Luxemburger Wörterbuch

nu(n), nu (auch: nu:n — Mosel, Sauer: nau, nou) Adv.: 1) «nun, jetzt» — n. gët emol gerascht; 2) «neulich, vor kurzem» (Nösl.) — ich wor nu (bet.) na bei em; 3) Interjekt. (konjunktivisch, meist kurzer Vokal) — nu gutt — nu(n) dann — n. drop — n. virun — n. jee, nunjee, et sief dann! — n. grad (nun zum Trotz) — n. betruecht emol deen (erstaunt oder bestürzt) — n. kuck emol nëmmen (nëmmen ee — [betont] Mënsch) un — n. hal awer op! — n. lues do! — n.? (fragend) — wat n.? — a wat n. maachen? — n. héier emol hien! — n. so emol! — n. nët méi gemuckst — n. maach dech hellewech — n. géi mer awer ewech (das glaube ich denn doch nicht).

nundi — s. nondi.

Nunnu F.: 1) «Mutterbrust» (Ammenspr.); 2) «Amme, Kinderpflegerin».

nurelen intr. Verb.: 1) «murmeln, nuscheln» — en nurelt ëmmer esou fir sech — en huet sou an de Baart (era) genurelt — dazu: Nureler M. — Abl.: Genurels N. — cf. nujhelen.

nuren (lok., bes. Lux.-Stadt) Adv.: «nur» — ech hun nuren eng Stënnchen Zäit — wann ech nure wéisst, wuer dat géif féieren — e weit nuren honnert Pond (dafür sonst: nëmmen — s. d.).

Nurris F. — s. Nourrice.

nuselen (lok. Grevenmacher: nuschelen) intr. Verb.: 1) «zahnlos kauen»; [Bd. 3, S. 238] 2) «ohne rechten Appetit essen» — Abl.: Genusels N.; 3) «(von Schweinen) im Stroh suchen und fressen».

Nuseler M.: «zaghafter, ungeschickter Mensch» — cf. Knuseler, Gnuseler.

Nutt (lok.: Nout) I F.: «Nute» — cf. Fou.

Nutthuwwel (lok.: Nouthuwwel) M.: «Nutenhobel» — s. auch: Fouenhuwwel.

Nutt II (lok.) F.: «Niete» — s. Nitt.

Nuttnol M. — s. Nittnol.

nuttfest (lok.: Echt.) Adj.: «standhaft, bewährt» — wann äich esu e nuttfeste Ma(n) bei mir hoan, brauch ich dach nët ze feerchten (C).

nuurk(s)en — s. nuerk(s)en.

Nouvelle (wie frz. Ton: 1 — Pl. Nouvellen) F.: «Nachricht, Neuigkeit» — eng gutt, eng schlecht N. — där do Nouvelle brauchs de mer nët dacks ze bréngen — ech lauschteren nach d'Nouvellen am Radio — as eng N. am Haus? (ein Kind geboren worden?) — cf. Neies, Neiegkeet, Zeidong.

Nouveauté (wie frz., Ton schwankend: 1 oder 2), Nouveautéit (Ton: 3) F.: «Modeneuheit». [Bd. 3, S. 239]