Luxemburger Wörterbuch

Op(e)rateur M.: «Operateur, Vorführer» (Film, Dias) — Zussetz.: Filmop(e)rateur.

Op(e)ratioun F.: 1) «Operation, chirurgischer Eingriff» — d'O. as gutt verlaf; 2) «Rechenoperation»; 3) «umständliches Getue» — wat war dat eng O., éier mer esou wäit waren.

op(e)réieren trans. Verb.: 1) «operieren» — et as näischt anescht ze maachen, mir mussen o.; 2) «sich betätigen» (meist pej.).

Op(e)rett F.: «Operette» — dem Dicks séng Op(e)retten hun nach ëmmer hire Wäert.

Oper I F. — wie hd.

Oper II F.: 1) «Augenbraue»; 2) «Augenwimper» — cf. Apelhoer u. das Folg.

Operhor (lok.: Opelhor) N.: «(Haar der) Augenbraue, (der) Augenwimper».

Opinioun (Pl. Opiniounen) F.: «Meinung».

oppen (auch: offen) Adj.: «offen, geöffnet» (cf. op — Adv. sub 2) — eng oppe (offe) Wonn (aber: d'Won as op) — oppe Been (offene Beine) — eng oppe Liicht (Lichtschacht) — hie schléift bei (mat) oppener Fënster (auch: mat der Fënster op).

opposéieren (gelegtl.: opponéieren) intr./refl. Verb.: «entgegenwirken, opponieren» — en huet dergéint opposéiert.

Oppositioun F.: «Opposition» — hien as ëmmer an der O. — dazu: Oppositiounsgääscht, -geescht M. — hie seet dat nëmmen aus O.; -partei F.

opsch Adj.: «schwanger» (lok., selten).

optéieren trans. Verb.: «optieren» — spaßh.: en optéiert pour la Belsch.

optesch Adj.: «optisch» — eng o. Täischong.

Optiker (Ton: 1 oder 2) M.: «Optiker».

Optikesch- -buttéck M.: «Optikergeschäft»; -geschir, -saachen Pl.: «Optikergeräte».

Optioun F.: «Option» — dir kritt dat Buch an O.

Ooss M. — s. Uess.

O(o)ssäit F.: «Fleischseite des zu gerbenden Felles».

or — s. ob, of und od(d)er.

Orakel M. u. N. — wie hd.

orakelen intr. Verb.: «orakeln, in dunkeln, geheimnisvollen Andeutungen reden» — wat orakelt deen dann do? (was spricht dieser für unverständliches Zeug?) — Abl.: Georakels N. — wat féiers du fir e G.!

Orang-Uttang M.: «Orang-Utan» — en huet Hor op der Broscht ewéi en O. — en as staark ewéi en O. — e kënnt do ewéi en O. (schwerfällig und krummbeinig) — du alen O. (du altes Ekel).

Orange (wie frz., Ton: 1), Oroosch, Oraasch (Pl. Orañschen) F.: «Apfelsine».

orange (wie frz., Ton: 1) Adj.: «orangegelb» — eng o. (orañsche) Blumm.

Orangeade (wie frz.) F.: «Fruchtsaft aus Apfelsinen, Getränk».

Orañsche(n)- -bam M.: «Apfelsinenbaum» — wëllen O. (Gartenpfeifenstrauch — Philadelphus coronarius) — s. Jasmin; -bléi F.: «Apfelsinenblüte» (von Bräuten am Hochzeitstag getragen); -jus (jus wie frz.) M.: «Apfelsinensaft»; -gebääss N.: «Apfelsinengelee»; -kär M.: «Apfelsinenkern»; -saaft M. und N.: «Apfelsinensaft»; -schiel F.: «Apfelsinenschale» — Folkl. (lok. — im Nösl.) als giftig angesehen; -staang F.: «häßlicher Mensch»;