LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Parfüméierten, Parfëméierten bis Partei- (Bd. 3, Sp. 316b bis 317b)
 
Parfüméierten, Parfëméierten M.: «Schwächling» — dat as där Parfüméierter een.
 
Park (Pl. Parken, Nösl.: Parrick — Ton: 1) M.: 1) «Parkanlage» — de Mondorfer, de Stater, den Escher P. — e Gaart ewéi e P.; 2) «eingefriedigter Weideplatz, Viehpferche» — cf. Perrech; 3) «Laufstall für Kinder»; 4) «Autopark».
 
Park- -drot M.: «Einfriedigungsdraht»; -plaz F.: «Parkplatz»; -scheif F.: «Parkscheibe» (Neol.); -véi N.: «Vieh, das sommersüber in Pferchen gehalten wird» — d'Metzler halen nët esou staark op d'P. ewéi op dat anert.
 
parken, parkéieren trans./intr. Verb.: «parken» — en hat falsch geparkt — e wor falsch parkéiert — substantiv.: Parken N. — d'P. as hei verbueden.
 
Parquet (wie frz., Ton: 1) M.: 1) «Staatsanwaltschaft» — de P. général (Generalstaatsanwaltschaft) — e schafft um P. — de P. beim Geriicht; 2) «Parkett» — auch: Parkett; 3) «Parkett, Teil des Zuschauerraums» (Theater) — mir huele P. (Parkettplätze).
 
Parkettbuedem M.: «Parkett-Fußboden» — lok. dafür auch: Plancher.
 
Parcours (wie frz., Pl. Parcourën) M.: «vorgezeichnete, bestimmte Strecke» — de P. vun der Course as ze schwéier fir d'Jhunioren — dazu: Libre P. (früher: gemeinsames Triftrecht auf den offenen, unbebauten Feldern verschiedener Gemeinden — cf. fräie Weedgank).
 
Parlamotts. Palamott.
 
Parlatinchen M.: 1) «Unterhaltung, Geschwätz» — et souzen dräi Gefuedeschen am Wiirtshaus bis an d'Nuecht, mat hirem P., an dronken eng Moosser uecht (im Volkslied: Zu Arel op der Knippchen); 2) (lok.: Hosingen) «redseliger, gut aufgelegter Mensch» — du bas haut dee richtege P.
 
parléieren intr. Verb.: «parlieren, eifrig plaudern» — en huet (ge)parléiert, du häss gemengt e wir eleng do — iron.: e parléiert nëmme franséisesch — cf. paroléieren.
 
Parlement N.: «Parlament» — Zussetz.: Vulleparlement.
 
Parlementär M.: «Unterhändler» — ech soll säi P. spillen, a wat as!
 
parlementéieren intr. Verb.: 1) «unterhandeln» — si hu laang parlementéiert, éier se eens si gin; 2) «schwatzen, viel (durcheinander) reden» — parlementéier nët laang a géi un déng [Bd. 3, S. 317] Aarbecht — Abl.: Geparlementéiers N.: «Geschwätz» — souvill G. as ménger Saach nët — wat hues du elei fir e G. ze féieren.
 
Parloir (wie frz., Ton: 1) M.: «Sprechzimmer» (vor allem in Klöstern und Schulen).
 
Parmang, Parement (wie frz., Ton: 1), Pärmang (Pl. Parmangen, Pärmangen, Parmeñën) M.: 1) «Aufschlag am Kleid»; 2) «Haustein» — eng Mauer mat Parmangen; 3) «Seitenwand im Erzstollen, Stollenwand» — cf. Mollong.
 
Parmangs- -mauer F.: «Mauer mit Hausteinen»; -steng Pl. M.: «Hausteine».
 
Parmatt M.: «schwarzer Kattun mit Wolle» (Merinowolle — C).
 
Parnass M.: «Parnaß» — kuck wou s de stees a wat s de bass, den Zolverknapp as kee P. (Dicks) — E Schréck op de lëtzebuerger Parnassus (Gedichtbändchen von A. Meyer).
 
Parodi (Ton: 3) F.: «Parodie».
 
paroléieren intr. Verb.: «viel (herum)reden» — cf. parléieren, parlementéieren.
 
Paroul, Parol(l), Parull F.: 1) «Parole, Losungswort» — wéi as d'P.? — dafür auch: Léisong (s. d.); 2) a. «Abmachung» — wéi as d'P. fir den Owend? — d'P. wor nët esou (Schlagwort) — wéi op P. (wie auf Verabredung); b.in der Ra.: P. halen (Wort halten) — en hat säi(n) P. nët gehalen — op P. (mein Wort darauf); 3) «Fangspiel» — beim Ruf: P. eraus, laufen die im Kreise stehenden Kinder (die der «Hüter» einzufangen sucht) schnell weg, wobei der Hüter seine Hand in der Tasche halten muß — cf. Ksp. Nr. 20.
 
paroulparhafteg (lok.: Mosel) Adv.: «wahrhaftig» (C).
 
Parouli M.: «Art Kegelspiel» (Glücksspiel: auf einem runden Tisch, der mit einer Kante versehen ist, befindet sich eine Vertiefung in der die Kegel stehen; es wird eine kleine Kugel ringsum geschoben; diese fällt dann in die Vertiefung und wirft die Kegel um. Man sah das Spiel vielfach auf Dorfkirmessen; es heißt auch: Praumekuch — s. d.).
 
Pare-choc (wie frz.) M.: «Stoßstange» (Auto).
 
Parr M.: «junger Flußlachs vor seiner Abwanderung» — s. Këppert I, Kinneksf(o)rell.
 
Part F. — s. S. 314.
 
Partage (wie frz. — -ta:S) M.: «Erbteilung» — si si beim P. ausernee geroden, oneens gin — dafür meist: dälen (s. d.).
 
pa(r)tajhéieren (lok. Echt.: patëjhéieren) trans. Verb.: «aufteilen» — meist: verpa(r)tajhéieren (s. d.).
 
Partajhéierläffel M.: «Würzbrühenlöffel» (Ga).
 
Partei (lok.: Parti M.) F.: 1) «(politische) Partei» — déi rout, schwaarz, blo, liberal, nei P. — hien as an dem sozialistesche Parti — en as an där richteger P. (gehört der politischen Partei an, die führend ist und Vorteile vergibt) — du hues déi falsch P. (wenn jem. nicht erreicht, was er gewünscht hatte) — si maache P. (machen Parteipropaganda) — e war an der P. (verächtlich: er gehörte der nationalsozialistischen Partei während der Besatzungszeit 1940-44 an, er ist ein Verräter) — Zussetz.: Aarbéchter-, Rechts-, Lénkspartei; 2) «Partei» — eng (séng) P. halen (für jem. eintreten — cf. Parti sub 5)b.
 
Partei-

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut