| Ponni M.: «Pony».
Ponnisfrisur F.: «Ponyfrisur».
poñschen (häufiger Ausfall des é aus: epoñschen — von frz. éponge) Adj.: «aus Frotté» — ent (e)p. Duch (Frottétuch).
Pont I F.: «Fähre» (dafür in Echt.: d'Foar — s. Fuer sub 1) — Die Teile der P. sind: de Buedem, d'Säiten, d'Bollert (Koaphëlzer), d'Jach, d'Kuerwen oder d'Knéihëlzer, d'Samkuerpen oder Fëllhëlzer, d'Fouder, d'Schandeckel, d'Suelen. Die letzte Wormeldinger Fähre (Pont) war in Echternach auf dem Schaffplatz (s. d.) erbaut worden.
Ponte- -faass N.: «geteertes Faß, das den Fährendraht über Wasser hält»; -kapp M.: 1) «Vorbau der Fähre zum Anlegen»; 2) «Anlegestelle der Fähre, Brückenkopf» — cf. Fuer 2).
Pont II (lok.: Wecker) — s. Pant.
Ponte(n)-/ponte(n)- (cf. Pond II) -buer N.: «Spundbohrer»; -dau F.: «Spunddaube»; -lach N.: «Spundloch» — (das Loch im Faßboden heißt: Scheiwelach); -voll Adj.: «spundvoll» — d'Fässer si p. opgefëllt gin; -stopp M.: «kleiner, untersetzter Bube» — cf. Biddestopp.
Pontebir F.: «herbe Viezbirne».
Ponternetti, Pontappi — im Kinderreim: Ponternetti, Pontappi (auch: Pomme de reinette, pomme d'api, Pommderatta (pommdatta), kame, kame, luja, Ponternetti, Pontappi, kame, kame, grill) — dazu (MKr. Nr. 483): Am, sam, Pike, pike, poligram, Mura, Mura, rätätä, Pussa! A deréitéi Pommedetta, Camer, Camer luja, A deréitéi Pommedetta, Camer, Camer gris.
Pontestän, -steen M.: «Pfundstein» — cf. Pondstän.
Pontius — s. Pilatus.
Poopst (Pl. Peepst, Pääpst — lok. Var.: Poopscht) M.: «Papst» — Ra.: et muss een nët méi helleg wéi de P. wëlle sin — en huet e Liewen wéi de P. (eiser Härgott) am Frankräich — Antwort auf eine lästige Frage: wie seet dir dat? — de P.
poosten — s. possen.
Poot (lok.) M.: 1) — s. Patt; 2) «Topf» (lok.: Vianden).
Popote (wie frz.) F.: 1) «Kantine»; 2) «Kantinenessen».
Pop(p)egei M. und F. — s. Papagei.
Popp (Pl. Poppen, Dim. Pëppchen — s. d.) F.: 1) «Puppe» — fréier hun d'Medercher sech selwer Poppen aus Reschter vu Stoff(t) gemaacht — eng gewierweg P. (Gliederpuppe) — eng P., déi schléift, d'Aen zoudeet, schwätzt — Mutter zum Jungen: d'Medercher spille mat der P., dat as näischt fir kleng Jongen — abfällig: hatt spillt nach mat der P. (sie ist noch kindlich, naiv) — Kinderspiel: mir maachen äis eng P. (aus dem Blütenstand des Klatschmohns angefertigtes puppenähnliches Gebilde) — cf. Pëppchen — Ra.: en as gerëscht wéi eng P. op der Mëscht, um Daach (unordentlich gekleidet) — et as ent Meedchen ewéi eng P. (so schön) — hatt huet e Gesiicht ewéi eng P. (an der Lued — ein schönes, aber ausdrucksloses Gesicht) — 't as eent ewéi ('t as esou) eng hëlze P. (steif) — cf. sub Madonna; 2) «(kleines) Mädchen» — eng léif, kleng P. — abfällig: eng agebillte, domm, eekleg, hëlze, houfreg, knaschteg, [Bd. 3, S. 372] opgeblose, schmotzeg, stäif, zëmperlech P.; 3) «Puppe (lok. Niederpallen: Larve) des Maikäfers»; 4) a. «verbundener Finger» — cf. Pëppchen; b. «Bund gehechelten Flachses, Spule» (Weberei); c. «Zigarre ohne Deckblatt»; d. «puppenähnliche Gestalt, z. B. Strohmann» — Kiirmesmëttwoch gët eng P. begruewen — Zussetz.: Kräisch-, Pinsch-, Piss-, Stréipopp.
Poppe(n)- -a N.: «Puppenauge»; -arem M.: «Puppenarm»; -bän N.: «Puppenbein»; -buttéck M.: 1) «Puppengeschäft»; 2) «Spielwarenladen»; -fouss M.: «Puppenfuß»; -geschäft N.: «Puppengeschäft»; -gesiicht N.: 1) «Puppengesicht»; 2) «ausdruckloses, blasiertes Gesicht»; -gezei N.: «Puppenkleidung»; -kaméidéi M.: «Puppentheater»; -kichen F.: «Puppenküche»; -kiirfecht M.: «früherer botanischer Teil des untern Stadtparkes Luxemburg, mit Namensschildchen der Pflanzen»; -kutsch F.: «Puppenkutsche»; -rack M.: «Puppenrock»; -räck Pl. M.: «Taubenkropf» (Silene inflata — lok.: Büderscheid); -spill N.: «Puppentheater»; -stéck N.: «Tuchabfall, den die Kinder früher zum Anfertigen von Puppen oder Puppenkleidern gebrauchten» — eng ganz Këscht voll Poppestécker vun alle Faarwen; | |