| Kur F.: 1) «Heilverfahren» — en as zu Munneref an der K. — Zussetz.: Kneipp-, Loft-, Päerds-, Sonne-, Waasserkur — übtr.: än an d'K. huelen (sich jemand vornehmen); 2) «Heilbad» — en as erem an d'K.
Cour F.: 1) «Großherzoglicher Hof» — en as an der C. (hat dort eine Anstellung, auch: ist Würdenträger am Hof) — e kënnt an d'C. (nimmt am Empfang im Großherzoglichen Hof teil); 2) «Gerichtshof» — Conseiller an der C. (= Conseiller à la Cour supérieure de Justice = Obergerichtsrat); 3) «Hof, Austritt» (in Wirtshäusern u. dgl.) — wou as hei d'C.? 4) übtr.: e mecht, e schneid er d'C. (macht ihr den Hof).
Kuraasch (Ton 2) M.: «Mut, Herzhaftigkeit» — en huet K. ze friessen, ma 't schléit em nët duer (ist energisch, bringt es aber zu nichts) — en hat sech et fest virgeholl, mä op eng Kéier huet en de K. verluer — en huet kä K. am Leiff (an der Box, an der Panz) — de K. as em an d'Box gerëtscht — dann huel all däi K. zesummen (a béid Hänn) — maach em K. (ermutige ihn) — en huet sech K. gemaacht (hat sich Mut angetrunken) — dajee, K.! (Mut gefaßt) — dir huelt engem iewer och all K. — frz. courage.
kurajhéiert Adj.: «mutig, energisch» — das emol e k. Framënsch — substantiv.: du bas där Kurajhéierter kän.
Courant I (wie frz., doch Ton 1), Kurang M.: 1) «Strömung» — de C. vun der Musel war esou staark, mir si mam Aacher nët iwer komm (nicht an das andere Ufer) — mir stin hei am C. d'air (im Luftzug); 2) in den Raa.: au C. sin (am K. sin) (auf dem Laufenden, gut unterrichtet sein) — au C. setzen (über den Stand einer Sache unterrichten) — dir setzt mech au C. wann eppes Neis as.
Courant II (wie frz., Ton 1 oder 2) M.: «Bereitschaftsdienst» (Gerichtsspr.) — en huet (de) C.
kurant (wie hd., Ton 2) Adj.: 1) «gangbar» — mer hun nëmme k. Wueren — das e ganz kuranten Artikel — souvill Daler k.; 2) «geläufig» — e schwetzt k. franséisch; 3) «allgemein gebräuchlich» — 't as e kuranten Ausdrock — 't as k. (allgemein bekannt).
Kuranz (Pl. Kuränz) M.: «Art Tanz» — am K. danzen.
kuranzen, kuranzéieren, koranzéieren s. koranzen.
Kuratell, Küratell (Ton 3) F.: «Vormundschaft» (bes. über entmündigte Erwachsene) — e stät ënner K. — frz. curatelle.
Kurbaatsch s. Karbaatsch.
Courbature (wie frz.) F.: «schmerzhafte Schwere in den Gliedern»:
Courbette (wie frz., doch Ton 1) F.: «Bückling, Reverenz» — e mecht iwerall Courbetten fir sech bäizeschmäächelen.
kuréieren trans./refl. V.: «heilen» — en as sech an de Bad k. gaangen — übtr.: du gës och nach dovunner kuréiert — e war huurteg kuréiert wéi keng Mënz méi do war (als es mit dem Geld zu Ende war).
kureleg Adj.: «geschwätzig» — cf. Kureler sub 4.
kurelen (Nösl. kurjelen) intr. V.: 1) «handeln, feilschen» — hien huet ëmmer ze k.; 2) «Wirrwarr anrichten»; 3) «streiten» — hie muss ëmmer k.; 4) «schwatzen» — si hu matenä gekurelt — Abl.: Gekurels N.
Kureler M.: 1) früher: «Laufbote, der in der Stadt die Ankunft fremder Waren ankündigte»; 2) «Vielschwätzer» — Abl.: Kurelerei F., Gekurels N.: «verworrenes Geschwätz»; 3) «Querulant, Prozeßkrämer» — Zussetz. Duerefkureler s. d.; 4) «unzuverlässiger Mensch» (in Handel u. Wandel). [Bd. 2, S. 487]
Kurem M.: 1) «Mut, Ausdauer» (Wb 06); 2) «gesunder, praktischer Sinn».
kuremen (lok. Vianden) intr. V.: «seufzen».
kuren, kueren trans .V.: 1) «kosten, schmecken» (Mosel, veraltet) — da kur emol!; 2) «wählen» — den Hiirt gët gekuer (gekor).
Kureplaz (lok. Kautenbach) F.: «Stelle neben der Tenne, wo das ausgedroschene Korn liegt».
Kures M.: 1) «Lederpaletot»; 2) «preußischer Soldatenmantel»; 3) abfällig: «verschmutzte Kleidung».
Coureur (wie frz., doch Ton 1) M.: 1) «Teilnehmer an einem Sportwettrennen»; 2) «Schürzenjäger».
Kurf (Pl. Kurwen) F.: 1) «Kurve» (Straßenkrümmung) — gëf uecht, lo kënnt eng kuurz K. — déi K. läit gutt (schlecht) — en huet déi K. gutt geholl — en as an der K. bäigaang (eingerannt); 2) s. Kierb sub 2.
Kurfirscht (lok. Echt.) M.: in der Raa.: wéi Kurfirschten Antun säi Jong (so fein gekleidet).
Kuriositéit, Küriositéit F.: 1) «Merkwürdigkeit, Seltsamkeit, Seltenheit, eigenartiges Naturgebilde» — übtr.: hien as un sech schon eng K.; 2) «Neugier» (selten) — deen as vun enger K., e muss seng Nues an alles stiechen.
kurjéis s. korjéis.
Kurrewitt, Kurriwitt M.: «Durchfall» — en huet de K., an dat nët ze knaps.
Courrier (wie frz., doch Ton 1) M.: 1) «Tagespost» — as de C. nach nët do? (die einzulaufende Post) — as de C. ënnerschriwen? (die abzuschickende Post); 2) in dem Begriff: C. diplomatique: a. «Sonderkurier im diplomatischen Dienst» — b. «diplomatische Post», dafür auch Valise diplomatique; 3) iron.: «Durchfall» — s. Kurrewitt.
Cours I (wie frz., Pl. Kuren) M.: «Währungskurs» — wéi as haut de C. vum franséische Frang?
Cours II (wie frz., Pl. Kuren) M.: «Kursus» — e gät an den englesche C. — en huet vill Kure beluegt op der Universitéit — dazu: Cours supérieurs Pl. M. «Oberkurse an höheren Lehranstalten» — dafür häufig Sg.: en as um C. supérieur — Zussetz.: Danzcours s. d.
Kurscht (Mutfort), Korscht (Schengen) M.: «karstartiges Gerät, um Mist aus dem Stall zu entfernen» — s. Kaascht II.
Course (wie frz.) F.: 1) «Wettlauf, Wettrennen» — d'Kanner hu C. gemaacht — d'C. as gestoppt gin — übtr.: si maache C. am Drénken (wetteifern miteinander im Trinken) — Zussetz.: Autos-, Motor-, Päärds-, Veloscourse; 2) «Auftrag, geschäftlicher Gang» — ech hun nach eng C. ze maachen; 3) «Weg, Hub eines Maschinenteils». | |