| Pâtisserie (wie frz.), Pattisseri, Pattissri F.: 1) «Konditorei» — d'Meedche schafft an enger P.; 2) «feines Backwerk» — iess nët esou vill P., du gës déck dervun.
Pâtissier (wie frz., Ton: 2) M.: «Zuckerbäcker».
Patois (wie frz., Ton: 1) M.: «Mundart» — P. schwätzen — wéi son se dat am P.? — déi schwätzen hire P. nach richteg.
Patréiner (Echt., Vianden: Patrinner, Nösl.: Patringer) M.: «Namenspatron, Schutzheiliger» — mäi P. (Namenspatron) — den hellege Méchel as P. an (vun) där Kiirch (in dieser Bed. auch: Patroun — s. d. sub II) — übtr.: ech kenne méng P. (kenne meine Pappenheimer) — du bas mer nawell en droleche, queesche, schroe, gelungene P. — dazu das Fem.: Patréinesch — cf. Appostel.
Patriot(t) M.: «Patriot» — dat do woren och nëmme Patriot(t)e mam Monn (Mund) — dazu: Patriotissem M.: «Patriotismus».
Patrioterommel M.: «Patriotenrummel, Empörung, die im Mai 1787 in den Niederlanden ausgebrochen ist» (Ga).
Patron I (wie frz., Ton: 1) M.: «Geschäftsführer, Arbeitgeber, Meister» — rufft mer emol de P. — de P. huet gesot — en as beim Schräinesch-P. an der Léier (bei einem Schreinermeister in der Lehre) — dem P. d'Schnell schloen (einen Streich spielen) — e schroe, giedleche, gelungene, komesche, ellene P. — auch als Anrede an Unbekannte höheren Standes: sot, P. — dazu das Fem.: Patronne (wie frz., Ton: 1 u. 2) — Patréiner, Meeschter.
Patron II (wie frz., Ton: 1) M.: «Kleiderschnittmuster» — ech hu mer e Kleed nom P. gemaacht — cf. Stuel, Middel.
Patronnage (patro/na:S) M.: «Schutzherrschaft, Schirmherrschaft» — ënner dem P. vun der Gemeng.
patronnéieren trans. Verb.: «beschützen, patronieren».
Patroun I (lok. Untersauer: Patrunn) F.: «Patrone» (meist dafür: Kartusch — s. d.) — eng scharef (scharfgeladene) P. — en huet all séng Patroune verschoss (alle Möglichkeiten versucht) — cf. Munitioun — Zussetz.: Platzpatroun.
Patroune(n)- -guurt M.: «Patronengurt»; -täsch F.: «Patronentasche» — e puer Baken ewéi eng P.
Patroun II M.: «Kirchenpatron» — gelegtl. auch in den anderen Bed. von Patréiner (s. d.).
Patrull, Patruljen F.: 1) «Patrouille, Streife» — d'Jhandaarme sin op (der) P. — wann eng P. kënnt, da si mer drun; 2) «Gruppe» (Pfadfinder) — a wat fir enger P. bas de? (welcher Gruppe gehörst du an?) — Zussetz.: Grenz-, Nuetspatrull.
Patrullechef M.: «Patrouillen-, Gruppenführer» (Pfadfinder).
patrulléieren, patruljéieren intr. Verb.: 1) «patrouillieren»; 2) a. [Bd. 3, S. 324] «herumlungern»; b. «auskundschaften».
Patsch I F.: «Patsche, Klemme» — e läit an der P. — en as al an der P. — een aus der P. zéien.
Patsch II (lok.) F. — s. Patt III sub 3).
Patsch III M. — s. Putsch sub 1).
patsch IV Interj.: «patsch» — et goung eng Kéier p., du war de Ball futti — pitsch, patsch, hat hien der e puer um Bak.
patsch V Adj./Adv.: «breiig» — d'Grompre si p. — et as p. gefruer (leicht gefroren) — cf. matsch, matscheg.
Patsch-/patsch- (lautmalend) -bir F.: «Birnenart» — dafür auch: Neelchesbir (s. d.), wiereg Bir; -dä, -dee Adj.: «überreif» — d'Bire si p.; -faul Adj.: «naß-faul, ganz und gar faul» — d'Grompre sin ewell am Buedem p. — cf. patsch V, matsch; -kiischt F. — s. Mäkiischt; -kréischel (lok.) F.: «Stachelbeere» — cf. Kréischel; -mëll Adj.: «breiig, matschig» — d'Grompere si p. (zu Brei verkocht); -naass Adj.: «ganz durchnäßt» — cf. pëtznaass.
patschdeg, patsch (Echt.: patschdig) Interj. — s. batschdeg, flatsch(deg).
Patscheblumm F.: 1) «Pfingstrose» (Paeonia) — cf. Päischtrous sub 1); 2) «Klatschmohn» (Papaver — die Blütenblätter werden von den Kindern zu einer Blase gestaltet und auf der Hand aufgepatscht) — e Gesiicht wéi eng P. — cf. Feierblumm sub 1); 3) «Pechnelke» (Viscaria vulgaris).
patschen intr. Verb.: 1) «schwerfällig gehen, (vor allem) durch den Schmutz waten» — e koum duurch den Dreck gepatscht — cf. flatschen sub 1 und 2), tra(a)tschen; 2) «schallend, klatschend platzen, knallen»; 3) «qualmend, paffend (Tabak) rauchen» e patscht ewéi eng Lokomotiv — di kléng Männ p. ewell wi di Al (Nösl.) — dazu Abl.: Gepatschs, Patschen N. — wat ent G. as dat hei, et gesäit ee séng Hand emol nët méi virun den Aen; 4) «spucken» (Wb.06); 5) — s. batschen; 6) «fehlzünden» (lautmalerisch) — de Motor huet e puer Mol gepatscht an du stoung en erëm — cf. das Folg. sub 2).
Patscher(t) M.: 1) «leidenschaftlicher Raucher» — cf. Paffert; 2) «Fehlzündung» (Auto, Mine, Rakete) — et gouf nëmmen e P. a soss näischt (von einer Sprengladung gesagt).
Patschuli (Ton: 1 und 2) M.: «Patschuliparfum» — et richt no P. | |