LWB Luxemburger Wörterbuch
 
Poli bis Polstermiw(w)el (Bd. 3, Sp. 368a bis 369a)
 
Poli Var. zum männlichen Vornamen Paul (s. d.).
 
Polin (Ton: 1) weiblicher Vorname: 1) «Pauline» — s. Polett; 2) «Apollonia» — s. Plun(n).
 
Polip M.: 1) «Polyp, Nasen-, Rachen-, Mandelwucherung» — e krut d'Polippen erausgeholl; 2) (lok.) «Polizist».
 
Poliss I (/polis), Police (wie frz., Ton: 1) F.: 1) «Polizei, Polizeistelle» — en as op d'P. geruff gin — ech hun him d'P. geschéckt — ech hat nach ni mat der P. ze din — do muss d'P. sech draleën — d'P. war op der Plaz — Neol.: Polizei; 2) «Polizist» — säi Papp as (eng) P. — et huet eng P. mech opgeschriwwen.
 
Poliss- -buet M.: «Polizist» — heute: Polizist; -büro, -biro M.: «Polizeiamt».
 
Poliss II F.: 1) «Versicherungsschein»; 2) «Gießzettel» — frz. police.
 
Polissong (Ton: 1) M.: «Taugenichts» — frz. polisson.
 
Polit männlicher Vorname: «Hippolyt» — s. Hippolyt.
 
Politik (Ton: 3) F.: 1) «Politik» — beim Humpe (Bier) gët vill P. gedriwwen (Kannegießereien) — hien as an der P. — ech gin an d'P. — dat as mer eng P., do kënnt een nët méi no; 2) «Intrigenspiel» — dat as esou eng P., do duerf een sech nët dra mëschen — Zussetz.: Béier-, Duerf-, Familje-, Humpe-, Kiirchtuerpolitik — Abl.: Gepolitiks N. — all dat G. geet mer schwéier op de Su.
 
politiken (Ton: 3) intr. Verb.: «politisieren, politische Gespräche führen» — wat huet dir dann ze p.?
 
Politiker (Ton: 2 oder 3) M.: 1) «Politiker»; 2) (lok.) «Querulant».
 
politikesch (Ton: 3) Adj.: «politisierend» (Wb.06).
 
politesch, -isch Adj.: 1) «politisch» — et gët alles op déi p. Kar gelueden — hien as nët p. genuch (er ist zu aufrichtig, zu ehrlich); 2) «nazistisch belastet» (1940-1945) — e war p. (er war Kollaborateur) — auch substantiv.: Politischen M. — da's där Politescher een — cf. Gielemännchen sub 4).
 
Politur F.: 1) «Politur»; 2) «das Polieren»; 3) «Poliermittel».
 
Polizei F. — wie hd. — cf. Poliss.
 
Polizei- -kommissär M. «Polizeikommissar» — cf. Kommissär sub 1); -revéier M.: «Polizeirevier»; -stonn F.: «Polizeistunde, Schließungszeit der Gastwirtschaften» — cf. Feierowend sub 2).
 
Polka F.: 1) «Polka, Tanzart»; 2) a.in der Ra.: à la P. begruewe gin (zivil begraben werden) — dafür auch: PolkasbegriefnesN.: «Zivilbegräbnis»; b.im Weinbau: à la P. schneiden (Rebstöcke so schneiden, daß Zweigstücke stehen bleiben — C).
 
Polkas- -druecht F.: «auffallende, geschmacklose Kleidung» (Wb.06); -meedchen N.: «aufgedonnertes Frauenzimmer, das die Aufmerksamkeit auf sich ziehen will» (Wb.06).
 
Pollack (Ton: 1, lok. Ton: 2 — lok.: Porlack — auch abfällig gebraucht) M.: 1) «Pole» — cf. Pol II; 2) (Ton: 2) «allgemein für Person aus dem Osten (Slawe, Ungar), die nur gebrochen deutsch spricht».
 
Pollackenaasch M. — in der Ra.: e Gesiicht (s. d.) wéi e P.
 
Pollert (selten gebr.) M.: «im Frühjahr entästete Weide» (C).
 
Polles männlicher Vorname — s. Hippolyt.
 
polnesch, poolnesch Adj.: «polnisch» — virum Krich si p. Kniecht a Meed bei äis (vun de Bauere) gedangt gin — p. Judden.
 
Polonaise (wie frz.) F.: «Polonaise».
 
Polster M. und N.: «Polster» — hatt huet Polsteren (scil.: Fett) am Réck (Fettpolster — cf. Bourrelet, Burreli sub 1).
 
Polster- -blumm F.: «Sumpfdotterblume» — cf. Pëlpes sub c; [Bd. 3, S. 369] -hummer M.: «Polsterhammer»; -nol M.: «Polsternagel»; -miw(w)el M.: «Polstermöbel».

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort:
 
  

 

© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem Kompetenzzentrum für elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut