LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Lussi, Lucie bis Lycée (Bd. 3, Sp. 67b bis 69b)
 
Lussi, Lucie (wie frz., Ton 1), Lusséi (Westen) weiblicher Vorname: «Luzia» — erscheint auch als Lazei (s. d.), Zei — mäint heescht Luss (Wortspiel mit luss — Echt.) — Zussetz. Lazeiëmaart (s. d.).
 
Lüster M.: 1) «Glanz» — 't as kä L. méi op deem Stofft; 2) «Kronleuchter» — frz. lustre.
 
Lut(t)em M. s. Locktem.
 
Lutsch (Echt. Lutz) F.: 1) a. «Schnuller»; b. «Daumen, den das Kleinkind lutscht» — as déng L. gutt?; 2) «Art Zuckerplätzchen»; 3) (spaßh. für) «Zigarette, Pfeife»; 4) «unordentliches Frauenzimmer» — cf. Latsch sub 1).
 
lutscheg Adj.: «schlampig, schlotterig, nachlässig» (von der Kleidung).
 
Lutscheméck F.: «Libelle».
 
lutschen intr. Verb.: «lutschen, saugen, langsam kauen» — d'Kanner l. om (um) Daum — e lutscht de ganzen Dag Zockerbounen — e gät ëmmer un dat Meedchen do l.
 
Lutschert M.: «Säufer».
 
lüttéieren intr. Verb.: «ringen» — frz. lutter — dazu: Lutte F. (wie frz.).
 
Lutteur (wie frz., doch Ton 1) M.: «Ringkämpfer».
 
Lutter I M.: «Protestant» (veraltet).
 
Lutter II M.: 1) «Otter» (Westen); 2) «Otterpelz» — frz. loutre — adjektivisch: e lutters Mantel.
 
lutt(er)esch Adj.: «lutherisch» (veraltet) — dafür heute: protestantesch (s. d.).
 
Lutvull M.: «Lerche» — s. Léiweckelchen.
 
Lutzebock M.: «Luzifer».
 
Lutzefatz M.: 1) «Luzifer»; 2) «unbändiges Kind» — 't as eppes wéi L. an Ziwill (äußerst beweglich, wild) — auch N.: dat L. do — s. Däiwel sub B; 3) F.: «liederliches, unordentliches, zerzaustes Frauenzimmer». [Bd. 3, S. 68]
 
lutzen (Wilwerwiltz) intr. Verb.: «(herüber)blinzeln».
 
Luucht, Luut F.: 1) «Leuchte» — mer musse mat der L. opstoën — d'Luuchte sin op eng Kéier ausgaangen — d'Luuchte stin op gréng, op rout (die Verkehrsampeln) — schitt emol Pëtrol an d'L. (fülle Petroleum nach) — Raa.: ech leën em et an d'Trap an ech setzen em eng L. derbäi (Abweisen einer übertriebenen Forderung) — hues du d'L. gehalen? (wenn jem. etwas erzählt, als ob er dabei gewesen wäre) — engem d'L. halen (jemand zu etwas besonders Schlimmem oder zu einer bösen Tat behilflich sein) — Gertraudendag (s. d.), d'L. an d'Baach; 2) «Licht» — géi mer aus der L. — an der L. stoën (Licht abhalten, Aussicht verdecken) — et as nach L. bei hinnen (es brennt noch Licht, d. h. sie sind noch nicht schlafen gegangen) — Raa.: d'L. gät d'Waasser an (wenn die Tage länger werden und man ohne künstliches Licht arbeiten kann; erinnert an den vergangenen Brauch des Lichterschwemmens) — d'Saach kënnt zur L. (ans Tageslicht) — 't Zäit geet ëm, d'L. verbrennt an de Jann stierft nët (die Sache nimmt sich Zeit); 3) «Luft» (Raum, Höhe) — an d'héi L. fueren (sehr erschrecken, sich aufregen) — do wor en op eemol an der L. (geriet er plötzlich in Harnisch) — en as an d'L. gaang (regte sich auf) — de ganze Buttéck (d'Haus) as an d'L. geflunn (explodiert) — d'ganz Saach as an d'L. gaang (wurde aufgelöst, ging pleite) — d'Hëtzt gät all d'L. aus (Hitze zieht durch den Kamin, den Schornstein ab, es wird daher nicht warm im Zimmer) — d'Präisser gin an d'L. (die Preise steigen) — kuck an d'L.! (schau auf, in die Höhe) — säi Geschäft as séier an d'L. gaang (schnell hoch gekommen) — e mécht sénge Goldstécker L. (vergeudet sein Geld) — ech hun hinne L. gemaacht (habe sie vertrieben, auch: habe ihrem Wirken ein Ziel gesetzt) — än an d'L. hiewen (jem. hintergehen, auch: sich ihn vornehmen — Ga) — de Bouf as awer al an d'L. gaang (stark gewachsen) — d'L. as (setzt sech) zou, d'L. as krank, d'L. as ëmsat (es bewölkt sich, es ist dunstig, ein Wetterumschlag steht bevor) — hë kréit keen Luut méi (lok. Ehnen — er leidet an Atemnot) — se fléien nach eng Kéier mat Kutschen an der L. dorëmmer (so vorzeiten von dem Flugwesen prophezeit), sot den alen Dick, an haut as et sou wäit — gesäis de dee Vull, ganz héich do uewen an der L.? (siehst du den Vogel, sehr hoch in der Luft); 4) «Stimmung, Laune» — 't as keng gutt L. hei (schlechte Stimmung, auch: stickige Luft) — 't as keng gutt L. bei em (er ist mißgestimmt) — dir kennt deem séng Luuchten nach nët — 't as schlecht L. am Haus (Mißstimmung) — ech wollt emol kucke, wat fir eng L. hei wir (welche Stimmung); 5) Pl. s. Liicht sub 8) — Zussetz. ad 1): Brems-, Gas-, Karbids-, Pëtrols-, Schluss-, Stall-, Stand-, Stopp-, Uelegs-, Täscheluucht, elektresch L.
 
