LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Optioun bis Organisatioun (Bd. 3, Sp. 295a bis 296a)
 
Optioun F.: «Option» — dir kritt dat Buch an O.
 
Ooss M. — s. Uess.
 
O(o)ssäit F.: «Fleischseite des zu gerbenden Felles».
 
ors. ob, of und od(d)er.
 
Orakel M. u. N. — wie hd.
 
orakelen intr. Verb.: «orakeln, in dunkeln, geheimnisvollen Andeutungen reden» — wat orakelt deen dann do? (was spricht dieser für unverständliches Zeug?) — Abl.: Georakels N. — wat féiers du fir e G.!
 
Orang-Uttang M.: «Orang-Utan» — en huet Hor op der Broscht ewéi en O. — en as staark ewéi en O. — e kënnt do ewéi en O. (schwerfällig und krummbeinig) — du alen O. (du altes Ekel).
 
Orange (wie frz., Ton: 1), Oroosch, Oraasch (Pl. Orañschen) F.: «Apfelsine».
 
orange (wie frz., Ton: 1) Adj.: «orangegelb» — eng o. (orañsche) Blumm.
 
Orangeade (wie frz.) F.: «Fruchtsaft aus Apfelsinen, Getränk».
 
Orañsche(n)- -bam M.: «Apfelsinenbaum» — wëllen O. (Gartenpfeifenstrauch — Philadelphus coronarius) — s. Jasmin; -bléi F.: «Apfelsinenblüte» (von Bräuten am Hochzeitstag getragen); -jus (jus wie frz.) M.: «Apfelsinensaft»; -gebääss N.: «Apfelsinengelee»; -kär M.: «Apfelsinenkern»; -saaft M. und N.: «Apfelsinensaft»; -schiel F.: «Apfelsinenschale» — Folkl. (lok. — im Nösl.) als giftig angesehen; -staang F.: «häßlicher Mensch»; -téi M.: «Apfelsinentee»; -ueleg M.: «Apfelsinenöl».
 
orangiste (wie frz. — Ga) Adj.: «oranisch, holländisch gesinnt» (mit Beziehung auf den belgischen Aufstand gegen Holland 1830-1839).
 
Orañjhin F. — s. Orangeade.
 
Orbel (lok.: Ahn, meist im Pl. Orbelen) F.: «Knicker» — cf. Jhick I, Mierbel.
 
Orberblat (lok.: Wormeldingen) N.: «Lorbeerblatt» — s. Lolbërblat.
 
ordentlech, ordécklech (Echt.: ordelich) Adj.: «ordentlich» — s. uerdëntlech.
 
Orden M. — s. Uerden.
 
Ordenanz, Ordonnanz F.: 1) «Ordonnanz» (Mil.) — dem Prënz, dem Offizéier séng O.; 2) «gesetzliche Verfügung» — et as eng O. ergaangen.
 
ordenéieren, ordonnéieren (Nösl.: uarrdeneeren) trans./intr. Verb.: 1) «anordnen» — en huet alles ordenéiert (geordenéiert) wéi et sollt viru goen; 2) «befehlen» — du hues hei näischt z'o. — Abl.: Geordenéiers N.; 3) «verordnen» — s. verordonnéieren. [Bd. 3, S. 296]
 
Ordenéierchen (Echt.: Ordineerches, Nösl.: Uarrdeneerjen) F.: «Befehl, Leitung, Ordnung» — 't as näischt iwwer eng gutt O. (meist spaßh., wenn jem. bei der Ausführung einer Arbeit mit billigen Ratschlägen dient).
 
Order M. — s. Uerder — dazu: Order du jour M.: «Tagesordnung» (ordre du jour).
 
ordinär (veraltet, Westen: ordinaréi) Adj.: «gemein» — eng o. Ried (Redeweise) — en ordinären Tip — en ordinäre Menü — en ordinäert (Fra-) Mënsch (gemeines Frauenzimmer).
 
Ordinaire (Ga) M.: 1) «Hausmannskost»; 2) «die gemeinschaftliche Kost der Soldaten»; 3) F.: «Menstruation» — hat huet séng O.
 
ordonnañcéieren trans. Verb.: «zur Zahlung anweisen».
 
Orek (Ton: 1) M.: «Brückenpfeiler» — dafür auch (lok. Remich): Erker, Bréckenerker.
 
Organ (Pl. Organer) M. und N.: «Organ» — im bes. 1) a. «Stimmorgan» — e gutt (gudden), staarkt O.; b. «Geschlechtsorgan»; 2) «Fach- (Vereins-)zeitung»; 3) «Ausführungsorgan».
 
Organisatioun F.: 1) «Organisation»; 2) «Veranstaltung» — Zussetz.: Schoulorganisatioun.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut