LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Nouthuwwel bis Nuebelblat (Bd. 3, Sp. 231a bis 232a)
 
Nouthuwwel M. — s. Nutthuwwel.
 
Noutem ON.: 1) «Nothum» — Dorf der Gemeinde Mecher, Kanton Wiltz — 94; 2) «Nothomb» — Dorf in der belgischen Provinz Luxemburg — B 10.
 
noute-neleg Adv.: «knapp, kaum» — s. neleg.
 
Nouzen Pl. — s. Nauzen.
 
nouzen (veraltet, lok.: Echt.) trans. Verb.: «zurechtweisen, rügen» — än ordentlich duerch-n. — Abl.: Genouz N.: «andauerndes Rügen» — seines G. säin ich sat wi d'Kaz der kaler Eerbëssen (s. Ierbës).
 
Nouzereien Pl.: «kleinliches Kritisieren, ungerechtes Anklagen»,
 
Noviz, M., Novice (wie frz.) F.: «Novize, Novizin» — dazu: Noviziat N.
 
November M.: «November» — Bauernregel: N. naass, gët vill Gras — s. auch sub Mount.
 
nowells. nawell.
 
Nu M.: «Nu, Augenblick» — ech sin am N. erëm — an engem N. wor alles aus an un, féx a fäerdeg — 't wor am N. geschitt — cf. Hou, Hu.
 
nus. nu(n).
 
Nuance (wie frz.) F.: «Abstufung, Abtönung» — et as awer eng kleng N. tëschent deem, wat s du mengs an deem, wat hie seet — déi Faref as eng N. méi däischter — cf. Iddi sub 5).
 
nuañcéieren intr. Verb.: «nuancieren» — hei muss ee séng Ausdréck al n. — iron.: dat as zimlech nuañcéiert, do kommen ech nët no.
 
Nubliën (lok. in der ursprünglichen Form: Ubliën) Plur. tant.: «vorher abgekochte, in Scheiben (Talergröße) geschnittene, dann in Fett gebratene Kartoffeln» — dafür auch: Daler (s. d. sub 2) — wohl frz.: oublie(s).
 
Nuck, Nack, Nock, Nouk, Néck F.: 1) «Koppe, Erhöhung» (auch als Fln. gebraucht); 2)s. Napp I.
 
Nucken F. Pl. (lok.): «Launen, Schrullen» — s. Naup, Muck sub 3).
 
Nuckert M.: 1) «Stoß»; 2) «Schicksalsschlag» — dafür auch: Coup, Tuckert (s. d.).
 
nucken trans. Verb.: «stoßen, schlagen» — cf. nécken, técken.
 
Nuckes (lok.: Nucki) Var. zu männlichem Vornamen: «Nikolaus» — s. Néckel.
 
Nucki M. — s. Lucki.
 
Nuddel (Pl. Nuddelen, Dim. Niddelchen — Echt.: Nudel) F.: 1) «Nudel» (Teigware) — graff, breet, reng, hausmaacher, hausgemaachten Nuddelen im Ggs. zu Kafnuddelen — Ra.: Nuddelen ouni Fleesch, dat gët aremséileg (onsilleg) Kreesch (ist ein armes Essen) — Niddelcher mat Quetsche si méng Leibspeis — Reim beim Nudelessen oder Nudelmachen (in Bettborn belegt): d'Nudeln sein angebrennt / d'Nudeln seind schlapperbrennt/d'Nudelen seind sou schwaarz/ 't frësst si keen Hond a keng Kaz; übtr.: 2) a. «untüchtiger, willenloser Mensch» — cf. Spullomp sub 2); b. «leichtfertige Frau»; 3) «gewöhnliche Abziehpresse» (Druckerspr.) — dafür auch: Brulles — Abl.: Genuddels N. — Zussetz.: Huel- (Makkaroni), Kafnuddelen.
 
Nuddel- -briet N.: 1) «Nudelbrett» — fest, haart, stäif wéi en N. — dat Framënsch as esou platt wéi en N.; 2) (abfällig) «Köchin» (Wb.06) — du aalt N.; -däg, -deeg M.: «Nudelteig»; -fabrik F.: «Nudelfabrik»; -maschin F.: «Maschine zur Herstellung von Nudeln»; -roll F.: «Nudelholz»; -walz F. — s. das Vor.; -zopp F.: 1) «Suppe mit Nudeleinlage»; 2) (lok.) «Suppe, mit dem [Bd. 3, S. 232] Wasser zubereitet in dem Nudeln gekocht wurden».
 
nuddelen (Echt.: nudelen) trans./ intr. Verb.: 1) «nudeln, überfüttern» (bes. mit Mehlspeisen) — eng Gäns n. — et määnt än dee Jong wir genudelt (Echt.); 2) «beim Billardspiel, viele Stöße machen, wobei die Kugeln in den Ecken zusammengehalten werden»; 3) übtr.: «drucksen» — Liedverse in Mumm Aneleis: was machen ihre Gäns? — sie nudelen (sudelen), si pudelen, si wäschen (waschen) ihre Schwänz.
 
Nuebel, Nuewel (Pl. Nuebelen, Echt.: Noawel, Pl. Newel, Nösl.: Nawel) M.: «Nabel» — Ra.: deen as sou goureg, den N. geet bei de Réck zruuchten (er ist sehr mager) — ech stoussen dech op den N., datt s de quacks — Übertreibung: en N. wéi eng Sonneblumm, e Fënneffrangstéck — si hu giess, datt den N. hinne strutz ewechstong oder hinnen ewechstong ewéi e Päifestill — deen do hält sech fir den N. vun der Welt — zu Bigelbaach a Rëmpesch hirer Tak as den N. vun der Welt — Rätsel (spaßh.): wourun erkennt een den Uedem an d'Éiv am Himmel? — Antwort: si hu keng Nuebelen — dafür auch: Bauchknäppchen.
 
Nuebel- -band, -bändchen M.: «Nabelbinde»; -broch M.: «Nabelbruch»; -duch, -dichelchen N.: «Nabeltuch» — dafür auch: -bändchen; -schnouer F.: «Nabelschnur» — — derb abweisend, zu einem Halbwüchsigen: kuck d'N. hänkt (der) jo nach eraus — dafür auch: Stréck (s. d.).
 
Nuebelblat (lok.: Wecker) N.: «Lorbeerblatt» — s. Lolbërblat.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut