couloir (wie frz., doch Ton 1) M.: «Lauf-, Verbindungsgang» (bes. in Eisenbahnwagen).
Kultivater (Ton 3) M.: s. Extirpateur (lok. Alzingen).
Kummer (Kuemer, Koamer, Kaomer (Esch-Alz.), Kamer, Dim. Kimmerchen, Kemerchen) F.: «Kammer» (meist für Schlafzimmer gebraucht) — d'K. maachen (ordnen) — en as bei ons op der K. (Mieter des Zimmers) — ech gin op meng K. (in mein Schlafzimmer) — menger Mamm hir K. (Schlafzimmer meiner Mutter) — Zussetz.: Ädemskummer (s. d.), Buedkummer (s. d.), Flääschkummer (Fleischzimmer), Fruuchtkummer (s. d.), Kichekummer (Raum neben der Küche, dient zum Aufbewahren von Speisen, Hausgeräten u. ä.), Masardskummer (Dachzimmer), Medercheskummer (Moodskummer (Zimmer für Hausangestellte) — Rompelkummer (s. d.), Speckkummer (-kimmerchen — s. d.), déi viischt, déi hënnescht K. (Vorder-, Hinterzimmer).
Kummerdénger M.: «Kammerdiener» — e war K. beim Prënz Hari.
Kummermeedchen N.: «Zimmermädchen, Zofe» (in herrschaftlichen Häusern und Hotels) — im Gegensatz zu Mod s. d. — Zussetz.: Kéistallskummermeedchen N.: «Mädchen aus dem Dorf, das bei der Hochzeit als Aushelferin die Arbeiten im Stall besorgte und an den abendlichen Veranstaltungen teilnahm».
kummeren refl. V.: «in wilder Ehe leben» — si si gekummert a maache grad wéi wann se bestued wären — Abl.: Gekoamers (lok. Echt.).
Kundel I, Kondel, Kuendel, Kaandel, Koandel (Echt.) M.: «Dachrinne, Dachtraufe» — 't huet esou gereent, d'Kundelen hun d'Waasser nët méi gepackt (nët méi ofgeholl) — dafür auch Kulang s. d. sub 1.
Kundel II F.: «Eisenkette zum Anstricken des Viehs, Riemen mit Querholz am Hals des Viehs» — übtr.: erëm an d'K. kommen (die gewöhnliche Arbeit wieder aufnehmen).
Kundel III F.: «Schmucksache in Form eines Anhängels mit Glöckchen».
kundelen intr. V.: «regnen» — lauschter mol wéi dat kundelt — übtr.: 't huet gekrasch, d'Tréine sin [Bd. 2, S. 485] em d'Baken erof gekundelt — d'Nues kundelt em (bei starkem Schnupfen).
Kundelkraut N.: «Quendel, Thymian» (Thymus serpyllum).
Kundelrecht N.: «Nutzungsrecht für den Wasserablauf» — s. Iwerlaf.
Kunef, Kunnef, Kunwel s. Konef, Kundel II.
Kunn M.: «Spinat» (lok. Luxemburg-Stadt) — s. Päinetsch.
Kunnert: männlicher VN. «Konrad» — erscheint als Kounes, Koun, Kunni.
Kunni, Kuni, Gunni, Gonni, Gonn: weiblicher Vorname, Kurzform für «Kunigunde».
Kunschel (lok.) F.: «hängende Schaukel» — s. Klun(t)sch(el).
Kunst F.: «Arbeitsgelegenheit» (Druckerspr.).
kunzen s. gunzen I sub 2.
Quokel F.: «etwas, das nicht zusammenhält».
quokeleg Adj.: «schwierig, unsicher» (nur von Sachen) — eng q. Geschicht (eine schwierige, auch: unsichere Angelegenheit) — s. quakeleg.
quokelen intr. V.: 1) «wackeln» (z. B. von einem Stuhl); 2) «dumm daherreden» — cf. tozen.
Quokes N.: «Schwierigkeiten» — en huet Q. fir et ze man.
Quonk, Quank F. u. M.: «Funke» — d'Quonke sin an der Schmëtt dorëmmer gefluën — ech war widdergestouss, datt d'Quonke mer virun d'Aë kommt sin.
quot, quod Adj.: 1) «schwierig» — eng q. Saach; 2) «unsicher, unzuverlässig» — d'Bestueden as eng q. Affär (Heiraten ist ein unsicheres Unternehmen) — substantiv: trau em nët, 't as där Quoter än (ein unsicherer Kantonist); 3) «empfindlich, bösartig» — e quote Patréiener, eng q. Madämmchen, 't miisst än se mat Händschen upaken.
quoteg, quodeg Adj. s. quot, quod.
Coupage (wie frz., doch Ton 1 oder 2) M.: «Verschnitt» (vom Wein).
Coupe I (wie frz., Pl. Kuppen) F.: 1) «Zuschnitt eines Kleides» — dee Mantel huet eng schéi C.; 2) «Schnitt des Haares» — eng C. à la Titus; 3) «Holz-, Baumschlag» — d'C. verstäen (versteigern) — d'C. ugoën (übernehmen) — e schafft an der C. (arbeitet im Holzschlag) — 't war dat Joer wéi d'C. am Juckelsbësch war (Zeitbestimmung); 4) «Zuschneidekursus» — Cours de Coupe.
Coupe II F.: 1) «Trinkschale» — cf. Kopp sub 1 a — eng C. Schampes; 2) «Pokal» (als Trophäe) — déi Bouneweger hun d'C. kritt (im Wettstreit) — an d'C. kréie mir; 3) «Sport-, Musikwettstreit» (mit Pokal für den Sieger) — d'C. du Centenaire (der bei der Jahrhundertfeier ausgefochten wurde) — si hun d'C. gewonn (haben im Pokalwettstreit gesiegt) — se sin aus der C. erausgefall (schieden aus) — dazu die Zussetz.: Coupespill N.: «Pokalwettstreit» — Coupespiller M.: «Teilnehmer an einem Pokalwettstreit» — ä C. as bei der Coupe blesséiert gin (wurde während des Spiels verwundet).
Coupé (wie frz., doch Ton 1) M.: 1) «Eisenbahnabteil» — de C. war nach eidel wéi mer koumen, lo as alles besat; 2) «geschlossene Halbkutsche, geschlossenes Auto».
kupéieren trans. V.: 1) «stutzen» — en Hond k. (ihm Ohren und Schwanz stutzen) — engem Hond de Schwanz k. — e Päärd k. (ihm den Schwanz stutzen) — s. rippen; 2) «verschneiden, eine Flüssigkeit mit einer andern mischen» — Wäi k.; 3) «abheben» (beim Kartenspiel) — da kupéier! — s. hiewen sub B 4; 4) «hemmen, unterbrechen» — dat kupéiert den Appetit (nimmt den Appetit weg); 5) «trennen» — mer si mëtten am Gespréich kupéiert gin (sind im Telefongespräch unterbrochen worden); 6) «geflissentlich übersehen» — en huet mech kupéiert wéi ech em begéint sin (hat mich geschnitten); 7) «lochen» — de Billet k. (den Fahrschein).
Coupe-papier (wie frz., doch Ton 2), Kuppapjee (Ton 2) M.: «Papiermesser».
Coupe-pâte (wie frz.) M.: «Teigmesser, Teigrädchen».
Coupeur (wie frz., doch Ton 1) M.: «Zuschneider» — e war éischte C. — cf. Händscheschnidder. | |