LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Nolber bis noost (Bd. 3, Sp. 226a bis 227a)
 
Nolber M. — s. Lolber.
 
Nolberblat, Norbëleblat N. — s. Lolberblat.
 
Nold(i) männlicher Vorname: «Arnold» — cf. Noll I sub 1).
 
noleswoles (verdreht aus: nolensvolens) Adv.: «wohl oder übel» — lok. Echt.: dis Kéier muss de n. dru gläwen (ob du willst oder nicht).
 
Noll I männlicher Vorname: 1) «Arnold»; 2) «Norbert» (lok.: Echt.).
 
Noll II Num.: «Null» (veraltet — s. Null).
 
noms. no dem sub no.
 
Nominatioun F.: «Ernennung» — en huet haut séng N. fir Professer kritt — frz. nomination.
 
nominéieren trans. Verb.: «nennen, ernennen» — en as an eng Kommissioun nominéiert gin.
 
nondi, nundi, non di, nun di Interj. nach dem frz. «nom de» in teils unkenntlich gewordenen Fluchwörtern wie in: n. bleu (wie frz.), n. djabel (diable), -däiwel, n. djö, -djëss, -djä, -djar, -djëft, -tjëft, -Dieu (wie frz.), n. -flätsch, -flütt, -freck, -kabes, -kass(t), -chiä, -chieng (chien), -tonnerre (wie frz.), pipp, -tripp, -maténg, -zatz, — zur Vermeidung des eigentlichen Fluchwortes: nondihü, nondinondi — verstärkende Vorsilben: hacker-, kër-, zacker-, millnondi — (s. d.).
 
nondidjësse(n), nondikasse(n), nondikasste(n) Adj. (attrib.): «verdammt, abgefeimt» — dat verhält deen nondikasse Mënsch nët — lo as deen nondidjësse Still erëm futti — abgeschwächt und bewundernd: lo spillt deen nondidjësse Misch der wuel nët néng (scil.: Kälen).
 
Nondiën Plur. tant.: «Flüche» — mat villen N. (mit vielen Flüchen, auch: mit vielem Fluchen).
 
non (wie frz.), nong Verneinungspartikel: «nein» — spaßh. Ra.: nong, seet de Fransous — s. nän.
 
non(g)zeg (Echt.: naunzig, Mosel: näinzeg, Nösl.: néngzig) Num.: «neunzig» — en as an déi n. (den non(g)zeger Jore) gebuer (in den neunziger Jahren geboren) — en as an déi n. (an den non(g)zeger — über neunzig Jahre alt) — spaßh.: ech muss maachen, datt ech aus den achzeger erauskommen, an den non(g)zeger stierwen der nët méi esouvill.
 
Non(g)zeger M.: 1) «Neunzigjähriger»; 2) «Wert beim Kartenspiel Pikéit»;
 
non(g)zéng (Mosel: naunzéin, Wösl.: nungzéin, Nösl.: nongzéin, nongzen) Num.: «neunzehn» — n., sot de Mann, du hat en d'Geess verspillt (in Anspielung auf das Kartenspiel Kujong oder Mitt, wo neunzehn genau unter dem Stänner (s. d.) und 21, der Gewinnzahl liegt) — n. as verluer — sou eppes wor nach am non(g)zéngte Joerhonnert méiglech — in Ausrufen (meist mit der verstärkenden Vorsilbe kër-, kree-, s. d.) — kër-n. am Schaf — spaßh. Zus.: an zwanzeg an der Kribänk — (kree-, kër-)nonzéng-pies (Ausruf des Erstaunens, Fluchwort).
 
Non(g)käl, -keil ON.: «Nondkeil» (Dorf im Département de la Moselle, an der lux. Grenze) — Spottname für die Einwohner von N.: déi Non(g)- käler Koken (s. Kok).
 
Nonn (Dim. Nënnchen — Pl. Nënnercher) F.: «Nonne» — lok. Echt. (nach der Kleidung unterschieden): en schwoaz N. (eine Schulschwester), en gro N. (eine Krankenschwester) — eng wëll N. (ausgetretene Nonne, auch — lok. — Frauenzimmer, das jeden Umgang mit Männern meidet) — Raa.: wien d'Abrëllssonn (s. d.) nët verbrennt, deen huet eng Haut wéi eng N. — do hat eng (gutt) N. fir dech gebiet (da hast du Glück gehabt) — Zus.: an se sëtzt nach op de Knéien — d'Nonne bestueden ëmmer an, ni aus, son d'Leit — Heischelied (Vianden — MKr. Nr. 683): Elei kënnt eng arem Nënnchen / se heescht Maria-Sënnchen / gët er eppes, loosst se goen / se huet der Haiser nach vill ze goen — cf. Schwëster sub 2).
 
Nonne- -bauch M. — in der spaßh. Ra.: glat ewéi en N.; -bok M.: «Nonnenhaube»; -bréiderchercheskraut N. — s. Bréidercheskraut; -bréitchen (lok. Lenningen: Onnebréitchen) N.: 1) «Fastnachtsgebäck» — s. -fascht; 2) «rundes, plattes, kleines [Bd. 3, S. 227] Gebäck aus Mehl und Milch»; 3)s. Bréidercheskraut; -brout N. — s. Bréidercheskraut; -fascht (Pl. -fäscht, -fëscht, Dim. -fäschtchen, -fëstchen, Pl. -fäschtercher) M.: 1) «Fastnachtsgebäck»; 2) «Nonnenkrapfen» (Art Zuckerbackwerk) — dafür auch: Mauzen, Muzen, Nauzen, Tortelen (s. d.). -fierzchen M. — s. d. Vor.; -flääsch, -fleesch N. — in der Ra.: dat Meedchen huet keen N. (keine Neigung zum Klosterleben); -gezei N.: «Nonnenkleidung, Ordenskleidung der Nonnen»; -kascht M.: «Klosterkost»; -klouschter N.: «Nonnenkloster»; -millen Mühlenbez. bei Echt.: «Nonnenmühle»; -piipchen M. — s. -fascht; -spéngel F.: «Stecknadel mit weißem oder schwarzem Glaskopf» (von den Nonnen gebraucht).
 
Noojhem ON.: «Nagem» — Dorf der Gemeinde und des Kantons Redingen — 217 — lok.: Spott in Redingen auf die kleine Ausdehnung des Ortes Nagem: N. as fond gin wéi der vu Réiden (Redingen) an de Bësch Laf (Laub) schäre gaang sin — spöttische Bez.: Narenhausen, (von der früheren Namenform Nierenhausen, Noirhusen [1473] abgeleitet).
 
Nools-/nools- -déck Adj.: «nageldick, nagelbreit» — substantiv.: nët emol eng N. as et laanscht gaang; -kapp M.: «Nagelkopf»; -nei Adj.: «nagelneu» — meist: fonkelnoolsnei (s. d.); -rutt F.: «Nagelschaft»:
 
noost Steigerung von no I (s. d.).

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut