MaarterMaarterMaarterkrounma(a)rteren, maartelenMaaschMa(a)schtMa(a)scht-Ma(a)schtkurMa(a)schtsakMa(a)schtschwäinMa(a)schtMa(a)schtbamMa(a)schtma(a)schtegMaasselMaasselchenMa(a)sselerMaasselter, Masseler, MoosselterMacadamMacaronMakrounMaccaroni, MaccarouniMaccaronisfréisser, -frësserMacédoinemâchéMackebayarmackeg, mackigMackegkät, -keetMackeljong, MaquignonMack(e)roMackesMackett, MaquetteMackiMackiMackijaasch, MaquillagemackijéierenMackintoschMackréilMackrellmackul(l)eschMadammmadamm(er)eg, madammzeg, madammssegMadämmchenMaddärmaddenaner, maddenän, -neenMadeleineMad(e)léinendagMadeleines-BirMadelottMadelottnäipenMadonnaMadrillMaduselimagMag(a)rin, Marg(a)rinMagdMageséng, MagaséngMagesinjeeMagasinierMaginotlinnMagistratur, MagistratureMagnéitMagnéitnolMagnificatmagnifiqueMagnoliaMahagoniMaiMaichen, MaichMaima(i)ja, ma(i)joMaijosch, MaijëschMaikäferMailchenMailerMailermécherMaillotMailjoMailschortMain d'œuvreMain d'œuverMairon, MairoanMaisMaiskärMaismielMaisMaisMaisMais-MaisderresMaisdreckMaisfalMaisgëftMaisholzMaisjuddMaiskärenMaiskinnekMaiskinnekMaiswäässMaisweess | Maarter I M.: «Bewohner des Marktplatzes».
Maarter II (Pl. Maarteren) F.: «Marter» — en huet eng M. missen ausstoën — si hu mat him eng M. ausgestan — cf. Martyrium.
Maarterkroun F.: «Märtyrerkrone» — déi Fra verdéngt sech eng M.
ma(a)rteren, maartelen trans. Verb.: «martern».
Maasch F.: «Rapünzchen» (Valerianella olitoria) — frz. mâche.
Ma(a)scht I, Mäscht (Mosel, Nösl. und Osten Mast) F. und M.: 1) «Mast, Mästung» — dat Véi as (läit) an der M. — si hun eng Parti Schwäin an d'M. geluet (eine Anzahl Schweine zum Mästen) — übtr. lo leet dee sech näs an de M. (von dem Bauer gesagt, der vom Herbst an, wenn die Feldarbeiten verrichtet sind, es sich gut sein läßt) — du mengs, e léig an der M. (so dick und fett ist er).
Ma(a)scht- -kur F.: «Kur, die vorzüglich der Mästung dient» (Wb. 06); -sak M.: 1) «dicker, fauler Mensch»; 2) «unsauberer Mensch» — s. Maschtsak; -schwäin N.: «Mastschwein».
Ma(a)scht II (Osten, Nösl. Mast), Ma(a)schtbam M.: «Mastbaum».
Ma(a)scht III (Nösl. Maisch) F. und M.: «Maische» — wann s de M. fidders, gin d'Schwäin esou fett an delikat, du kéins se mat enger Bréim zräissen.
ma(a)schteg Adj./Adv.: 1) «träge, unbeholfen»; 2) «dickflüssig, fett, stärkend» — eng m. Zopp, de Läffel bleift poulriicht dra stoen; 3) «krankhaft fettleibig, dadurch kurzatmig» — wat as dat Framënsch m. déck; 4) übtr. «schlampig» — déi al m. Louder (schlampiges Weib) — knaschteg a m.
Maassel N.: «Pferdezaumzeug».
Maasselchen F.: «Kette am Kummet».
Ma(a)sseler ON.: «Masseler» — Gemeinde Gösdorf, Kant. Wiltz — 124.
Maasselter, Masseler, Moosselter M.: «Feldahorn» — dafür auch Märholz (s. d.).
Macadam M.: 1) «Teerbelag für Straßen»; 2) «Studentenumzug» (wobei die Studenten, einer hinter dem andern, über die Straße ziehen oder tanzen).
Macaron (wie frz.) M., Makroun F.: «Makrone».
Maccaroni, Maccarouni (Ton 3 — meist Pl. Maccarouniën Ton 3), Makrounen, Makrouniën, Makrounëssen (Ton 2) F. u. M.: 1) «Makkaroni»; 2) «Spottname für Italiener» — 't as esou e M.
Maccaronisfréisser, -frësser M.: «Spottname für Italiener».
Macédoine (wie frz.) F.: «Gericht von allerlei Gemüsen oder Früchten».
mâché (wie frz., doch Ton 1) in der Verbdg. Papier m. (beide Ton 1) «Papiermaché».
Mackebayar M.: «eintönige, große, dunkle Wolke am westlichen Abendhimmel» (soll für den folgenden Tag gutes Wetter anzeigen).
mackeg, mackig (Osten) Adj.: «schwach, matt, erschöpft, empfindlich, von zarter Gesundheit» — 't as mer nach (ech sin nach) esou m. op de Bän — déi Kanner si m. (lok. Bettel, von Kindern gesagt, die sich an die Mutter anschmiegen) — esou m. wéi en Zwiirsfuedem (Dicks) — sou [Bd. 3, S. 80] m. wéi eng Schlapp (Gœrgen); cf. draupeg — s. makeg.
Mackegkät, -keet F.: «Mattigkeit, Schwäche» — vun elauter M.
Mackeljong, Maquignon (wie frz., doch Ton 1), Markeljong M.: 1) «Roßtäuscher» — s. Päerdsfockert; 2) «Taugenichts».
Mack(e)ro M.: 1) «Makrele»; 2) «Zuhälter, Kuppler»; 3) «Dandy»; frz. maquereau.
Mackes Kollekt.: «Prügel» — lo gët et M. op den Duckes, mäin Alen (zu einem Buben, der Unfug stiftete) — s. Bombax.
Mackett, Maquette (wie frz., doch Ton 1) F.: «verkleinertes Gipsmodell in der Architektur, Modellvorlage der Drucker».
Macki I M.: «Magen» — en huet de M. voll — 't läit him schwéier um M. (er hat große Sorgen).
Macki II M. s. Maquis.
Mackijaasch, Maquillage (wie frz.) M.: «das Schminken».
mackijéieren, mackiéieren trans./ refl. «(sich) schminken» — frz. maquiller.
Mackintosch (Ton 1 oder 2) M.: «Art wasserdichter Mantel» — engl. mackintosh.
Mackréil (Ton 2) F.: «Makrele» — s. Mack(e)ro sub 1).
Mackrell (Ton 1) F.: «Zuhälterin, Kupplerin, Bordelmutter» — frz. maquerelle.
mackul(l)esch, (Mosel makouleg) Adj.: «niedergeschlagen, ungehalten, melancholisch» — et as mer makouleg (Mosel — mir ist unwohl); cf. malakeg.
Madamm F.: 1) «besser gestellte Bürgersfrau» — är M. (in gebildeten Schichten nicht gebräuchlich, man sagt statt dessen: d'M. X) — ronn wéi eng M. (betrunken) — gekleed wéi eng chic M.; 2) «Dienstherrin» — eis M. (in der Sprache der Hausangestellten) — 't as schwéier, M. a Meedchen zugläich (ze) sin (wenn die Hausfrau die Hausarbeiten selbst verrichtet) — d'M. erauskéieren, markéieren; 3) Anrede an verheiratete Frauen: Jo, M. — gewëss, M. | |