LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Mëtteljoëren bis Mëtteszäit (Bd. 3, Sp. 144b bis 145a)
 
-joëren Pl. N.: «mittlere Lebensjahre» — 't wor esou e Mann an de M.; -(s)mann M.: «Vermittler»; -méisseg Adj.: «mittelmäßig» — wéi geet et? Antwort: m.; -méissegkät, -keet F.: «Mittelmäßigkeit»; -mier N.: «Mittelmeer»; -mooss F. und N.: «Mittelmaß»; -peiler M.: «Mittelpfeiler»; -ponkt M.: «Mittelpunkt» — déi Fro steet haut am M. — du bas nët de M. vun der Welt; -präis M.: «mittlerer Preis»; -schëff N.: «Mittelschiff»; -schliechteg Adj.: «mittelschlächtig» (Mühle); -schliichteg Adj.: «mittelmäßig» (Wb. 06: aus der Mitte heraus); -schnepp F.: «Doppelschnepfe» (Capella media); -schoul F.: «Mittelschule»; -sprass M.: «Mittelsprosse der Leiter»; -stand M.: «Mittelstand» — dazu: -standsminister M.; -wee M.: «Mittelweg» — de gëlle(ne) (goldene) M.; -wuer F.: «mittelmäßige Ware»; -wuert N.: «vermittelndes Wort».
 
mëttelst Adj.: «mittler(e)» — de mëttelste Fanger — de mëttelste Gaart vun denen dräi — dat mëttelst Haus — s. mëttler.
 
mëttens. matzen.
 
Metten (lok: Mëtten, Osten: Meten) F. Pl.: «Frühgottesdienst, Metten» — Wetterregel: Kloer (hell) M., däischter Scheieren (klares, helles Wetter zur Weihnachtszeit bringt gefüllte Scheunen) — d'Fra huet him d'Mette gesongen (den spät heimkehrenden Gatten hat die Frau arg ausgeschimpft) — dat elo si voll M. (sind Biertischgespräche) — versoffe M. (ausgiebiger Frühschoppen nach dem Frühgottesdienst — C) — Zussetz.: Krëscht-, Ouschtermetten.
 
Mëtternuecht (Ton: 1 oder 3) F.: «Mitternacht» — ëm M. — s. Hallefnuecht.
 
Mëtternuechtsmëss F.: «Mitternachtsmesse» — s. Hallefnuechtsmëss.
 
mëttes, mëtten Adv.: a. «mittags» — m. geet ee nët bei d'Leit — all m. hält e säin Tëmpchen — muerges, [Bd. 3, S. 145] mëttes an owes, ëmmer as en um Dill (zu jeder Tageszeit arbeitet er emsig) — mir schaffe m. duurch (ohne Mittagspause) — m. ësst en näischt, muerges an owes brauch en näischt (von einem Trinker gesagt); b. «nachmittags» — si hu samschdes m. fräi — all m. (jeden Nachmittag) — hie schafft nëmme m. (nur am Nachmittag).
 
Mëttes- -blumm F.: «Mittagsblume» (Mesembryanthemum) — dafür auch: Äisblumm; -dësch M.: «Mittagessen»; -iessen N. — s. Mëttegiessen; -kascht M.: «Mittagskost, Mittagessen» — lo geet et op de M. (lass); -klack F.: «Angelusläuten am Mittag»; -onner M.: «Mittagsruhe» — cf. Baartelméis; -rascht, -räscht, -räst F.: «Mittagsschlaf, Mittagsruhe» — e läit op der M. — en hält séng M. — e geet op d'M. — cf. Mëttesonner; -rou F.: «Mittagspause, Mittagsruhe» — mir hun nëmmen eng Stonn M. — cf. das vor.; -schicht F.: «Mittagsschicht (gewöhnlich von 14—22 Uhr)» — Ggs.: Fréi-, Muerges-, Nuetsschicht; -schlof (Dim. -schliefchen, -schléifchen, -schlääfchen, -schleefchen) M.: «Mittagsschlaf» — cf. Tëmpchen; -sonn F.: 1) «Mittags-, Nachmittagssonne» — mir kréien d'M. (op d'Haus); 2) «Süden, Südseite» — d'Vulle si géint d'M. fortgeflunn; -stonn F.: «Zeit um die Mittagsstunde» — an der M. wäerd der wuel doheem sin? — ech ruffen an der M. (ëm d'M.) bei der un; -tomp (Dim. -tëmpchen) M. — s. -rascht; -zäit F.: «Mittagszeit» — ëm d'M.;

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut