MannschaftmannstarekstaarkMannaMannakléiMannëjhiMannequinManneki, Mangkimannermannerjäreg, mënnerjäregmannerwäertegManni, MannuManometerManonMan(n)iMansardeMañsarMañsaars-Mañsards-MañsaarsfënsterMañsardsfënsterMañsaarskummerMañsardskummerMañsaarsklubMañsardsklubMañschMañschettMantelMantel-MantelblummMantelblummMantelbrietMantelfudderMantelgestellMantelkropMantelsakMantelstafManternachManualManuelManufactureManuskriptManz, Mënz, Monz, MunzMappmarmuermarMarMaragolmarauzenMarbelMarbelMorbel, Murbel, Marber, Marmer, MarmorMarbel(s)-Marber(s)-Marmer(s)-Marbel(s)deckelMarbel(s)fabrekMarbel(s)stänMarbel(s)steenmarber, muerbel, marmermarbréieren, marméierenmarbréiertMarmorkuchMarbrittMarcelMarcelleMareiMaréisdéierchenMarellMarellerchers-taartMarg(a)rinMargeurMargotMargottmargottéierenMargrittMariaBain-MarieMaria-GebuertMaria-HilfMaria-J(h)änni, Marie-JeanneMaria-JousebettMa(a)rjajousebett, Marjajosebett, MarjusebettMarjurebettMaria-KrautwëschdagMariageMarriaasch, MarjaaschMariamotterbirMariann, MarjänniMariandelMariendallMärrjendallMarienhaffMärrjendallerhaffMarinMarinademarinéierenmarinéiertMariñs- | -schaft F.: «Mannschaft, Riege» (Neol.) — mer hun zwou Mannschaften, eng Jugend-M. an eng Häre-M. — mer si mat der kompletter M. ugetrueden (mit vollständiger M.) — dafür oft: Equipe. -starek, staark Adj./Adv.: a. «stark wie ein Mann» — dat Framënsch as m.; b. «selbständig» — dofir si mir wuel m. genuch.
Manna M.: 1) «Manna»; 2) «etwas außergewöhnlich Gutes» — dat as M. fir de Mo — séiss wéi M.
Mannakléi M.: «Mannaklee».
Mannëjhi (Ton: 2) M.: «Eck schrankgestell» (lokal).
Mannequin (wie frz., Ton: 1), Manneki, Mangki M.: 1) «Kleiderpuppe»; 2) «Vorführer(in) für Modesachen» — 't as eent wéi e M. (gute Figur).
manner — s. mann.
mannerjäreg, mënnerjäreg Adj./ Adv.: «unmündig» — et si nach m. Kanner do — en as m. gemaacht gin (er wurde unmündig erklärt). [Bd. 3, S. 90]
mannerwäerteg Adj.: «minderwertig» — m. Wuer.
Manni, Mannu männlicher Vorname: «Emmanuel».
Manometer M.: «Manometer».
Manon (wie frz., Ton: 1), Man(n)i weiblicher Vorname: «Manon».
Mansarde (wie frz., Ton: 1), Mañsar F. (lok.: M.): «Dachzimmer, Speicherkammer» — an deem Haus woren nach schif Mañsaren — en Aart Mañsaren (mansardenartig) — si hausen op enger M. — als Student souz ech ëmmer op der M.
Mañsaars-/Mañsards- -fënster F.: «Mansardenfenster»; -kummer F.: «Mansarde»; -klub M.: «Name eines ehemaligen Theatervereins in Lux.-Stadt».
Mañsch F. — s. Manche.
Mañschett F. — Manchette.
Mantel (Westen: Mauntel — Pl. Mäntel, Echt.: Mëntel — Dim. Mäntelchen — s. d.) M.: 1) «Mantel, Übergewand» — e stoffte M. (Tuchmantel) — e pelze M. (Pelzmantel) — e geet de ganze Wanter unni M. — dou de M. un — Raa.: de M. nom Wand hänken, dréien, kéieren — en hänkt sech gären de M. ëm (täuscht gerne etwas vor) — en huet e schéine M. drëmgehaangen (einer unehrlichen Sache den guten Anschein gegeben) — Zussetz.: Damme-, Häre-, Kanner-, Kouer-, Kautschus-, Muttergottes-, Pelz-, Popelins-, Reen-, Summer-, Teddys-, Trauer-, Wantermantel (s. d.); 2) «Reifen» (heute meist das frz.: Pneu vorgezogen) — en neie M. op de Velo opzéien, opleën — e M. fir e Velo, eng Motocyclette, en Auto — Zussetz.: Drot-, Wulstem. (s. d.); 3) «Umhang bei Schornsteinen» — cf.: Feiermantel; 4) «Hülle von Hohlkörpern».
Mantel- -blumm F.: «Klatschmohn» — auch (lok. etwa: Fingig) das Dim.: Mäntelchen M. — auch: Karblumm, Millerchersblumm (s. d.); -briet N.: «Kleiderrechen» — d'Kläder hänken um M. — d'Kläder hänken un him wéi un engem M. (er ist sehr mager); -fudder N.: «Mantelunterfutter»; -gestell N.: «Kleiderständer»; -krop M.: «Kleiderhaken»; -sak M.: «großer Tuchkoffer»; -staf M.: «das obere Ende des Bienenkorbes, Stab im Bienenkorb» (Ga).
Manternach (lok.: Manternooch) ON.: «Manternach» — Dorf und Gemeinde Manternach, Kanton Grevenmacher — 371 — Spottname: déi Manternacher Stäfiiss (Steinfüchse) — lok. Spottreim: duurch M. ouni Näid, duurch Wecker ouni Sträit, duurch Berbuurg ouni geschlon, dee ka vun dräi Wonner son.
Manual (Pl. Manualer oder Manualen) M. — wie hd.
Manuel (wie frz., Ton: 1) M.: «Handbuch».
Manufacture (wie frz.) F.: 1) «Handarbeit, Handerzeugtes»; 2) «Fabrik».
Manuskript wie hd., aber meist M.
Manz, Mënz, Monz, Munz M.: «Minze» (Mentha — zu Teeaufgüssen in der Volksmedizin vielfach gebraucht) — Zussetz.: Aker-, Gaarde-, Peffermanz — für letzteres auch: Fléikraut, Motéi (s. d.).
Mapp (Pl. Mappen, Dim. Mäppchen) F.: «Mappe, Aktentasche» — dafür früher (lok.) stets: Tabel (s. d.) — en huet eng M. fir séng Schmiren dran ze maachen — Zussetz.: Affekote-, Lieder-, Schoulmapp.
mar I, muer (LSA Karte Nr 69 — cf. Ltb. 38) — Adv.: «morgen, am morgigen Tag» — m. gët et gutt (scil.: Wieder) — m. as et ze spéit — m. gi mer an de Bësch — kënns de nët haut, da kënns de m. (von einem Saumseligen) — awuer bis muer — awar bis mar — äddi bis m. — mar de Muergen, m. ze muergen, moar ze marrgen (Ehnen), muarremueien (Nösl. — morgen früh) m. de (ze) Mëtteg — m. den (zen) Owend — m. des Dos (am morgigen Tag) — abweisend: m. och — komm m. erëm — m. kënns d'erëm, da bake mer, auch kurz: m. bake mer — Zusatz: da kriss d'e Stéck Flued oder: da kriss du d'Schéiss ze lecken — ähnlich: m. bauche mer — Zusatz: da kriss d'en Hiem op d'Bidden — m. as och nach en Dag (Ton auf: och — fehlt dies, auf: nach — morgen ist auch noch Zeit) — 't as nët fir haut a m. (nicht für sofort, die nahe Zukunft) — (als, op) m. gët et e Jor (morgen bejährt es sich) — Kinderreim (lok.): so(n) emol: mar — tut das andere Kind dies, wird anschließend gesagt: du bas dem Dabo säi Schwar — substantiv.: op de M. as kee Verlooss — Zussetz.: auwer-, iw(w)er-, iw(w)erauwermar. | |