Luuchteblumm F.: «Herbstzeitlose» — s. Uuchteblumm, Kéimam, Kéipanz, Koupanz, Koutut, Kéichen, Hierschtblumm, Mukuchen.
 
Luuchtemann (lok. Mosel) M.: «Einkassierer der Elektrizitätsgesellschaft» — dafür auch den elektrësche Mann.
 
Luuss M.: 1) «Luchs»; 2) «Pfiffikus» — Raa.: de gréisste L. as de Fuuss (Fuchs) — de L. iwwerhëlt de F. (ein Schlauer findet noch einen Schlaueren).
 
luusseg Adj.: 1) «klug, verschmitzt» — ei, dat elo wor l.; 2) «heimtückisch» — in der Ra.: l. kal (heimtückisch kalt).
 
luussen intr. Verb.: 1) «spähen, heimlich schauen» — d'Kanner gi bei den Noper l., wat et do Gutts soll gin — du hues geluusst (beim Versteckspiel der Kinder) — am Examen huet en ëmmer op mäi Blat geluusst — en as alt dorëmmer l. gaang, e krut d'Meedchen awer nët (machte Besuche ohne den Zweck zu verraten und zu erreichen) — luuss mer nët esou an d'Kaart! — do has d'emol gutt geluusst (Glück gehabt) — watt luuss de dann esu van ënnen erop (was schaust du so verstohlen von unten her — Nösl.) — en huet esou vun uewen erof geluusst (verstohlen von oben herab [zu]gesehen); 2) «zwinkern, blinzeln»; 3) (Mil.) «sich an der Arbeit vorbeidrücken» — Abl.: Geluuss N. — wat as dat fir e G., kuck an déng Kaart.
 
Luussert M.: 1) «Schalk»; 2) «Pfiffikus» — kuck dee L., fir sou Geschäftercher ze maachen as en do; 3) «Lüstling» — kuck der do deen ale L., en huet och nach Freed mat dene klenge Medercher!
 
Lu(u)ssapel M.: «Apfeltorte».
 
Luussmaschin F.: «Brille» (spaßhaft).
 
Luusspätter (Mil.) M.: 1) «Drückeberger»; 2) s. Luussert. [Bd. 3, S. 69]
 
Luusswollef M.: «Luchs».
 
Luut M. 1) s. Lën(s)jen; 2) F. s. Luucht.
 
luw(w)éieren intr. Verb.: «Ausflüchte suchen» — frz. louvoyer — dafür meist lawéieren (s. d.).
 
Luw(w)lénksgaass, -lécksgaass F.: «Louvignystraße» (Luxemburg-Stadt — benannt nach dem Generalingenieur der spanischen Niederlande Louvigny).
 
Louvigny M.: Kurzname für «Villa Louvigny» — (früher Gartenrestaurant mit Festsaal und Radrennbahn im Stadtpark in Luxemburg, errichtet 1871 an Stelle des Blockhauses des Fort Louvigny, benannt nach dessen Erbauer Louvigny, dem Generalingenieur der spanischen Niederlande (1673). Das Reduit wurde beibehalten und nach Übernahme des Komplexes durch Radio Luxemburg ausgebaut, wo sich seit 1936 die Direktions- und Senderäume befinden — KOLTZ, Geschichte der Stadt und Festung Luxemburg II S. 44) — se si Course gefuer am L.
 
Luxe (wie frz.) Luxus, entstellt Luxius M.: «Luxus» — déi dreiwen e L. sonnergläichen.
 
Luxeroth ON.: «Luxerath» (Dorf in der belgischen Provinz Luxemburg) — B 19.
 
Luxmaschin F.: «Personenauto» (im Ggs. zu Lieferwagen oder Lastwagen).
 
Luziferin F.: «wildes Frauenzimmer, Draufgängerin».
 
Lycée (wie frz., doch Ton 1),

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut