LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Kulisseschlëssel bis Coupeur (Bd. 2, Sp. 484b bis 485b)
 
Kulisseschlëssel M.: «Handwerksgerät des Schusters, Försters».
 
Couloir (wie frz., doch Ton 1) M.: «Lauf-, Verbindungsgang» (bes. in Eisenbahnwagen).
 
Kultivater (Ton 3) M.: s. Extirpateur (lok. Alzingen).
 
Kummer (Kuemer, Koamer, Kaomer (Esch-Alz.), Kamer, Dim. Kimmerchen, Kemerchen) F.: «Kammer» (meist für Schlafzimmer gebraucht) — d'K. maachen (ordnen) — en as bei ons op der K. (Mieter des Zimmers) — ech gin op meng K. (in mein Schlafzimmer) — menger Mamm hir K. (Schlafzimmer meiner Mutter) — Zussetz.: Ädemskummer (s. d.), Buedkummer (s. d.), Flääschkummer (Fleischzimmer), Fruuchtkummer (s. d.), Kichekummer (Raum neben der Küche, dient zum Aufbewahren von Speisen, Hausgeräten u. ä.), Masardskummer (Dachzimmer), Medercheskummer (Moodskummer (Zimmer für Hausangestellte) — Rompelkummer (s. d.), Speckkummer (-kimmerchen — s. d.), déi viischt, déi hënnescht K. (Vorder-, Hinterzimmer).
 
Kummerdénger M.: «Kammerdiener» — e war K. beim Prënz Hari.
 
Kummermeedchen N.: «Zimmermädchen, Zofe» (in herrschaftlichen Häusern und Hotels) — im Gegensatz zu Mod s. d. — Zussetz.: Kéistallskummermeedchen N.: «Mädchen aus dem Dorf, das bei der Hochzeit als Aushelferin die Arbeiten im Stall besorgte und an den abendlichen Veranstaltungen teilnahm».
 
kummeren refl. V.: «in wilder Ehe leben» — si si gekummert a maache grad wéi wann se bestued wären — Abl.: Gekoamers (lok. Echt.).
 
Kundel I, Kondel, Kuendel, Kaandel, Koandel (Echt.) M.: «Dachrinne, Dachtraufe» — 't huet esou gereent, d'Kundelen hun d'Waasser nët méi gepackt (nët méi ofgeholl) — dafür auch Kulang s. d. sub 1.
 
Kundel II F.: «Eisenkette zum Anstricken des Viehs, Riemen mit Querholz am Hals des Viehs» — übtr.: erëm an d'K. kommen (die gewöhnliche Arbeit wieder aufnehmen).
 
Kundel III F.: «Schmucksache in Form eines Anhängels mit Glöckchen».
 
kundelen intr. V.: «regnen» — lauschter mol wéi dat kundelt — übtr.: 't huet gekrasch, d'Tréine sin [Bd. 2, S. 485] em d'Baken erof gekundelt — d'Nues kundelt em (bei starkem Schnupfen).
 
Kundelkraut N.: «Quendel, Thymian» (Thymus serpyllum).
 
Kundelrecht N.: «Nutzungsrecht für den Wasserablauf» — s. Iwerlaf.
 
Kunef, Kunnef, Kunwel s. Konef, Kundel II.
 
Kunn M.: «Spinat» (lok. Luxemburg-Stadt) — s. Päinetsch.
 
Kunnert: männlicher VN. «Konrad» — erscheint als Kounes, Koun, Kunni.
 
Kunni, Kuni, Gunni, Gonni, Gonn: weiblicher Vorname, Kurzform für «Kunigunde».
 
Kunschel (lok.) F.: «hängende Schaukel» — s. Klun(t)sch(el).
 
Kunst F.: «Arbeitsgelegenheit» (Druckerspr.).
 
kunzen s. gunzen I sub 2.
 
Quokel F.: «etwas, das nicht zusammenhält».
 
quokeleg Adj.: «schwierig, unsicher» (nur von Sachen) — eng q. Geschicht (eine schwierige, auch: unsichere Angelegenheit) — s. quakeleg.
 
quokelen intr. V.: 1) «wackeln» (z. B. von einem Stuhl); 2) «dumm daherreden» — cf. tozen.
 
Quokes N.: «Schwierigkeiten» — en huet Q. fir et ze man.
 
Quonk, Quank F. u. M.: «Funke» — d'Quonke sin an der Schmëtt dorëmmer gefluën — ech war widdergestouss, datt d'Quonke mer virun d'Aë kommt sin.
 
quot, quod Adj.: 1) «schwierig» — eng q. Saach; 2) «unsicher, unzuverlässig» — d'Bestueden as eng q. Affär (Heiraten ist ein unsicheres Unternehmen) — substantiv: trau em nët, 't as där Quoter än (ein unsicherer Kantonist); 3) «empfindlich, bösartig» — e quote Patréiener, eng q. Madämmchen, 't miisst än se mat Händschen upaken.
 
quoteg, quodeg Adj. s. quot, quod.
 
Coupage (wie frz., doch Ton 1 oder 2) M.: «Verschnitt» (vom Wein).
 
Coupe I (wie frz., Pl. Kuppen) F.: 1) «Zuschnitt eines Kleides» — dee Mantel huet eng schéi C.; 2) «Schnitt des Haares» — eng C. à la Titus; 3) «Holz-, Baumschlag» — d'C. verstäen (versteigern) — d'C. ugoën (übernehmen) — e schafft an der C. (arbeitet im Holzschlag) — 't war dat Joer wéi d'C. am Juckelsbësch war (Zeitbestimmung); 4) «Zuschneidekursus» — Cours de Coupe.
 
Coupe II F.: 1) «Trinkschale» — cf. Kopp sub 1 a — eng C. Schampes; 2) «Pokal» (als Trophäe) — déi Bouneweger hun d'C. kritt (im Wettstreit) — an d'C. kréie mir; 3) «Sport-, Musikwettstreit» (mit Pokal für den Sieger) — d'C. du Centenaire (der bei der Jahrhundertfeier ausgefochten wurde) — si hun d'C. gewonn (haben im Pokalwettstreit gesiegt) — se sin aus der C. erausgefall (schieden aus) — dazu die Zussetz.: Coupespill N.: «Pokalwettstreit» — Coupespiller M.: «Teilnehmer an einem Pokalwettstreit» — ä C. as bei der Coupe blesséiert gin (wurde während des Spiels verwundet).
 
Coupé (wie frz., doch Ton 1) M.: 1) «Eisenbahnabteil» — de C. war nach eidel wéi mer koumen, lo as alles besat; 2) «geschlossene Halbkutsche, geschlossenes Auto».
 
kupéieren trans. V.: 1) «stutzen» — en Hond k. (ihm Ohren und Schwanz stutzen) — engem Hond de Schwanz k. — e Päärd k. (ihm den Schwanz stutzen) — s. rippen; 2) «verschneiden, eine Flüssigkeit mit einer andern mischen» — Wäi k.; 3) «abheben» (beim Kartenspiel) — da kupéier! — s. hiewen sub B 4; 4) «hemmen, unterbrechen» — dat kupéiert den Appetit (nimmt den Appetit weg); 5) «trennen» — mer si mëtten am Gespréich kupéiert gin (sind im Telefongespräch unterbrochen worden); 6) «geflissentlich übersehen» — en huet mech kupéiert wéi ech em begéint sin (hat mich geschnitten); 7) «lochen» — de Billet k. (den Fahrschein).
 
Coupe-papier (wie frz., doch Ton 2), Kuppapjee (Ton 2) M.: «Papiermesser».
 
Coupe-pâte (wie frz.) M.: «Teigmesser, Teigrädchen».
 
Coupeur (wie frz., doch Ton 1) M.: «Zuschneider» — e war éischte C. — cf. Händscheschnidder.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut