Pescht-PeschtfäilPeschthellegenPeschtjoër(en)PeschtkrankPeschtkrankPeschtkrautPeschtmoukPeschtvullPeschtzäit(en)peschtelenzegpësperegpësperenGepëspersPëssPësspësseg, pessigPëssegkeetPëss(e)lerpëssenPessimistpessimistisch, -eschPëstelpëstelenGepëstelsPëstelerPestlenzPet-en-l'airPeteñlör, Pet eñlärPetitPetit-BeurrePetit-Beurre-s-KuchPetit-FourPetit-GrisPetit-PoisPëtibouPetitiounpetitionnéierenPëtrolPëtrols-PëtrolsbehälterPëtrolsfaarfPëtrolsfaassPëtrolsfläschPëtrolsgäppchenPëtrolsgerochPëtrolsgestankPëtrolsiefchenPëtrolskanPëtrolskännchenPëtrolskänkiPëtrolskluckPëtrolskrouPëtrolslampPëtrolslanterPëtrolsluuchtPëtrolspompelPëtrolsuewenPëtrolswickPëtschend, PëtschdPëtschfierkelpëtschnaassPëtschtPëttchenPëtten, PettenPettendierchen, -däerchenPëttenerPetuniaPëtzPëtz-pëtz-PëtzbuergerPëtzkettenPëtzkummerPëtzkropPëtznaassPëtzwaasserPëtzemännchenPëtzPëtzjhickenPëtz-zaangPëtzPëtzpëtzenpëtzenPeuplePöpel, Pöbelpf, pfë, pft, pfööphPian(n)oPian(n)o(s)-Pian(n)o(s)buttéckPian(n)o(s)geschäftPian(n)o(s)professerPian(n)o(s)schlësselPian(n)o(s)stëmmPian(n)o(s)stëmmerPian(n)o(s)stonnPian(n)o(s)stullPiär, Piäerchen | Pescht- -fäil M.: «Pestpfeil» (an Fenstern und Türen — cf. HDk. S. 151 ff.); -hellegen M.: «Pestheiliger»; -joër(en) N. (Pl.): «Pestjahr(e)»; -krank Adj.: «pestkrank» — substantiv.: Peschtkranken M.; -kraut N.: «Pestwurz» (Petasites officinalis) — cf. Ieselskraut; -mouk F.: «Faulpelz»; -vull M.: «Seidenschwanz» (Bombycilla garrulus) — dafür auch: Hongervull; -zäit(en) F. (Pl.): «Pestzeit(en)» — a Peschtzäiten as d'Duerf ausgestuerwen.
peschtelenzeg Adj.: «mürrisch, grantig» (bes. von Kindern) — se gin esou p.
pëspereg Adj.: 1) «zierlich»; 2) «zimperlich, gespreizt» — cf. pësseg.
pësperen (lok. Westen: -schp-) intr. Verb.: «wispern, flüstern» — wat huet dir do mateneen ze p.? — ze p., bei de Leiden zou, as onmanéierlech — en huet him eppes an d'Ouer gepëspert — Schnellsprechübung: ech pësperen der eppes; wat pëspers de mer dann? — engem p. (jem. zuflüstern — Pennälerspr.) — Abl.: Gepëspers N. — Zussetz.: Leitsgepëspers.
Pëss I F.: «eigensinnige Frau».
Pëss II F.: «Knicker» — cf. Jhick I sub 1).
pësseg, pessig Adj.: «geziert, zimperlich» — esou e pëssegt Framënsch halen ech mer vum Leif — eng p. Joffer — cf. ampësseg — dazu: Pëssegkeet F.: «Geziertheit» — mat all hirer P. verdreift se sech d'Konnen.
Pëss(e)ler M.: «Drückeberger» (C).
pëssen intr. Verb.: «zierlich tun, feine Manieren vorspiegeln».
Pessimist M. — wie hd.
pessimistisch, -esch Adj. — wie hd. — ech si ganz p. an där Saach — dafür besser: schwaarz gesinn.
Pëstel M.: «Stößel» (zum Einstampfen).
pëstelen (lok. Echt.: peestelen) intr. Verb.: «geschäftig tun» — Abl.: Gepëstels N. — dazu: Pësteler (lok.: Vianden) M.: «langsamer Arbeiter» — cf. Pëss(e)ler, postëléieren.
Pestlenz F. — s. Pescht.
Pet-en-l'air (wie frz.) Peteñlör, Pet eñlär M.: «Unterrock» (Ga) — cf. Ënneschtrack.
Petit (wie frz. — lok. z. B. Bondorf, Holtz) M.: «jüngster Sohn» — cf. Naschtquak — auch Pferdename — s. Päerd.
Petit-Beurre (wie frz., Pl. -beurrën) M.: 1) «Keksart» — dazu: Petit-Beurre-s-Kuch M.: «Schichtkuchen bestehend aus P. B. und Schokoladenkreme»; 2) (spöttisch) «fiktive Zeitung» — ech hun et am P. gelies — domat kënns de ze spéit, dat stoung ewell laang am P.
Petit-Four (wie frz. — Pl. P.-Furen) M.: «Feingebäck» (Mischung).
Petit-Gris (wie frz.) M.: «Pelz von grauen Eichhörnchen».
Petit-Pois (wie frz. — meist Pl. P.- puaën) M.: «Stockerbse».
Pëtibou M. — s. Pittibou.
Petitioun F.: «Bittschrift» — si si mat enger P. ëmgaang.
petitionnéieren intr. Verb.: 1) «eine Petition einreichen»; 2) «submittieren» (C).
Pëtrol (Ton: 1, lok. Echt.: Petroläom) M.: «Petroleum» — dafür auch: Stänueleg, sténkegen Ueleg.
Pëtrols- -behälter M.: «Petroleumbehälter»; | |