LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Paillasson bis Gepalavers (Bd. 3, Sp. 309a bis 310a)
 
Paillasson (wie frz., Ton: 1), Pail-, Paljassong M.: «Strohmatte» — dafür meist: Stréimatt (s. d.).
 
paille (wie frz.) Adj.: 1) «strohfarben»; 2) «aus Stroh».
 
Paillette (wie frz., meist Ton: 1, meist im Pl.: Pailletten) F.: «Plättchen» (aus Silber, Gold usw.).
 
Paillet (wie frz., Ton: 1) M.: «bleicher Wein» (Ga).
 
Pak (Pl. Päck, Dim. Päckelchen — Nösl.: Pack, Vianden: Packéit) M.: 1) «Paket» — e P. Tubak (Düte Tabak) — e P. Gezei, Kläder, Neel — hien hat en décke P. Suen (Geld) an der Täsch — e P. op der Post (Eisebunn) fortschécken — hues de dee P. kritt, deen ech der geschéckt hun?; 2) «Bündel» — maach däi P. (geh deiner Wege) — ech hu mäi P. gemaach(t) a si gaang (habe mein Bündel geschnürt) — e koum mat Sak a P. (mit seiner ganzen Habe) — hien huet de P. kritt (er wurde entlassen) — beim Gesindewechsel: Stiefesdag (Stephanstag), maach däi P., iess dech sat, trëll dech fort — hatt koum mat séngem P.(Päckelchen — s. d. sub 2) erheem — Abl.: Gepäck, Gepäckels N.; 3) «Pack, Gesindel» — Spw.: P. schléit sech, P. verdréit sech — P. bleift P. — mat esou engem P. wäers de dech dach nët ophalen — Zussetz.: Hääsche-, Hierderche(r)s-, Houere-, Lompe-, Päckelchespak.
 
Pak- -dréier M.: «Gepäckträger» — meist dafür: Gepäckdréier; -duch N.: «Packtuch»; -hal F.: «Gepäckhalle» (Eisenbahn); -iesel M.: «Packesel» — in der Ra.: gelueden ewéi e P.; -këscht F.: «Packkiste»; -kuerf M.: «Packkorb»; -nol F.: «Packnadel»; -pabeier M.: «Packpapier»; -post F.: «Paketpost» — meist: Packéitpost; -schnouer F.: «Packschnur»; -won (lok.: Packwon) M.: «Packwagen» (Eisenbahn).
 
Pa(c)katuffi, Pa(c)ketuffi, Packadiffchen, Pakituffi, Backatuffi (alle Ton: 3), Pakéitchen (Ba-, Po-, Bo-), Péckéitcher (alle Ton: 2) F. (Pl.): «Bartnelke» (Dianthus barbatus) — dafür auch: Biichte-, Biischte-, Buuschte-, Pittesch-, Poutsche-, Putsch(e)blumm, Putsch(ar)manéierchen, Bluttarmenäerchen, Grasméckercher, Kackadufftchen, Neelchesblumm, Märjänneblumm (Wasserbillig) — cf. Bouquet sub Zussetz.
 
Pakéit- -kaart F.: «Paketkarte» (Begleitkarte, Postsp.); -post F.: 1) «Paketpost»; 2) «Paketpostamt» (Postspr.) — e schafft an der P. -won M.: «Packwagen» — cf. Packwon.
 
paken (Nösl. nur packen) trans. Verb.: 1) «packen, ein-, verpacken» — pak déng siwe Saachen a géi dénger Wee — mir sin drun ze p.; 2)s. packen sub 1) — Zussetz.: a-, ver-, u-, zesummepaken.
 
Pâquerette (wie frz. — meist im Pl. gebraucht: Pakerettercher) F.: «Maßliebchen» — cf. kleng Maargréit(chen).
 
Paketinchen, Packetintchen M.: «Flußuferläufer» (Charadrius dubius) — dafür auch: klenge Wakelefer.
 
Pakt M. — wie hd. — deen huet e P. mam Däiwel (gemaacht).
 
paktéieren, paktiséieren intr. Verb.: «paktieren» (oft pej.).
 
Pal I männlicher Vorname (veraltet): «Paul» — als Hausname: a Palen — cf. Pol I.
 
Pal II (lok.: Pell, Echt.: Poal) F.: «Schote, Hülse» — d'Pale luchen nach do, d'Ierbëssen haten d'Mais gefriess — cf. Schäk, Schutt, Läk sub 1.
 
palen (lok. Echt.: poalen, Nösl.: pälen) — s. pellen — Zussetz.: auspoalen.
 
Palais (wie frz., Ton: 1) M.: «Palast» — dat Haus as de rengste P.; insbesondere: a. «großherzoglicher Palast, großherz. Residenz» — e wor an de Palais agelueden — am P. leie Lëschten op — waars de schon an de P. (dech aschreiwen)? — e schafft am P. — d'Zaldote sti Poste virum P. — de Fuendel as um P. (der Großherzog ist anwesend) — d'Leit si bei (virun) de P. gaang (brachten der großherzoglichen Familie eine Ovation); b. P. de Justice (Gerichtsgebäude), P. de Gouvernement (Regierungsgebäude).
 
Palamott (lok. Echt: Perlemott, lok. Wiltz: Parlamott) M.: «Perlmutter» — cf. Nacker.
 
Palamotteknoap (lok.: Echt.) M.: «Knopf aus Perlmutter».
 
Palamottenzwir M.: «glänzender Zwirn». [Bd. 3, S. 310]
 
Palast (Ton: 2 — lok. Echt.: Palaast) M.: «Palast» — 't mengt een, du wiirs an engem P. operzillt gin — deen huet sech eppes wéi e P. opgeriicht (ein prunkvolles Haus errichtet) — iron.: as dat äre P.? (ist das euer Haus?) — cf. Palais, Schlass.
 
Palaver M. — wie hd. — féier keen esou laange P. a so wat s de gär häss.
 
palaveren intr. Verb.: «unnötige Worte machen» — palaver nët esou laang a schaff eppes — Abl.: Gepalavers N.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut