| mauschel (lok.: Echt.) Adj.: «von wenig Wert» — et as m. — eng m. Saach.
Mauschel(ter) (jiddisch, lok. Redingen: Mooscheler) M.: 1) «unehrlicher Handelsjude»; 2) «Betrüger»; 3) «Mann, der sich bei Frauenzimmern aufdringlich einzuschmeicheln weiß»; 4) «Karten(glücks)spiel».
mauschelen (lok.: mo(o)schelen) intr. Verb.: 1) «betrügen»; 2) «schachern»; 3) «geheim tun, tuscheln» — wat hun déi zwee matenaner ze m. — dazu: bäimauschelen — s. Mauschel sub 3); 4) «das Kartenspiel: Mauschel (s. d. sub 4) spielen» — Abl.: Gemauschels N.: 1) «abgekartete Gaunerei»; 2) «(unehrlicher) Handel»; 3) «Getuschel»; 4) «Liebesverhältnis».
Mauscheljudd M.: «Schacherjude».
Mauschlerei F.: «Betrügerei».
Mauschof(f) (jiddisch) M.: «Karten von wenig Wert» (C).
mauseg Adj.: 1) «frech, keck» — cf. maans sub 1)a.; 2) «kriecherisch vertraulich» — sech m. maachen (sich Ungebührliches erlauben bei Mädchen); 3) «verdrießlich» — wat méchs du e mausegt Gesiicht! — 't as mausegt Wieder (mieses Wetter); 4) «gerne Mäuse fangend» (von Katzen gesagt) — dat as eng gutt m. Kaz.
Mausel (Dim. zu 1 und 2: Mauseli) F.: 1) weiblicher Vorname zu: «Maria» (s. d.); 2) «kleines, artiges Mädchen»; 3) «Name eines frivolen Tanzliedes, von dem Worte und Weise nicht überliefert sind» — d'schwaarz M.; 4) «Vulva».
mauseleg Adj. — s. musseg.
mausen I trans. Verb.: «das Haar liebevoll kraulen» (z. B. Verliebte).
mausen II (lok. Echt.: mauselen) trans./intr. Verb.: 1) «mausen, Mäuse [Bd. 3, S. 111] fangen» — eng Kaz maust — d'Kaz sëtzt do ze m. — Spw.: jong Kaze mause gutt (cf. Kaz sub 1) Katze und Maus); 2) «unberufenerweise, heimlich herumkramen» — wien huet hei an deem Tirang gemaus(el)t?; 3) «heimlich entwenden» — wien huet mer mäi(nt) Stéck Taart gemaust?
Mauser F.: 1) «Mauser»; 2) übtr.: «Übergangserscheinungen (bei der Pubertät)».
mauseren intr./refl. Verb.: 1) «mausern» (wie hd.); 2) «sich verändern» (Charakter, Stimme) — cf. raupen, plëmmen.
Mausi, Mauss Koseform zu: Maria (s. d.).
Mautsch F.: 1) «(heimlicher) Aufbewahrungsort» — z. B.: a. für Birnen und Mispeln im Heuschober oder in Stroh zur Süßfäule: mer leën d'Biren nach an d'M., da gi se dä (s. d.) — dazu: Mautschen Pl. F.: «Früchte des wolligen Schneeballs» (Viburnum lantana); b. für Geld — dafür auch: Geldmautsch (C) — cf. Mouk sub 2); 2) «(heimlicher) Vorrat» (Obst oder Geld) — deen huet nach eng M. op der Säit.
mautschen Verb. 1) trans.: a. «vollreif, mürbe werden lassen» — wann déi wëll Bire gemautscht sin, gi se besser; b. «einweichen» (Wäsche) — ech muss d'Wäsch nach eng Zäit an der Supp m., da geet den Dreck besser of — d'Wierk gët gemautscht — Verbadj.: gemautscht — gemautschten Zalot (zubereiteter Salat, der eine Zeitlang in der Sauce lag) — gemautschte Biren — substantiv.: dat as där Gemautschter een (ein sehr übelriechender Bauchwind); 2) intr.: a. «vollreif, mürbe werden» — Hondsääsch (s. Hondsaasch) musse m. bis se dä sin; b. «reifen, sich entwickeln» — spaßh.: looss d'Suen nach e bëss-che m., da gët et der méi
mauve — s. moof.
Mauzen (lok.: Sassenheim) Pl. F.: «Fastnachtsgebäck» — s. Nonnefascht.
mauzen intr. Verb. — s. miauen.
Max männlicher Vorname: 1) a. «Maximilian»; b. «Marzellus»; 2) weibl. Vorname: «Maximilienne»; 3) a. «Knecht, Diener» — in der Ra.: Här as Här (s. d.), a M. as M.; b. «Faulenzer» — faul ewéi M. (cf. Mascht II) — Ra.: éier hie geschwat huet, as M. ewell eriwwer — (s. Metz sub c.) — Kinderreim: M., M., méideg / winni sin déng Biren zeideg; 4) «Tiername» (allgemein für männliches Tier, wie: Hengst, Wallach, Stier, Eber, Rüde).
maxen in der Ra.: hei gët nët gemaxt (ich lasse mich nicht kommandieren) — zu Max sub 3)a.
Maximilian männlicher Vorname — s. Max sub 1)a.
Maximilienne (wie frz.) weiblicher Vorname — s. Max sub 2), auch: Li.
Maximäin (zënt) M.: «Maximin, (heiliger)» — bezeichnet das ehemalige Refugium des Trierer Maximinerklosters in Luxemburg, zur Zeit der französischen Revolution säkularisiert; später, Sitz der Luxemburger Regierung; heute (1965) Außenministerium — dafür auch: Maximäinerhaus N.
Maximum M. — wie hd. im bes. 1) «Höchstgehalt» — ech kréien de M. eréischt zu sechzeg Jor; 2) «höchste, vorgesehene Punktenzahl» — dat as de M., doriwwer geet et nët — en huet an der Schoul ëmmer de M.; 3) «Höchststrafe» — de Riichter huet em de M. gin.
maximum Adj./Adv.: «höchstens, im höchsten Falle» — ech gin der m. dausend Frang — du kanns m. honnert Mill rechnen.
maxméideg (lok.: Echt.) Adj.: «unterwürfig» — wann hee määnt, mech domat m. ze kreien, dann as en am Irtom — cf. maxen.
Mayonnaise (wie frz.), Majonäs, Marionäs F.: «Mayonnaise» — d'M. as ëmgaang (s. ëmgoen sub 4) — M. klappen (anrühren).
Mazout (wie frz.), Masutt M.: «Brennöl, Dieselöl».
Mazout(s)- -behälter M. — wie hd.; -heizung F. — wie hd.; -präis M.: «Preis des Brennöls»; -tank M. — wie hd.; -uewen M.: «Heizofen für Brennöl».
mä I neben: | |