PadPadattenPadett(er)cherPadettéi, BadettéiPaddelPaddelbootpaddelenPademPafPafe(n)-PafebegierlichkätPafekeetPafebippercherPafendallPafendallPafefrësserPafegeméchPafeguttPafenhaassPafenhittchenPafekannerPafekënnercherPafemillenPafesakPafeschéng(el)chenPafeschwitzPafestéckPafentäschPafenzirkpafegPafegkät, -keetpaffpaffPaffpaffenPaffertpagarePaiPai-PaidagPaitutPaiziedelPaia(a)sspaia(a)ssegPaia(a)ssegkätenPaia(a)ssereienpaienPaillassePaljassPaljass, Paia(a)ssPaillassePaillassonPail-, PaljassongpaillePaillettePailletPakGepäck, GepäckelsPak-PakdréierPakduchPakhalPakieselPakkëschtPakkuerfPaknolPakpabeierPakpostPakschnouerPakwonPa(c)katuffi, Pa(c)ketuffi, Packadiffchen, Pakituffi, BackatuffiPakéitchen (Ba-, Po-, Bo-), PéckéitcherPakéit-PakéitkaartPakéitpostPakéitwonpakenPâquerettePaketinchen, PacketintchenPaktpaktéieren, paktiséierenPalPalpalenPalaisPalamottPalamotteknoapPalamottenzwirPalastPalaverpalaverenGepalaversPalettPalierPaljeePaljeestrapPalissadPalissadesomPalissagePalissander | Pad (Pl. Pied, Pädd, Dim. Piedchen, Pättchen — Echt.: Pl. Peed, Dim. Peedchen, Nösl.: Padd) M.: 1) «Pfad, Fußweg» — fréier woren tëschent den Dierfer vill Pied, haut sin déi meescht opgehuewen (bestehen nicht mehr) — deen ale P. geet (besteht) nët méi — d'Leit hun e P. duurch d'Fruucht getrëppelt (unerlaubt einen Pfad durch das Getreidefeld getreten) — d'Hénger hu Pied an der Wiss gemaacht an d'Gras all zerschleeft — ech muss nach e P. maachen, trëppelen (die Saatbeete durch einen Pfad abtrennen) — hien huet e P. (Piedchen) dohinner (bis bei hir Dir) getrëppelt (z. B. von Nachbarn, die regen Verkehr unterhalten, dann auch: viele Gänge nach einem bestimmten Ort tun, durch wiederholte Besuche etwas erreichen wollen) — hei zu Esch huet en säi P. getrëppelt (von einem Mann, der sich in Esch gut eingelebt hat) — ech hun der nach kee P. an de Gank (Hausflur) getrëppelt (ich habe dich noch um keinen Gefallen gebeten) — huel de P. fir op d'Millen, 't as méi no — do uewe leeft e P. laanscht de Bësch — mir si vum P. (of — haben den Pfad verloren) — 't as e schéine P. (Pfad mit schöner Aussicht, auch: gut unterhalten) — géi (du schéin) däi P. (geh deines Wegs, kümmere dich nicht um uns) — Echt.: gi dou deines P., äich gi meines P.! (laß mich ungeschoren!) — hie geet (schéi roueg) säi P. (er geht unbekümmert seinen Weg, er schert sich nicht um die Umwelt, auch von einem untreuen Ehemann gesagt — cf. friem sub 1) — de rawege Kueder geet nach haut säi P. (wir werden den räudigen Kater noch heute aus der Welt schaffen, uns seiner entledigen) — zu einer störrigen Kuh: waart, de gees deen aner Maart däi Piedchen (wir werden dich abstoßen) — Zussetz.: Huese-, Kanéngerches-, Kiirche-, Läiche-, Lais-, Masse-, Mille-, Réimer-, Touristepad (s. d.).
Padatten (meist: Badatten) Pl. F.: «Kartoffeln» (spaßh.) — frz. patate.
Padett(er)cher Pl. 1)a. «kleine Füße»; b. «kleine, zierliche Tanzschuhe» — im Kinderlied: d'Jëffercher mat hire P.; 2) (lok.: Echt.) «panierte Schweinsfüße» — Zussetz.: Schweinspadettercher.
Padettéi, Badettéi † (Ton: 2) M.: «Art Tanz» (frz. pas d'été — Wb.06) — hues de de Badettéi nees gefletscht? (lok. Mamer: bist du wieder ausgegangen, wo hast du dich herumgetrieben?).
Paddel N.: «Paddel».
Paddelboot N. — wie hd.
paddelen intr. Verb.: «paddeln».
Padem M.: «Quecke» (Nösl.) — cf. Ongras.
Paf M.: 1) «Pfaffe» (heute fast immer pej.) — Ra.: wéi kënnt der Däiwel un e (de) P. — en houere P. — e ka kee P. richen, geschweins nach gesinn — dee fréiss (all muerges) e P. aniichter, e P. beim Kaffi — cf. danzen sub 3, lafen; 2) «Kirchengänger, Frömmler» — dat as nun awer emol e gellege P.; 3) (politisch) «Anhänger der früheren klerikalen Rechtspartei, heute der Christlich-Sozialen Volkspartei» — d'Pafen hu Sëtzer bei de Wale (Wahlen) gewonn.
Pafe(n)- -begierlichkät, -keet F. — s. Bauerelëmmelzegkät; [Bd. 3, S. 308] -bippercher Pl. F.: 1) «Belemniten»; 2) «Kartoffelsorte»; -dall Ortsbez.: «Pfaffenthal» (Vorstadt von Luxemburg) — iron.: am P. sin och fei Leit — dat si Pafendaller Manéieren — Neckreim: déi Pafendaller Gecken / se leien op den Hecken / se leien op de Kuelen / der Deiwel soll se huelen — cf. MKr. Nr. 608 — déi Pafendaller Säckdréier — dazu: Pafendallerbierg M. -frësser M.: «Pfaffenfresser»; -geméch N.: «Pfaffengetue» — cf. -zirk; -gutt N.: «Kirchengut» — im Spw.: P. dät sele gutt (von Geistlichen ererbtes Gut (Kirchengut) bringt selten Glück); -haass M.: «Pfaffenhaß» — P. geet iwwer d'Graf; -hittchen M.: «Spindelbaum» — roude P. (Evonymus europaeus) — schwaarze P. (Rainweide, Ligustrum vulgare) — auch: -schéng(el)chen; -kanner Pl. N.: «Samenkolben der Herbstzeitlose im Frühling» — dafür auch: Houerekanner; -kënnercher Pl. N. 1) — s. Pafenhittchen; 2) (lok. z. B. Ehnen, Consdorf) «Aronstab» — cf. Aroumblumm, Zierwuerzel; -millen Stellenbez.: «Fünfbrunnen» (Kloster, Hof und Mühle bei Ulflingen); -sak M.: 1) «lange, weite Tasche» — an e P. geet vill, e P. huet kee Buedem — d'as eppes ewéi e P. (es hat kein Ende); 2) «Hirtentäschel» — cf. Häerzkraitchen, Täschekraitchen; -schéng(el)chen M. — s. -hittchen; -schwitz M.: «Pfaffenknecht»; -stéck N.: «Lendenbraten, Filet, das beste Stück Fleisch am Tier»; -täsch F. — s. -sak sub 1); -zirk M.: «Pfaffengetue».
pafeg Adj.: 1) «bigott» — cf. quiseleg; 2) «klerikal» (politisch) — cf. Paf sub 3) — dazu: Pafegkät, -keet F.
paff I Adj.: «verblüfft, verdutzt» — ech wor ganz p. — ech si p. — cf. platt sub 3).
paff II Interj. — im Abzähl-, Kinderreim: mir schéisse mat Kanounen, piff, p. Bounen.
Paff M.: 1) (lok.: Vianden) «Pfiff» — dafür dort auch: Paffert; 2) in den neg. Raa.: 't huet em mol nët e (de) P. gedon, et deet em kee P. (es hat ihm nicht das Geringste geschadet, ausgemacht) — dat deet kee P. wéi (schmerzt gar nicht) — deen as kee P. wäert (taugt gar nichts) — cf. Fatz M., — dafür auch: Batz.
paffen intr. Verb.: «paffen» — cf. patschen sub 3).
Paffert M.: 1) «starker Raucher» — cf. Patschert sub 1); 2) (lok.: Vianden) «Pfiff» — s. Paff sub 1).
pagare (spaßh., italienisch) trans./ intr. Verb.: «(be)zahlen» — p., son d'Italiener — lo as et awer p. (jetzt heißt es zahlen) — cf. paien.
Pai (kurz) F.: «Löhnung, Lohn» — eng déck, gutt, kleng P. — d'P. siche goen (die Löhnung abheben) — et gët (nees) geschwë P. — d'P. dropman — hie versäift séng ganz P., an d'Fra an d'Kanner hun näischt z'iessen — en huet séng ganz P. mat (bei) der Kaart verspillt — d'Fra kritt d'P. (die Löhnung wird an die Frau ausgezahlt) — en huet keng P. méi kritt (er wurde entlassen) — e kritt alles vun der P. ofgehalen — ech wette méng P. (Paitut), datt et stëmmt — si hun eng duebel P. (Doppelverdiener, Mann und Frau) — du hues gutt téinen, bei iech kommen e puer Paiën eran — Zussetz.: Kellereis-, Mëllech-, Molkereispai (s. d.).
Pai- -dag M.: «Lohntag» — P., sot d'Fra zum Mann, d'Pai eraus, d'Schong aus, d'Trap aus; -tut F.: «Lohnkuvert» — en huet d'P. verluer; -ziedel M.: «Lohnzettel». | |