LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Mack(e)ro bis Mai (Bd. 3, Sp. 80a bis 81a)
 
Mack(e)ro M.: 1) «Makrele»; 2) «Zuhälter, Kuppler»; 3) «Dandy»; frz. maquereau.
 
Mackes Kollekt.: «Prügel» — lo gët et M. op den Duckes, mäin Alen (zu einem Buben, der Unfug stiftete) — s. Bombax.
 
Mackett, Maquette (wie frz., doch Ton 1) F.: «verkleinertes Gipsmodell in der Architektur, Modellvorlage der Drucker».
 
Macki I M.: «Magen» — en huet de M. voll — 't läit him schwéier um M. (er hat große Sorgen).
 
Macki II M. s. Maquis.
 
Mackijaasch, Maquillage (wie frz.) M.: «das Schminken».
 
mackijéieren, mackiéieren trans./ refl. «(sich) schminken» — frz. maquiller.
 
Mackintosch (Ton 1 oder 2) M.: «Art wasserdichter Mantel» — engl. mackintosh.
 
Mackréil (Ton 2) F.: «Makrele» — s. Mack(e)ro sub 1).
 
Mackrell (Ton 1) F.: «Zuhälterin, Kupplerin, Bordelmutter» — frz. maquerelle.
 
mackul(l)esch, (Mosel makouleg) Adj.: «niedergeschlagen, ungehalten, melancholisch» — et as mer makouleg (Mosel — mir ist unwohl); cf. malakeg.
 
Madamm F.: 1) «besser gestellte Bürgersfrau» — är M. (in gebildeten Schichten nicht gebräuchlich, man sagt statt dessen: d'M. X) — ronn wéi eng M. (betrunken) — gekleed wéi eng chic M.; 2) «Dienstherrin» — eis M. (in der Sprache der Hausangestellten) — 't as schwéier, M. a Meedchen zugläich (ze) sin (wenn die Hausfrau die Hausarbeiten selbst verrichtet) — d'M. erauskéieren, markéieren; 3) Anrede an verheiratete Frauen: Jo, M. — gewëss, M.
 
madamm(er)eg, madammzeg, madammsseg Adj.: «wie eine Dame, nach Art einer Dame» — eist Marri as ewell ganz m. gin, sot d'Mamm, wéi hiirt Meedchen no en etlech Wochen aus dem Déngscht erëm komm as — hat klät sech zevill m. (von einem jungen Mädchen gesagt).
 
Madämmchen F.: 1) Dim. von Madamm; 2) «Dämchen» (pej.).
 
Maddär M.: «Wein von der portugiesischen Indel Madeira» — eng Maddäers Zooss — frz. madère.
 
maddenaner, maddenän, -neen s. matenaner, matenän, -neen.
 
Madeleine (wie frz., doch Ton 1) weiblicher Vorname: 1) «Magdalena» — erscheint als Madlän, Madlën, Madlin(chen), Madlini, Madléini, Madléin, Madd, Maddel, Maddi, Muedel, Muedlën, Mued(e)léin, Muedeléng, Magda, Léini, Léines, Léin(chen), Lena, Lounes, Lina, Linn(chen), (fällt bei letzterem mit Hëlen — s. d. — zusammen) — Ra. et kräischt wéi eng Madeléin; 2) «Art Backwerk».
 
Mad(e)léinendag M.: «Festtag der hl. Magdalena».
 
Madeleines-Bir F.: «Birnensorte».
 
Madelott F.: «Matrosentanz» — cf. Rh.Wb. Bd. V s. 947, 780: (Westrand Prüm-Malmédy) Mattelott, Maklott; HAUST, Dict. liégeois s. 384 makelote 2, maclote — dazu: Madelottnäipen Plur. tant.: «Art Tanz, bei dem mit der Peitsche geknallt wird» (lok. Hoscheid).
 
Madonna F.: 1) «Mutter Gottes» — dat Meedche mécht e Gesiicht wéi eng M.; 2) «Madonnenbild» — 't sëtzt do sou stäif wéi eng hëlze M.; 3) «schüchternes, schönes, oft auch eingebildetes Mädchen».
 
Madrill F.: «Bohle» (starkes Brett von wenigstens 35 mm Dicke).
 
Maduseli F. s. Matutsch.
 
mag (Nbform ma): Ind. Präs. 3. Pers. Sg. «mag» (zu mögen), dessen Infinitiv in der Ma. nicht besteht — weitere, seltene Verbalformen: Ind. Präs. ech, hie méi(t) (Redingen), ma·ç (Nösl.), mo·x (Diekirch), Ind. Prät. ech, hie muecht — Konj. Prät. ech, hie magt, miet, miecht, moch, muecht, si miten (Redingen) — Part. Prät. magt, miecht, muecht — et mag säin — hie mag recht hun — wee weess, e mag soë wat e wëllt — e miet odder e miet nët (er mag oder er mag nicht) — e mag nët kommen — e mag sech nët kraze, wou et e bäisst — ech muecht et nët leiden (es geschah gegen meinen Willen) — ech miecht bal soën (möchte fast sagen) — ech miecht him dees nët geroden hun — se mi(e)ten dann an de Kaffi (Gasthaus) gaange sin (möchten vielleicht) — hien huet et nët muecht maachen — wann än ä gutt leiden huet muecht, wéi ech hien . . . — a moch, (mox), [Bd. 3, S. 81] en näischt wéi saufen a mat der Kaart spillen.
 
Mag(a)rin, Marg(a)rin F.: «Margarine».
 
Magd F.: «Durcheinander» (lok.: Brandenburg) — von magderen — s. mauderen.
 
Mageséng, Magaséng M.: 1) «Lager»; 2) «Verkaufslager».
 
Magesinjee (Ton: 3), Magasinier (wie frz., Ton: 3) M.: «Lagerverwalter».
 
Maginotlinn F.: 1) «Maginotlinie» (Befestigungslinie an der frz. Grenze); 2) «Kinnbart» (spaßh.).
 
Magistratur, Magistrature (wie frz.) F.: «Richterstand» — en as an der M. — e geet an d'M.
 
Magnéit (Mang-néit) M.: 1) «Magneteisen» (vom Schuster u. der Näherin zum Aufheben der Nägel und Nadeln verwandt); 2) «anziehendes Frauenzimmer».
 
Magnéitnol (Mang-néitnol) F. «Magnetnadel».
 
Magnificat (Mang-nifikat) M.: 1) «kirchlicher Lobgesang» (Lobpreisung der Jungfrau Maria); 2) «Gebetbuch für Kommunionkinder, nach dem Titel benannt»; 3) spaßh. in gewissen Kartenspielen: «eines der höchsten Spiele» — dafür auch: Tantum ergo (s. d.).
 
magnifique (wie frz., doch Ton: 1, lok. verdreht zu magjhifick) Adj.: «herrlich».
 
Magnolia (Mang-nolia — Pl. Magnoliën) M.: «Magnolie».
 
Mahagoni M.: «Mahagoniholz» — dafür meist Acajou (s. d.).
 
Mai I, Maichen, Maichs. Maria.
 
Mai II — s.II.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut