mixteMixturMizMo, MogMo-MobréidercherMobréidercheskrautModrëpp(chen)ModrëpsenMoféiwerMogeschichtMogeschwirMohouschtMokrampMokrätzerMokriipsMokuchMokuchenMokuchsdagMokuchsstaangMokuchssuckelMokuchswaasserMonervenMoplooschterMoräpsenMosaierMoschwierMosenkungMotéiMowéiMowuurzelmoasigmoassigmobilMobileMobiliarMobilierMobiljeeMobiliarsteierMobilisatiounmobiliséierenmoch, muchMockMockMockMokMockamock(e)legMockendrischelMockes, MackesModModalitéitModelaminModellModel, Moddel, MuddelModell-ModelläerdModellgëpsModelllämModel(l)éiermodel(l)éierenModel(l)éierlämmodëréierenmodëréiertmodernmoderniséierenModersäälchen, -seelchen, -séilchenmodestModestieModi(chen), Modéi, MoodchenmodifizéierenModistModistebuttéck, -geschäftmoduléierenmoëjëstermoenmo(ë)rmoërschmoërschegMo(ë)resMoërkät, -keetMoërt, MoortMoff, MuffMoff, Muffmoffeg, muffeg, miffegMohairmoïMoin, MoiënMoiremoiréierenmoiréiertMokmokegmokegMokkaMokkas-tasMokkaszerwissMoquetteMolMol | mixte (wie frz.) Adj.: «gemischt» (von Menschen beiderlei Geschlechts) — d'Chorale mixte vum Conservatoire (der gemischte Chor des Musikkonservatoriums) — haut as (et) m. an der Buedanstalt (heute ist der Zutritt zur Badeanstalt Damen u. Herren gleichzeitig gestattet) — méng Klass as m. (in meiner Schulklasse sind Jungen und Mädchen) — abfällig: do verkéiert eng mixt(en) Zort vu Leit (gute und schlechte Menschen, auch: zweifelhafte Gesellschaft).
Mixtur F.: 1) «Mischtrank, Mischung» — dat do as mer eng verdächteg M.; 2) «Register in der Orgel».
Miz männlicher Vorname: «Moritz» — s. Moritz.
Mo, Mog (-γ) — Pl. Mee, Meeg (-ç) — Nösl. Mog (-ç), Pl. Mäg (-ç), — Mosel: Mogen (-γ-), lok.: Mo(j)en, Dim. Meechen) M.: «Magen» — e M. hun wéi en Hong, e Kanarievillchen (einen emplichen Magen haben, der wenig vertärgt), wéi en émailléierte (Schwéngs-) Kessel (einen guten Magen haben, der alles verträgt), wéi e paweete Schwäistall (wie vor., auch vom Weintrinker gesagt, spaßh. Erklärung: die Schleimhäute sind mit Wäistän überzogen) — spaßh.: säi M. as bei de Réck zruuchten (er ist äußerst mager) — ech hun de M. op der Kopp, de M. nët an der Rei, de M. op d'Kopp geworf, de M. verduerwen (den Magen verdorben) — ech hun de M. wéi (habe Magenschmerzen) — ech hu wéi om M. (Magenschmerzen, Schmerzen in der Magengegend) — hien huet mam M. ze din (hat Magenbeschwerden) — ech krut de M. ausgepompelt — hie krut en neien Ausgank an de M. gemaacht — en as mam M. operéiert gin — du hues der de M. erbellt (verbellt — s. d.) — et rubbelt mer am M. — de M. kacht nët (verdaut nicht) — et stéisst mer aus dem M. erop (habe Aufstoßen) — dat läit mer schwéier (wéi e Stän) om M. (habe Magenbeschwerden, auch übtr.: diese Angelegenheit bedrückt mich) — dat gät mer op de M. (eigentl. und übtr.) — deen do, dee geet mer al op de M. (den kann ich nicht leiden) — et as mer op de Mo geschloen (eigtl. und übtr.) — ech weess nët wou mäi M. läit (habe nie Magenbeschwerden) — deem säi M. verdréit Houfstëmp (Schongneel — er kann alles essen, ohne Magenbeschwerden zu befürchten) — e bësschen Dreck ësst ee mat, dat schauert de M. — deen huet e preisesche M. (kann sehr viel essen und trinken, alle — verdaulichen und unverdaulichen — Speisen vertragen, auch: einige Zeit [Bd. 3, S. 160] hungern) — deen huet zwee Mee (kann sehr viel essen) — ech wëllt dir mäi M. nët léinen oder: ech wëllt däi M. nët hun (zu jem., der viel ißt) — de M. fällt mer an d'Schong (fällt mer bal eraus — ich habe großen Hunger) — ech hun den Ëddel am M. (s. eidel sub 1) — Drohung: géi, soss trieden (stoussen) ech dech op de M. — Zu- satz: datt s de platz (vrecks) — cf. Bauch, Läif, Panz — Zussetz.: Kéi-, Lastiks-, Päerds-, Schwéngsmo.
Mo- -bréidercher Pl. N.: 1) «Früchte der Malve»; 2) «Magenplätzchen» (kleine, weiße Plätzchen, mit Minze hergestellt, besonders gegen Midderchen — s. d. — gebraucht); -bréidercheskraut N.: «Malve»; -drëpp(chen) F.: 1) «Magenlikör»; 2) (lok.) «Weinhefebranntwein»; -drëpsen Pl. F.: «Magentropfen»; -féiwer N.: «Magenfieber, gastrisches Fieber»; -geschicht F.: «(langwieriges) Magenübel»; -geschwir N.: «Magengeschwür» — cf. -schwier; -houscht M.: «hartnäckiger Husten» — s. Houscht; -kramp (meist Pl. -krämp) M.: «Magenkrampf» — cf. Kollik; -krätzer M.: «schlechter Wein»; -kriips M.: «Magenkrebs»; -kuch M.: «Lakritze» — geschniddene M. (in Stücke geschnittene Lakritze) — s. Lakritz; -kuchen (lok.: Bœwen) Pl.: «Herbstzeitlosen» — s. Mukuch, Moubouz, Uuchteblumm, Luuchteblumm; -kuchsdag M.: «Nimmerleinstag» — s. Päifenneijooschdag; -kuchsstaang F.: «Lakritzenstange»; -kuchssuckel F.: «Lakritzenstange»; -kuchswaasser N.: 1) «in Wasser aufgelöste Lakritze» (Getränk, das Kinder gerne selbst herstellen); 2) «schlechtes Getränk»; 3) (verächtlich) «unwirksame Medizin». -nerven Pl. M.: «Magennerven» — dat as eng Geschicht vu M., sot den Dokter, nët vum Mo selwer; -plooschter F.: «Magenpflaster»; -räpsen N.: «Magenaufstoßen»; -saier F.: «Magensäure»; -schwier (Ton: 1 oder 2) M.: «Magengeschwür»; -senkung F.: «Magensenkung»; -téi M.: 1) «Magentee»; 2) «rundblättrige Minze» (Mentha rotundifolia); -wéi M.: «Magenschmerz»; -wuurzel F.: «Kalmuswurzel» — s. Kaalmeswuurzel.
moasig (Nösl.) Adj.: «muffig, vermodert» — 't récht su m. hei bannen — (frz. moisi).
moassig (Echt.) — s. moosseg.
mobil Adj.: 1) «rüstig, behende» — d'Frächen as nawell m. fir hiren Alter; 2) a. mit dem Modalverb.: maachen: «mobil, kriegsbereit» (Mil.) — d'Amerikaner hu m. gemaacht; b. «in Aufregung versetzen, auf die Beine bringen» — si hun d'ganz Stad m. gemaacht fir un de Jhang ze kommen (um ihn zu erreichen, ausfindig zu machen) — cf. mobiliséieren sub 2).
Mobile (wie frz.,) M.: «Werksatz aus Handsatzschriften, Brotschriften» (Druckerspr.).
Mobiliar (endbetont), Mobilier (wie frz., Ton: 1 u. 2), Mobiljee (Ton: 2) M.: «Mobiliar» — cf. Miw(w)el.
Mobiliarsteier F.: «Mobiliarsteuer».
Mobilisatioun F.: «Mobilisation» (Mil.).
mobiliséieren trans./intr. Verb.: 1) «mobilisieren» (Mil.); 2) a. «alle Hebel in Bewegung setzen» — se hu Jann a Mann mobiliséiert fir hirem Jéngelchen déi Plätzchen ze verschafen; b. «in Aufregung sein, beunruhigen» — d'ganz Familjen as mobiliséiert. | |