1) | LWB abrütéiert |
| ... abrütéiert Verbadj.: «abgestumpft» (frz. abruti). |
2) | LWB affischéieren |
| ... auch: sech mat ëmmescht a.; davon das Verbadj. |
3) | LWB anagebillt |
| ...-agebillt Verbadj.: z. B. en agebillte(ne) Geck — dat agebillt(ent) Stéck |
4) | LWB ageklemmt |
| ...-geklemmt Verbadj.: en ageklemmte(ne) Broch (cf.: verklaust); |
5) | LWB ageluegt |
| ...-geluegt Verbadj.: hdw. ageluegten Aarbecht (eingepaßtes Holzmuster); |
6) | LWB ageschriwwen |
| ...-geschriwwen Verbadj.: en ageschriwwene Bréif; |
7) | LWB agesiess |
| ...-gesiess Verbadj.: «(alt)eingesessen» — d'agesiess(e) Kondschaft (Ortskunden); |
8) | LWB agestach |
| ...-gestach Verbadj.: † technisch en agestacht Schlass (Blindschloß, ganz |
9) | LWB agewuurzelt |
| ...-gewuurzelt, -gewierzelt Verbadj.: «eingewurzelt»; |
10) | LWB agezunn |
| ...-gezunn Verbadj.: (lok. -tsu:ən, -tsuγən): |
11) | LWB averstan(en) |
| ...-verstan(en), -verstaang(en) Verbadj.: dafür häufiger d'accord; |
12) | LWB apportéiert |
| ...apportéiert Verbadj.: «geneigt» (zu. frz. porté à), gewöhnl. |
13) | LWB apprêtéiert |
| ...apprêtéiert Verbadj.: bes. «gekünstelt» — en apprêtéierte Mossjö |
14) | LWB Associé |
| ...Associé (Ton: 2) M.: «Handelsgenosse», Verbadj.: |
15) | LWB assortéiert |
| ... assortéiert Verbadj. (zu frz. assortir) «passend zusammenstellen, auswählen»: |
16) | LWB assüréiert, asseréiert |
| ... assüréiert, asseréiert Verbadj. zu |
17) | LWB attachéieren |
| ... attachéiert sech ëmmer méi u séng Grousi; dazu das Verbadj. |
18) | LWB Ausfouer |
| ...: «Lippenschorf» (nicht allgemein für Ausschlag) dazu Verbadj.: de Mond ausgefouert hun; |
19) | LWB Ausfuer |
| ... F.): «Hautausschlag, Schorf» im allgemeinen, dazu Verbadj.: en as am ganze Gesiicht ausgefuer; |
20) | LWB ausgeaarbecht |
| ...-geaarbecht Verbadj.: «durch häufigen Gebrauch abgenutzt» — d'Schlass, |
21) | LWB ausgeglach |
| ...-geglach Verbadj.: «ausgeglichen»; |
22) | LWB ausgelaustert |
| ...-gelaustert (lok., bes. Echt.) Verbadj.: «raffiniert, abgefeimt» (cf. lauschteren); |
23) | LWB ausgeleiert |
| ...-geleiert Verbadj.: «abgenutzt» — a. wéi eng Lantermajhick |
24) | LWB ausgelieft |
| ...-gelieft Verbadj.: «abgelebt, verlebt»; |
25) | LWB ausgelooss |
| ...-gelooss Verbadj.: «ausgelassen», Ablt.: |
26) | LWB ausgemaacht |
| ...-gemaacht Verbadj.: «abgekartet» — eng ausgemaachte Saach (abgekartetes |
27) | LWB ausgemiergelt |
| ...-gemiergelt (Steinsel: -gemierkelt) Verbadj.: «ausgemergelt» (vom Ackerboden auch - |
28) | LWB ausgeschnéiert |
| ...-geschnéiert Verbadj.: «abgefeimt», cf. -schnéieren; |
29) | LWB ausgewuess |
| ...-gewuess Verbadj.: en ausgewuessenen Dabo (großer Tölpel) — ausgewuesse Gromperen |
30) | LWB ausgezäächent |
| ...-gezäächent Verbadj. (Ton: 1): zu -zäächnen, (frz. décoré); |
31) | LWB auslafen |
| ... sich vom erhaltenen Schwung ohne weitere Anstrengung bewegen lassen); dazu Verbadj.: eng ausgelafe Kar (durch vieles Benutzen |
32) | LWB ausmaachen |
| ... hate mer nët ausgemaach (s. auch das hierher gehörende Verbadj.: ausgema(ach)t); 3) «ausfindig machen» (bes. |
33) | LWB ausmiergelen |
| ...-miergelen trans.: «ausmergeln» (s. Verbadj. ausgemiergelt); |
34) | LWB ausschlofen |
| ...-schlofen intr.: (Verbadj. ausgeschlof); |
35) | LWB avancéieren |
| ... ech hun em alt e puer Groschen a.; Verbadj.: avancéiert Iddien «fortschrittliche Ideen». |
36) | LWB be- |
| ... bezielen (erzählen, falsch zählen), bezieren (verzehren), bisw. in Verbadj. u. Adj.: bedrësslech (verdrießlich), befräessen (verfressen), beläscht |
37) | LWB bedrëpst, bedripst |
| ... bedrëpst, bedripst Verbadj.: «betrübt». |
38) | LWB beduecht |
| ... beduecht (phV. cf. Ltb. 6) Verbadj.: 1) «bedacht, bedächtig, überlegt»; |
39) | LWB befuer |
| ...an der Grenze zwischen Gutland und Oesling: bə'fə:ər) Verbadj.: «befahren» (in Anlehn. ans Hd. wird |
40) | LWB begoen |
| ... Sinne von «Feste feiern» — dazu das Verbadj.: |
41) | LWB begooft |
| ... begooft Verbadj.: 1) selten im hd. Sinn: «begabt |
42) | LWB bejhipst |
| ... bejhipst Verbadj.: «betrunken». |
43) | LWB bekannt |
| ... bekannt Verbadj.: «bekannt» — Vergleiche: b. ewéi (de) |
44) | LWB bekömmert |
| ... bekömmert Verbadj.: 1) «beflissen, strebsam» — en as |
45) | LWB beléift |
| ... beléift Verbadj.: «beliebt» — maach dech b. (Aufforderung |
46) | LWB beliewen |
| ... trans. Verb.: «beleben»; dazu das Verbadj.: |
47) | LWB belueden |
| ... belueden Verbadj.: «beladen» — mat Usch a Wéi b. |
48) | LWB beschass(en) |
| ... beschass(en) Verbadj.: (zu beschäissen — s. d.): 1) |
49) | LWB beschloen |
| ... beschloen Verbadj.: übtr.: «bewandert» — an dene Saache |
50) | LWB beschwéiert |
| ... beschwéiert Verbadj.: «beschwerlich, schwerfällig, langwierig» — eng b. Rees |
51) | LWB bestrieft |
| ... bestrieft Verbadj.: «bestrebt, eifrig» — Echt.: där |
52) | LWB besuergt |
| ... besuergt Verbadj.: «besorgt, eifrig, sorgsam» — en as b. |
53) | LWB bewuess(en) |
| ... bewuess(en) Verbadj.: «bewachsen, stark behaart» — b. wéi en |
54) | LWB blaséiert |
| ... blaséiert Verbadj.: «abgestumpft, unempfänglich, gleichgültig», dabei häufiger Nebensinn: |
55) | LWB braséiert |
| ... braséiert Verbadj.: «verkalkt» (Bergbau) — b. Stéch « |
56) | LWB bronzéiert |
| ... bronzéiert (brÕ:'zeiert) Verbadj.: «sonnverbrannt». |
57) | LWB debruljéieren |
| ... geschickt aus einer Patsche ziehen» — dazu das Verbadj.: |
58) | LWB déchausséiert |
| ... déchausséiert (de·So:'seiərt) Verbadj.: «aus dem Zahnfleisch gelöst» — séng Zänn |
59) | LWB dégagéieren |
| ...trans. Verb.: «freilegen, befreien»; dazu häufiges Verbadj.: |
60) | LWB deplacéiert |
| ...deplacéiert Verbadj.: «unangebracht». |
61) | LWB déragéiert |
| ...déragéiert Verbadj.: «gestört» (bes. vom Verdauungsapparat) — en |
62) | LWB deroutéieren |
| ... verwirren, aus der Fassung bringen» (frz. dérouter) — Verbadj.: |
63) | LWB duéiert |
| ... duéiert Verbadj.: «begabt», frz. doué — en as |
64) | LWB epresséieren |
| ... «sich sehr liebenswürdig bemühen, sich beeilen» — Verbadj.: epresséiert: «sehr liebenswürdig, sehr aufmerksam». |
65) | LWB ënnererniert |
| ...-erniert Verbadj.: «unterernährt»; |
66) | LWB ënnerleën |
| ...-leën, -läën Verbadj.: «unterlegen» (s. d. folg.); |
67) | LWB ënnersat |
| ...-sat Verbadj.: «untersetzt, gedrungen» — e staarken, ënnersate Kärel |
68) | LWB entbeet |
| ...-beet Verbadj.: 1) «in der Schulter verrenkt» |
69) | LWB entbrannt |
| ...-brannt Verbadj.: «entbrannt» — 't war em eng |
70) | LWB entstellen |
| ...trans. V.: «entstellen, verunstalten», bes. als Verbadj.: ëntstallt — en as zënterhier ganz ëntstallt (s. |
71) | LWB entzënt |
| ...ëntzünt Verbadj.: «entzündet» — s. eflamméiëren; |
72) | LWB erfëllen |
| ... ech muss di Fläsch erfëllen (nachfüllen) — dazu das Verbadj.: erfollt (s. d.). |
73) | LWB erfollt, erfëllt |
| ... erfollt, erfëllt Verbadj.: 1) «überdrüssig» — ech sin e. |
74) | LWB erfueren |
| ... erfueren Verbadj.: «erfahren» — hien as en alen erfuerene |
75) | LWB ergämmt |
| ... ergämmt Verbadj.: 1) «raffsüchtig» — en ergämmte Kärel |
76) | LWB ergrimmt |
| ... ergrimmt Verbadj.: «auf etwas versessen» — d'Kanner sen |
77) | LWB erhalen |
| ... muss hie ganz e. (für ihn aufkommen); dazu das Verbadj.: |
78) | LWB erhuewen |
| ... erhuewen Verbadj.: «erhoben, erhaben» — Ösl. auch: erhawen |
79) | LWB erkaalt |
| ... erkaalt Verbadj.: 1) «erfroren» — d'Bléi as |
80) | LWB erschéngen |
| ... as nët erschéngt (er ist nicht erschienen); dazu das Verbadj.: erschéngen «erschienen». |
81) | LWB erschloën |
| ...» — en as vum Blëtz e. gin; als Verbadj.: «verwirrt, wie gelähmt» — ech war wéi |
82) | LWB erstuerwen |
| ... erstuerwen Part. u. Verbadj. zu erstierwen: 1) «abgestorben» — en erstuerwent |
83) | LWB erofgesat |
| ...-gesat Verbadj.: «heruntergesetzt, erniedrigt» — dat do as än |
84) | LWB excitéieren |
| ... trans. V.: «aufregen» — dazu Verbadj.: |
85) | LWB exposéieren |
| ...2) «sich in Gefahr begeben»; dazu das Verbadj.: |
86) | LWB faisandéiërt, fësandéiërt |
| ... faisandéiërt, fësandéiërt Verbadj.: «mit leichtem Zersetzungsgeruch» (vom Fleisch, hauptsächlich |
87) | LWB verantleed |
| ... verantleed Verbadj.: «überdrüssig» — ech sin der (oder: |
88) | LWB veräänzelt, vereenzelt |
| ... veräänzelt, vereenzelt Verbadj.: «vereinzelt». |
89) | LWB veräppelt |
| ... veräppelt Verbadj.: «dumm, töricht». |
90) | LWB veräschtelt |
| ... veräschtelt Verbadj.: «dicht verzweigt», dafür: getrauscht, plaujheg, plauscheg, |
91) | LWB verbaaschtert |
| ...verbaaschtert Verbadj.: esou en traurege verbaaschterte Kärel. |
92) | LWB verbatteren |
| ... verbattert — e verbattert engem all Freed; dazu das Verbadj.: |
93) | LWB verbatzt |
| ... verbatzt Verbadj.: «verkümmert» (von Pflanzen und Früchten) — |
94) | LWB verbäissen |
| ... en huet sech drop verbass; dazu das Verbadj.: |
95) | LWB verbéis(er)en |
| ... — d'Wonn huet sech elle verbéisert; dazu das Verbadj.: verboust. |
96) | LWB verbenzen |
| ... (zum Adj. benzeg, s. d.), dazu das Verbadj.: |
97) | LWB verbeten |
| ...: «übermüden» (s. beet), dazu das Verbadj.: |
98) | LWB verbocken |
| ... Verb.: «im Wachstum verkümmern», dazu das Verbadj.: |
99) | LWB verbratz(el)t |
| ... verbratz(el)t (Red.) Verbadj.: «verblüfft, verwirrt». |
100) | LWB verbréift |
| ... verbréift Verbadj.: «verbrieft» — v. Rechter. |
101) | LWB verbrueden |
| ... trans. Verb.: «verdrehen», dazu das Verbadj.: |
102) | LWB verbueren |
| ...trans. Verb.: «falsch bohren», dazu das Verbadj.: |
103) | LWB verbutzen |
| ... Butz (s. d.) werden», dazu das Verbadj.: |
104) | LWB verdad(d)eren |
| ...: «in Verwirrung bringen» — dazu das Verbadj.: |
105) | LWB verdamen |
| ... Familjen as ewéi verdaamt (vom Unglück verfolgt); dazu das Verbadj.: |
106) | LWB verdochert |
| ... verdochert Verbadj.: «zusammengeschrumpft» (cf. docheren, ducheren). |
107) | LWB verdollen |
| ...: «verwirren» (cf. doll), dazu das Verbadj.: |
108) | LWB verdraast |
| ... verdraast Verbadj.: «träge, schläfrig» (cf. draseg). |
109) | LWB verdrämen, verdremen |
| ... — e verdräämt de léiwe laangen Dag; dazu das Verbadj.: |
110) | LWB verdréchenen |
| ...versiegen» — de Bur as verdréchent; dazu das Verbadj.: |
111) | LWB verdréi(n)en |
| ... Kueb, Kueder, Maarkollef (auch bei Übelkeit, Ohnmacht); dazu das Verbadj.: |
112) | LWB verdréissen |
| ... Iech nët v. (macht euch nichts daraus); dazu das Verbadj.: |
113) | LWB verdreiwen |
| ... sech et (d'Kand) verdriwwen (v. gelooss); dazu das Verbadj.: |
114) | LWB verdrieft |
| ... verdrieft Verbadj.: 1) «verwirrt, gehetzt» (cf. verdreiwen); |
115) | LWB verdross |
| ... verdross Verbadj. (zu verdréissen — s. d.): «verärgert, unzufrieden |
116) | LWB verduecht |
| ... verduecht Part zu: verdenken — Verbadj.: |
117) | LWB vereelzen, vereleren |
| ... V.: «älter werden, machen»; dazu das Verbadj.: |
118) | LWB verfatzt |
| ... verfatzt Verbadj.: «zerfetzt» — Ra.: v. a |
119) | LWB verfelen |
| ...» — d'Meedchen huet sech verfeelt; dazu das Verbadj.: |
120) | LWB verflaamt, verflämm(s)t |
| ... verflaamt, verflämm(s)t Verbadj.: 1) «verteufelt, sehr groß» — wat |
121) | LWB verflixt |
| ... verflixt Verbadj.: «verflixt» — wat hat deen eng verflixt(e) |
122) | LWB verfloomt |
| ... verfloomt Verbadj.: «mit einer Schimmelhaut überzogen» — v. Aën |
123) | LWB verfluchen |
| ... bis an d'ënnescht Häll (ewech an); dazu das Verbadj.: |
124) | LWB verfréien |
| ... nët verfréit (zu einem zu spät Kommenden); dazu das Verbadj.: |
125) | LWB verfroossen |
| ... verfroossen Verbadj.: «freßgierig» — eng verfroosse Panz — verfroossene |
126) | LWB verfruer |
| ... verfruer Verbadj.: 1) «gut durchfroren» (vom Boden) |
127) | LWB verfuer |
| ... verfuer Verbadj.: «verfahren, verpfuscht» — d'Kar, d'Saach |
128) | LWB vergaangen |
| ... vergaangen Verbadj.: «vergangen, vorig» — d'vergaangent Joër — |
129) | LWB vergalstert |
| ... vergalstert Verbadj.: in der lok. Ra.: v. a verzéckt « |
130) | LWB vergääschteren, -geeschteren |
| ... Langeweile, Sehnsucht) — en as bal vergääschtert; dazu das Verbadj.: |
131) | LWB vergeckt |
| ... vergeckt Verbadj.: «vernarrt in, besessen auf». |
132) | LWB vergladdert |
| ... vergladdert Verbadj.: «lüstern nach» (eigtl. u. übtr.). |
133) | LWB verglëtteren |
| ... Verb.: «für Naschereien ausgeben»; dazu das Verbadj.: |
134) | LWB verglottert |
| ... verglottert Verbadj.: «gefräßig» — d'Geesse si v., |
135) | LWB vergräifen |
| ... en huet sech un de Kanner vergraff; dazu das Verbadj.: |
136) | LWB verhaasst |
| ... verhaasst (Süden: verhaascht) Verbadj.: «verhaßt» — en as mer v. wéi |
137) | LWB verhalen |
| ... den Zuch (-ç) nët méi; dazu das Verbadj.: |
138) | LWB verhaselen |
| ... verderben» — déi Aarbecht gouf verhaselt; dazu das Verbadj.: |
139) | LWB verhatz(el)en |
| ... Wb. 06: «verwirren»; dazu lok. das Verbadj.: |
140) | LWB verhetzen |
| ...trans. Verb.: «verhetzen» — dazu das Verbadj.: |
141) | LWB verhexen |
| ... ein Gebrechen durch Zauberei zufügen» — dazu das Verbadj.: |
142) | LWB verhoueren |
| ... intr. «moralisch verkommen» — dazu das Verbadj.: |
143) | LWB verhud(d)elen |
| ... Prozeß oder Sorglosigkeit zuschanden machen» — dazu das Verbadj.: |
144) | LWB verhutzt, verhotzt |
| ... verhutzt, verhotzt Verbadj.: s. verhud(d)elen. |
145) | LWB verjeën, verjoën |
| ... en Hond verjeën (einen Hund fortjagen) — dazu das Verbadj.: |
146) | LWB verjhaust |
| ... verjhaust Verbadj.: 1) «verrückt, närrisch»; 2) |
147) | LWB verkannen, verkënnen |
| ...» — du wäerds dach nët v.; dazu Verbadj.: |
148) | LWB verkappt, verkapselt |
| ... verkappt, verkapselt Verbadj.: «verharscht» — de Schwier as v. |
149) | LWB verkéieren |
| ... sou eppes verkéiert d'Welt nët (bedeutungslos); dazu das Verbadj.: |
150) | LWB verkäilen |
| ... — d'Meedchen huet de Jong verkeilt; dazu das Verbadj.: |
151) | LWB verklaus(el)en |
| ... sech scho laang verklaust (in Simmern belegt); dazu das Verbadj.: |
152) | LWB verklauschteren |
| ... ihrem Haus heraus, wird daher eigenartig von Charakter); dazu das Verbadj.: |
153) | LWB verkläden, verkleden |
| ... cf. verbotzen; 3) «verschalen»; dazu das Verbadj.: |
154) | LWB verkléiert |
| ... verkléiert Verbadj.: «verzückt, außer sich» — säi Gesiicht war |
155) | LWB verklomment |
| ... verklomment (lok., in Hoscheid belegt) Verbadj.: 1) «verkümmert, vergangen»; 2) |
156) | LWB verklott(ert) |
| ... verklott(ert), bisw. -klattert Verbadj.: «durch den Heuwurm eingesponnen (von Trauben)». |
157) | LWB verknacksen |
| ...refl.: «sich verlieben» — dazu das Verbadj.: |
158) | LWB verknalen |
| ... en huet sech an d'Meedche verknaalt; dazu das Verbadj.: |
159) | LWB verknarzt |
| ... verknarzt Verbadj.: «knorrig, knotig» (vom Holz). |
160) | LWB verknauteren |
| ...trans. Verb.: «zerknittern, zerdrücken», dazu das Verbadj.: |
161) | LWB verkniw(w)elen |
| ...: «zerknittern» (cf. Kniw(w)el; dazu das Verbadj.: |
162) | LWB verknorrt |
| ... verknorrt Verbadj.: «verschlossen, mißtrauisch», s. Knorres. |
163) | LWB verknuwelt |
| ... verknuwelt (Osten) Verbadj.: 1) «verknorpelt»; 2) « |
164) | LWB verkommen |
| ... 3) «außer Gebrauch kommen»; dazu das Verbadj.: verkommen) — e verkommene Mënsch. |
165) | LWB verkommert |
| ... verkommert Verbadj.: «mit Arbeit, Mühe, Verdruß überbürdet» — |
166) | LWB verkraachen |
| ... — du hues eis all Freed verkraacht; dazu das Verbadj.: |
167) | LWB verkrasch(en), verkrascht |
| ... verkrasch(en), verkrascht Verbadj.: 1) «verweint» — v. Aën; |
168) | LWB verkrauselt |
| ... verkrauselt Verbadj.: «verkümmert, verschrumpft» — déi Planz as v. |
169) | LWB verkraut |
| ... verkraut (-Au-) Verbadj.: «mit Unkraut überwuchert» — de Wéngert as |
170) | LWB verkrääscht, verkreescht |
| ... verkrääscht, verkreescht Verbadj.: «verrufen, verschrien» — cf. verschriën. |
171) | LWB verkropelen |
| ... trans. Verb.: «bekritzeln»; dazu das Verbadj.: |
172) | LWB verlafen |
| ... verlafen Verbadj.: «verlaufen, verkommen» — du verlafent Stéck (Fleesch) |
173) | LWB verläden, verleden |
| ...dafür auch: verleiden (s. d. sub 2); dazu das Verbadj.: |
174) | LWB verläschen |
| ... . .) verlieren, schal werden»; dazu das Verbadj.: |
175) | LWB verleën |
| ... d'Ierwen, Dee ka vun Honger stierwen; dazu das Verbadj.: |
176) | LWB verléiden |
| ... trans. Verb.: «zulöten», dazu das Verbadj.: |
177) | LWB verléift |
| ... verléift Verbadj.: «verliebt» — v. ewéi eng Kaz, ewéi |
178) | LWB verliewen |
| ...(oder älter: vun alen Doën) stierft — dazu das Verbadj.: |
179) | LWB verloossen |
| ... déi aner Leit verléisst, deen as verlooss; dazu das Verbadj.: |
180) | LWB verlottert |
| ... verlottert Verbadj. = verloudert. |
181) | LWB verluer |
| ...-loer (Osten), -luarren (Nordösl.) Verbadj.: «verloren, vergeblich» — verluren Zäit a Méi |
182) | LWB vermaachen |
| ... zieren» — vermaach dech nët esou!; dazu das Verbadj.: |
183) | LWB vermaueren |
| ...trans. Verb.: «vermauern, einmauern», dazu das Verbadj.: |
184) | LWB verméigend |
| ... verméigend Verbadj.: «vermögend, wohlhabend» — im Pl.: |
185) | LWB vermengen |
| ... e bemengt sech (er ist sehr hochmütig), dazu das Verbadj.: |
186) | LWB vermoosst, vermosst |
| ... vermoosst, vermosst Verbadj.: 1) «mit Moos überzogen, verwittert»; |
187) | LWB vermoschteren |
| ...trans. Verb. = vermiddelen (s. d.), dazu das Verbadj. vermoschtert. |
188) | LWB vermuedert |
| ... vermuedert Verbadj.: «vermodert» (s. vermuuscht). |
189) | LWB vermuu(r)sch(t)en |
| ... wëll nët hei v. (cf. verfénkelen), dazu das Verbadj.: |
190) | LWB vernappen |
| ...(er wurde schon immer beim Essen benachteiligt) — dazu das Verbadj.: |
191) | LWB vernaren |
| ...intr. Verb.: «närrisch werden», dazu das Verbadj.: |
192) | LWB vernéckelen |
| ... trans. Verb.: «vernickeln», dazu das Verbadj.: |
193) | LWB verneideren |
| ...» (= vergadderen — s. d.), dazu das Verbadj.: |
194) | LWB vernelen |
| ... gemacht); 2) «prügeln, schelten»; dazu das Verbadj.: |
195) | LWB veron(g)kraut |
| ... veron(g)kraut Verbadj. = verkraut (s. d.). |
196) | LWB verpäckelt |
| ... verpäckelt Verbadj.: «eigensinnig, hochmütig». |
197) | LWB verquaddert |
| ... verquaddert Verbadj.: cf.: verzwaddert. |
198) | LWB verquiselt |
| ... verquiselt Verbadj.: «bigott, zur Betschwester geworden, einer Betschwester ziemend». |
199) | LWB verquoll(en) |
| ... verquoll(en) Verbadj.: «aufgedunsen». |
200) | LWB verraddert |
| ... verraddert Verbadj.: «rauh, runzelig geworden» — s. radderech, |
201) | LWB verrenen |
| ...Fruucht, de Gaart, d'Hee as verreent; dazu das Verbadj.: |
202) | LWB verrëschten |
| ... — wat hu se d'Stroosse verrëscht!; dazu das Verbadj.: |
203) | LWB veruff(en), verrouf(en), verrufft |
| ... veruff(en), verrouf(en), verrufft Verbadj.: «verrufen» — e verruffent Haus — e |
204) | LWB versalzen |
| ... de Bräi, d'Zooss, d'Zopp versalzt; dazu das Verbadj.: |
205) | LWB versaufen |
| ... versäift sech nët, ma du all sonndes!; dazu das Verbadj.: |
206) | LWB verschaffen |
| ... noach sele verschafft, awer schuns dack verfreesst; dazu das Verbadj.: |
207) | LWB verschaffenéieren, -schaffonéieren |
| ... bes. von Hauben, auch von Hüten usw.); dazu das Verbadj.: |
208) | LWB verschammelen |
| ... intr. Verb.: «verschimmeln»; dazu das Verbadj.: |
209) | LWB verschamt |
| ... verschamt (in Echt. belegt) Verbadj.: «verunziert» (durch eine schlecht verharschte Wunde). |
210) | LWB verschant |
| ... verschant (-n:t) Verbadj.: zu verschënnen (s. d.). |
211) | LWB verschéissen |
| ...refl.: «falsch, vorbei schießen»; dazu das Verbadj.: |
212) | LWB verschëllen |
| ... oder: si sin um V.; dazu das Verbadj.: |
213) | LWB verschimt |
| ... verschimt (Westen: -schiimt) Verbadj.: 1) «verschämt, schüchtern» — e verschimte |
214) | LWB verschlären |
| ...»; 2) «beschönigen»; dazu das Verbadj.: |
215) | LWB verschlofen |
| ...refl.: «zu lange schlafen»; dazu das Verbadj.: |
216) | LWB verschnappt |
| ... verschnappt Verbadj.: «verschnupft» (im eigtl. u. übtr. Sinne). |
217) | LWB verschnauwen |
| ... e bëschen v. éier mer weidergin — dazu das Verbadj.: |
218) | LWB verscholl(en) |
| ... verscholl(en) (Neol.) Verbadj.: «verschollen» — en as a Russland v. |
219) | LWB verschoss |
| ... verschoss Verbadj.: zu verschéissen (s. d.). |
220) | LWB verschoteren |
| ... an der Luucht as, v. d'Hénger; dazu das Verbadj.: |
221) | LWB verschriën |
| ... verschriën Verbadj.: «verschrien, verrufen» — en as am ganze |
222) | LWB verschwäässen, -schweessen |
| ... 4) «durch Schweißen verbinden»; dazu das Verbadj.: |
223) | LWB verschwéiert |
| ... verschwéiert (lok. verschwäert) Verbadj.: «verschwägert». |
224) | LWB verseien |
| ... daß sie keine Milch mehr gibt»; dazu das Verbadj.: |
225) | LWB verspäeren |
| ... verspaart — verspäer mer de Wee nët; dazu das Verbadj.: |
226) | LWB verspellegen |
| ...»; 2) «verwirren»; dazu das Verbadj.: |
227) | LWB verspillen |
| ...» — dir sid, hut verspillt — dazu das Verbadj.: |
228) | LWB verspräden, -spreden |
| ... Raibergeschichte versprät? — den Niwwel verspreet sech; dazu das Verbadj.: |
229) | LWB verstallt |
| ... verstallt (-l:t) Verbadj.: 1) Part. Praet. zu verstellen (s. |
230) | LWB verstämpelen |
| ... zum Essen nötigen» (cf. stampen), dazu das Verbadj.: |
231) | LWB verstären |
| ...(lok. Echt.): «verwirren, erschrecken», bes. als Verbadj.: |
232) | LWB verstéieren |
| ... Lernen, Vortragen, Lesen, Zählen . . .); dazu das Verbadj.: |
233) | LWB verstëmmen |
| ...: «verstimmen» (nur von Musikinstrumenten), dazu das Verbadj.: |
234) | LWB verstempelen |
| ... zu stark stempeln» (z. B. Briefmarken), dazu das Verbadj.: |
235) | LWB Verstengerong |
| ...Verstengerong F. und das Verbadj.: |
236) | LWB verstoppen |
| ... Waassersteen as (auch: huet sech) verstoppt; dazu das Verbadj.: |
237) | LWB verstoussen |
| ... trans. Verb.: «verstoßen»; dazu das Verbadj.: |
238) | LWB verstuerwen |
| ... verstuerwen Verbadj.: «abgestorben, ausgestorben» — d'ganz Familjen as |
239) | LWB vertekelen |
| ... intr.: «geistesabwesend sein», bes. als Verbadj. gebr.: |
240) | LWB vertusselt |
| ... vertusselt (lok.) Verbadj.: «verwirrt». |
241) | LWB verwarrelen |
| ...» — d'Wonn as gräisslech verwarrelt; dazu das Verbadj.: |
242) | LWB verwass(t) |
| ... verwass(t) Verbadj.: zu verwäissen und verweisen I. |
243) | LWB verwatzt |
| ... verwatzt Verbadj.: «verwirrt, unordentlich» (von Haaren). |
244) | LWB verwässeren, -weesseren |
| ... entwerten», dazu (bes. in übtr. Bed.) das Verbadj.: |
245) | LWB verwäissen |
| ... «strafend oder tadelnd vorwerfen» — dazu das Verbadj.: |
246) | LWB verwëllefen |
| ...wölben, mit einem Gewölbe versehen» — dazu das Verbadj.: |
247) | LWB verwënschen |
| ... a verwënscht bis an d'ënnescht Häll (cf. das Verbadj.: verwonschen); Abl.: |
248) | LWB verwonneren |
| ... s de mol bei de Määschter kënns; dazu das Verbadj.: |
249) | LWB verwonsch(en) |
| ... verwonsch(en) Verbadj.: «verwunschen» — e verwonschent Schlass. |
250) | LWB verwot |
| ... verwot Verbadj.: «waghalsig, verwegen, keck, unternehmungslustig» — dat war |
251) | LWB verwurelen |
| ... ech hat mech a ménger Ried verwurelt; dazu das Verbadj.: |
252) | LWB verwurschtelen |
| ... «verunstalten» (etwa durch nachlässige Kleidung); dazu das Verbadj.: |
253) | LWB verwutzt |
| ... verwutzt (lok. Osten) Verbadj.: «verblüfft». |
254) | LWB verzéckt |
| ... verzéckt Verbadj.: «verzückt» — d'Meedchen as v., |
255) | LWB verzoën |
| ... intr. Verb.: «verzagen» bes. als Verbadj.: |
256) | LWB verzwaakt |
| ... verzwaakt Verbadj.: «verzwickt». |
257) | LWB verzwaddert |
| ... verzwaddert Verbadj.: «im Wachstum zurückgeblieben», dafür auch |
258) | LWB verzweiwelen |
| ... intr. Verb.: «verzweifeln», dazu das Verbadj.: |
259) | LWB ferréiert |
| ... ferréiert Verbadj.: «beschlagen sein (in einem Fach)» — en |
260) | LWB flambéiert |
| ... flambéiert (flÃ:m-) Verbadj.: 1) «flammenartig» (von Ornamenten); |
261) | LWB flappen |
| ... du mer an d'Ried geflappt; 7) nur als Verbadj.: geflappt (s. d.). |
262) | LWB flääschen, fleeschen |
| ...» (Gerberei); 2) intr., nur als Verbadj.: de Béischt war gutt geflääscht. |
263) | LWB focken |
| ... focken II nur als Verbadj.: gefockt — s. geflappt. |
264) | LWB Fomfei |
| ... F.: «schlechtes Geigenspiel» — dazu das Verbadj.: |
265) | LWB foppen |
| ... foppen wie focken II nur als Verbadj.: gefoppt — s. geflappt. |
266) | LWB Fortune |
| ... ganz F. verspillt — s. Verméigen; dazu das Verbadj.: |
267) | LWB fournéiert |
| ...fournéiert Verbadj.: «mit Waren beliefert» — d'Geschäft as |
268) | LWB vrecken |
| ...awer v. oder nët v.); dazu das Verbadj.: |
269) | LWB Front |
| ... soë muss een awer e F. hun; dazu das Verbadj.: |
270) | LWB gebicht, gebucht |
| ... gebicht, gebucht Verbadj. immer in Verbindung mit einem bestimmenden Adv.: d'Kou |
271) | LWB gebieren |
| ... (so nur Wb. 06) — davon geläufig nur das Verbadj. gebuer(en) — s. d.; sonst immer: op d' |
272) | LWB gebilt |
| ... gebilt Verbadj.: 1) «geistig und seelisch gebildet» |
273) | LWB gebluscht |
| ... gebluscht (Mosel) Verbadj.: «angestoßen» (von Porzellan, Steingut) — sonst |
274) | LWB gebrannt |
| ... gebrannt Verbadj. zu brennen (s. d.) — se gin zu |
275) | LWB gebraucht |
| ... gebraucht lok. gebraut Verbadj.: «schon benutzt, nicht neu», gebrauchte Kläder. |
276) | LWB gebriedert |
| ... gebriedert Verbadj.: «mit Brettern belegt» — dafür auch: |
277) | LWB gebuer(en) |
| ... gebuer(en) (Nösl.: gə/bwArən) Verbadj.: «geboren» — schwaarz g., all Méi |
278) | LWB gebunzelt |
| ... gebunzelt (lok. gebrunzelt) Verbadj.: Art der Kartoffelzubereitung, s. bootschen, fuussen, bunselen. |
279) | LWB gedoën |
| ... gedoën Verbadj. (Var. des Part. Prät. zu dun): «vorüber, vorbei» |
280) | LWB geduppt |
| ... geduppt Verbadj.: bes. Zubereitung der Kartoffeln — cf. gebunzelt, bootschen, bunselen. |
281) | LWB gëedert |
| ... gëedert Verbadj.: «geädert» — d'Blat as reng g. |
282) | LWB gefaasst |
| ... gefaasst Verbadj.: 1) «gefaßt, beherrscht»; 2) |
283) | LWB geflappt |
| ... geflappt Verbadj.: 1) «verrückt, närrisch, übergeschnappt»; |
284) | LWB geflääscht, gefleescht |
| ... geflääscht, gefleescht Verbadj.: s. flääschen sub 2. |
285) | LWB geflämmst |
| ... geflämmst Verbadj.: Art der Kartoffelzubereitung — g. Gromperen (von Pellkartoffeln). |
286) | LWB gefrënt |
| ... gefrënt Verbadj.: 1) «befreundet»; 2) « |
287) | LWB gegäästert |
| ... gegäästert (lok. Echt.) Verbadj.: in der Ra.: g. Gromperen «Art Pellkartoffeln |
288) | LWB gehaangen |
| ... gehaangen Verbadj.: «schlampig gekleidet» — in der Ra. |
289) | LWB gehäit |
| ... gehäit Verbadj. zu geheien (s. d.). |
290) | LWB geheien |
| ... déi Frechhät huet en elle gehäit — dazu das Verbadj. |
291) | LWB gekréchelt |
| ... gekréchelt Verbadj.: «über-, ausgekötet» (vom Pferd) |
292) | LWB gelantert |
| ... gelantert Verbadj.: nur in der Ra. wéi gelantert (von Menschen, |
293) | LWB geleën |
| ... geleën (lok. Westen gelee) Verbadj.: 1) «gelegen» (örtl.); |
294) | LWB geléift |
| ... geléift Verbadj.: «beliebt» — vun alle Leit g. |
295) | LWB geloossen |
| ... geloossen lok. geloss(en) Verbadj.: «gelassen, gemütlich, gefaßt, kaltblütig» — sid méi |
296) | LWB gepannt |
| ... gepannt Verbadj.: «gepfändet» — en ësst wéi e gepannte |
297) | LWB gepäipelt |
| ... gepäipelt Verbadj.: «bunt gefleckt» — gepäipelte Mill (Feuersalamander). |
298) | LWB gepänzt |
| ... gepänzt Verbadj.: «bauchig» — e gepänzt Faass (ein |
299) | LWB geplazereg(-echt), geplätzereg(-echt) |
| ... geplazereg(-echt), geplätzereg(-echt) Verbadj.: «gefleckt» — en as g. am Gesiicht. |
300) | LWB gerampeleg (-echt), gerampelt |
| ... gerampeleg (-echt), gerampelt Verbadj.: «gerunzelt» — g. ewéi eng gebake Bir. |
301) | LWB gerëmmt |
| ... gerëmmt Verbadj.: «passend» in der Ra.: ' |
302) | LWB gerëppt |
| ... gerëppt Verbadj.: 1) «gerippt, mit Rippen versehen» — |
303) | LWB geriw(w)en |
| ... geriw(w)en Verbadj.: «klug, gerissen» (s. reiwen) — g. |
304) | LWB g(e)roden |
| ... geréit mer haut ower och näischt — dazu das Verbadj.: geroden — 't war nach laang nët gerode |
305) | LWB gesannt |
| ... gesannt Verbadj.: «gesinnt» - neuerdings |
306) | LWB gesat |
| ... gesat Verbadj.: 1) «kurz, untersetzt» — e (gutt) |
307) | LWB geschass |
| ... geschass Verbadj. 1) «närrisch» — dafür auch: schass, |
308) | LWB geschäd, gescheed |
| ... geschäd, gescheed Verbadj.: «gescheitelt» — en dréit d'Hoer an |
309) | LWB geschloën |
| ... geschloën Verbadj.: 1) «geschlagen» (Uhrzeit) — eng |
310) | LWB geschrimmech(t) |
| ... geschrimmech(t) (lok. geschréimich(t)) Verbadj.: «vom Wert eines Schrom, d. h. eines |
311) | LWB geschwoopt |
| ... geschwoopt Verbadj.: «hochkantig gestellt» (Maurerspr., von Steinen) |
312) | LWB gesichert |
| ... gesichert Verbadj.: «versprochen» — üblicher Ausdruck auf dem |
313) | LWB gesintert |
| ... gesintert Verbadj.: «miteinander verklebt, aneinanderhaftend» — cf. Sënter |
314) | LWB gestallt |
| ... gestallt Verbadj.: «gestellt» in der Ra.: gutt, |
315) | LWB gestillt |
| ... gestillt Verbadj.: «mit einem Stiel versehen» — de Biesem, |
316) | LWB gestiw(w)elt |
| ... gestiw(w)elt Verbadj.: «gut ausgerüstet» (in puncto Kleidung, Körper, |
317) | LWB getuppt |
| ... getuppt lok. auch: getouft, getufft Verbadj.: «lauwarm» — getuppt Waasser — s. |
318) | LWB gewot |
| ... gewot (zum Inf. woën— s. d.) Verbadj.: 1) «gewagt» — da's eng |
319) | LWB gewuess |
| ...gewuess (zum Inf. wuessen — s. d.) Verbadj.: 1) «ebenbürtig» — ech sin him |
320) | LWB gezaangt |
| ... gezaangt Verbadj.: «wellig gekniffen» — eng gezaangt(en) Hauf. |
321) | LWB gezwiirt |
| ... gezwiirt Verbadj.: «gezwirnt, aus Zwirn». |
322) | LWB graduéiert |
| ...graduéiert Verbadj.: «mit einem akademischen Grad versehen». |
323) | LWB grippéiert |
| ...grippéiert Verbadj.: «von der Grippe befallen». |
324) | LWB habilléiert |
| ... habilléiert (abi/jeiərt) Verbadj.: «fein» (von der Kleidung) — en |
325) | LWB halsbriechen |
| ...-briechen Verbadj.: «halsbrecherisch» — da's eng h. Aarbecht; |
326) | LWB hannerhalen |
| ... im Hintergrund halten»; 3) als Verbadj.: eng hannerhale Gripp «nicht zum Ausbruch gekommene Grippe |
327) | LWB haselen |
| ... Verb.: «übereilt handeln, hasten»; dazu das Verbadj.: |
328) | LWB Hägelädert |
| ...-gelädert Verbadj.: «mit Heuleitern versehen» (vom Heuwagen) — |
329) | LWB hälteren |
| ... anziehen, lächerlich aufputzen» (meist im Part. Praet. als Verbadj. gebr.) — wéi as et erëm gehältert (auch: |
330) | LWB Héi(ch)gebengt |
| ...-gebengt Verbadj.: «hochbeinig»; |
331) | LWB Hotzel |
| ...F.: «sorgloses, unordentliches Frauenzimmer», und die Verbadj.: |
332) | LWB Illuminatioun |
| ...; dazu das Verb.: illuminéieren und bes. das Verbadj. illuminéiert (dies auch, wie im Frz., übtr.: |
333) | LWB Illustratioun |
| ...); dazu das Verb.: illustréieren und bes. das Verbadj. illustréiert, substantivisch: eng Illustréiert (scil. Zeidong) «eine |
334) | LWB Imitatioun |
| ...dazu das trans. Verb.: imitéieren und bes. das Verbadj. imitéiert «unecht». |
335) | LWB Informatioun, If- |
| ... dazu das Verb.: informéieren und. bes. das Verbadj. informéiert — dem Minister zur Iformatioun (beliebte Formel für |
336) | LWB int(e)resséieren |
| ... dat Kand interesséiert sech fir alles; dazu das häufige Verbadj.: |
337) | LWB Iw(w)erdreiwong |
| ... t' as Iwerdreiwonk, genéitscht as nët gedonnert; häufig das Verbadj.: |
338) | LWB iw(w)erfëllen |
| ...trans. Verb.: «überfüllen» — bes. das Verbadj.: |
339) | LWB iw(w)erfidderen |
| ...: en hat sech nees iwwerfiddert — dazu das Verbadj.: |
340) | LWB iw(w)erhalen |
| ... däerfs deen ellenen Houscht do nët i. —dazu das Verbadj.: |
341) | LWB iw(w)erhalen |
| ... sich überanstrengen» — dazu das Wb. 06 vermerkte Verbadj.: |
342) | LWB iw(w)erhuelen |
| ... — en huet sech beim Méien iwwerholl; dazu das Verbadj.: |
343) | LWB iw(w)erleën |
| ...-leën Verbadj.: «überlegen, erhaben» — e spiert sech i. |
344) | LWB iw(w)erluegt |
| ...-luegt Verbadj.: «überlegt, sorgsam» — dat war eng i. |
345) | LWB iw(w)erliewen |
| ... huet sech (oder: as) iwwerlieft; dazu das gelegtl. Verbadj.: |
346) | LWB iw(w)ermidden |
| ...übermüden» — dafür auch: vermidden; dazu das Verbadj.: |
347) | LWB iw(w)ersetzen |
| ... eis d'Maschin bei der Deiwel — dazu das Verbadj.: |
348) | LWB iw(w)erspanen |
| ... spréngt se — dazu bes. in übtr. Bed. das Verbadj.: |
349) | LWB iw(w)erwuessen |
| ... Verb.: «überwachsen» — dazu bes. das Verbadj.: |
350) | LWB iw(w)erzä(g)en |
| ... do ka mech glat nët i. — dazu das Verbadj.: |
351) | LWB joën |
| ... Frau, etwa mit seinem Gespräch) — zu dieser Bed. das Verbadj. |
352) | LWB kalifizéiert |
| ... kalifizéiert Verbadj.: 1) «tatsächlich, richtig» — e kalifizéierten |
353) | LWB kalléiert |
| ... kalléiert Verbadj.: «(in einem Fach) beschlagen» — en as |
354) | LWB cannéiert |
| ... cannéiert Verbadj.: «aus Rohr geflochten» (von Sitz- |
355) | LWB canneléiert |
| ... canneléiert Verbadj.: «gerieft» (bes. von Säulen — zu |
356) | LWB kapselen |
| ...kapselen trans. Verb., und die Verbadj.: |
357) | LWB karéiert |
| ... karéiert Verbadj.: 1) «viereckig gemustert» — karéierte Stofft |
358) | LWB keidelen |
| ...1) «Falten werfen» — dazu das häufige Verbadj. |
359) | LWB kiernen |
| ...» (vom Getreide) — gebr. ist vor allem das Verbadj.: d'Fruucht as gutt gekiermt/ gekiernt (gekierent) dëst |
360) | LWB kierwen, käerwen |
| ...1) «Kerbeinschnitte machen» — dazu bes. das Verbadj. gekierft «mit Kerben versehen, zackig eingeschnitten» (etwa |
361) | LWB qualifizéiert |
| ... qualifizéiert Verbadj. s. kalifizéiert — en huet sich fir d'Finale q. |
362) | LWB kuw(w)elen |
| ... k. (wird sie schwer büßen lassen) — dazu das Verbadj.: |
363) | LWB kültivéieren |
| ... seng Relatiounen (seine gesellschaftlichen Verbindungen); 3) als Verbadj.: «gebildet» — 't as e kültivéierte |
364) | LWB lacken |
| ... lacken trans. Verb., nur als Verbadj. gelackt: «geprellt, angeschmiert» — s. lackéieren |
365) | LWB lackmeieren |
| ... lackmeieren trans. Verb.: nur als Verbadj. gelackmeiert s. sub lacken. |
366) | LWB lanteren |
| ... gelantert; b. «verprügeln» — dazu das Verbadj.: |
367) | LWB Lasslo(o)ssen |
| ... dann as d'Welt ze kleng — dazu das Verbadj. |
368) | LWB liéiert |
| ... liéiert Verbadj.: 1) «befreundet, eng verbunden» — si |
369) | LWB maachen, ma(ë)n |
| ... Féiss! — si hu sech aus dem Stëbs gemaach(t); Verbadj.: |
370) | LWB marbréieren, marméieren |
| ...trans. Verb.: «marmorieren» — dazu das Verbadj.: |
371) | LWB mautschen |
| ... Dreck besser of — d'Wierk gët gemautscht — Verbadj.: |
372) | LWB mëschen |
| ... hun de Bëtong gemëscht — cf. Kleien; dazu Verbadj.: |
373) | LWB Mëssgedoen |
| ...-gedoen Verbadj.: «fehl, unüberlegt gehandelt»; |
374) | LWB Mëssroden |
| ...: «mißraten» (auch als Part. Perf. und Verbadj.) — et as alles dëst Joër m.; |
375) | LWB ministréieren |
| ...ministrieren, bei der Messe dienen» — dazu das Verbadj.: |
376) | LWB miw(we)léieren |
| ... — si si schéi (räich) miw(we)léiert — dazu das Verbadj.: |
377) | LWB modëréieren |
| ... — modëréier dech (e bëss-chen) — dazu Verbadj.: |
378) | LWB moiréiert |
| ...moiréiert Verbadj.: «schillernd» (von Geweben) — cf. Mohair |
379) | LWB molen |
| ... huet d'Anni sech erëm gemoolt — dazu das Verbadj.: |
380) | LWB mouschelen |
| ... mouschelen (lok.: Vianden) im Verbadj.: |
381) | LWB muffléiert |
| ...muffléiert Verbadj. — eng m. Pulli (s. d.). |
382) | LWB néien |
| ... genéit hält besser (doppelt genäht, meist übtr.) — Verbadj.: |
383) | LWB nidderdrécken |
| ...niddergedréckt Verbadj.; |
384) | LWB nidderschloen |
| ...» — d'Geschwill as niddergeschloen — dazu das Verbadj.: |
385) | LWB nogestoalt |
| ...-gestoalt (Echt.) Verbadj.: «nachgeartet»; |
386) | LWB nomaachen |
| ...nogemaacht Verbadj.: «nachgemacht, unecht, gefälscht» — dat do as |
387) | LWB ofgebrannt |
| ...-gebrannt Verbadj.: 1) «abgebrannt»; 2) |
388) | LWB ofgeläscht |
| ...-geläscht Verbadj.: «abgestanden, schal, übtr.: schwächlich, ohne Kraft» |
389) | LWB ofgelieft |
| ...-gelieft Verbadj.: «abgelebt, verbraucht»; |
390) | LWB ofgemiergelt |
| ... -gemijhelt (lok. Biwer: -gemeckert) Verbadj.: 1) «ausgemergelt, abgemagert» — o. wéi |
391) | LWB ofgemoërt |
| ...-gemoërt Verbadj.: «abgemagert»; |
392) | LWB ofgeschafft |
| ...-geschafft Verbadj.: «abgearbeitet» — en as wuel nët esou |
393) | LWB ofgestrach |
| ...-gestrach Verbadj.: 1) «abgemolken» (Kuh, die nicht |
394) | LWB ofgestuerwen |
| ...-gestuerwen Verbadj.: «abgestorben» — dazu: |
395) | LWB ofgezaant |
| ...-gezaant Verbadj.: «abgezahnt» (mit allen Zähnen, daher in |
396) | LWB ofgeziert |
| ...-geziert Verbadj.: «abgezehrt» — s. ofzieren; |
397) | LWB ofhäerden |
| ... — du muss dech vill méi o. — dazu Verbadj.: |
398) | LWB ofkaarten |
| ... ofgekaart, an du bas den Dommen derbäi — dazu Verbadj.: |
399) | LWB ofkachen |
| ... eng Wal (s. d.) o. — dazu Verbadj.: |
400) | LWB ofläderen |
| ...ofgelädert, ofgeledert Verbadj. — en ofgeläderte Won; |
401) | LWB oflecken |
| ...ofgeleckt Verbadj. — ech wëll keng ofgeleckte Botterschmier (will kein Mädchen |
402) | LWB ofleien |
| ...ofgeleën Verbadj. — ent ofgeleënt Stéck — eng o. Plaz; 2) |
403) | LWB ofmaachen |
| ... — mir zwéin hun nach eppes mateneen ofzemaachen — Verbadj.: |
404) | LWB ofruffen |
| ... (dieses Geldstück) as ewell laang ofgeruff — dazu Verbadj.: |
405) | LWB ofschäffen |
| ... genommen) — d'Steier huet alles ofgeschäfft — dazu Verbadj.: |
406) | LWB ofschätzen |
| ... Schued as op honnertdausend Frang ofgeschat gin — dazu Verbadj.: |
407) | LWB ofstoen |
| ... ofgestanen, fir alles op der Welt (nët) — dazu Verbadj.: |
408) | LWB ofstreideg |
| ...-streideg (lok.: Echt.) Verbadj.: «strittig» — dat as en o. Saach, |
409) | LWB ofzegesinn |
| ...-zegesinn, -zeséin Verbadj.: «abgesehen» — cf. ofgesinn; |
410) | LWB opbaschten |
| ...(die Haut der Hände ist gerissen, aufgesprungen) — dazu das Verbadj.: |
411) | LWB opblosen |
| ...» — wat deen sech opbléist! — dazu das Verbadj.: |
412) | LWB opbruecht |
| ...-bruecht Verbadj.: «aufgebracht» — en as ganz géint mech |
413) | LWB opdauschen |
| ...» (von Kalk u. ähnl.) — dazu das Verbadj.: |
414) | LWB opdréi(n)en |
| ...» — engem de Kapp o. — dazu das Verbadj.: |
415) | LWB operleën |
| ... Pflicht machen»; 2) als Part. und Verbadj.: «zutreffend» — dat as o. (trifft |
| ... — dat as o. (trifft bestimmt zu) — dazu Verbadj.: |
416) | LWB operstoen |
| ... en aus (so elend sieht er aus) — dazu Verbadj. (übtr.): |
417) | LWB opgedonnert |
| ...-gedonnert Verbadj.: «aufgedonnert» (Kleidung); |
418) | LWB opgehääft |
| ...-gehääft, -geheeft Verbadj.: «aufgehäuft, übervoll» — opgehääfte voll — |
419) | LWB opgekéip(el)t |
| ... -gegippelt, -gekippelt, -gekippt Verbadj.: «aufgehäuft, übervoll» — de Kuerf as opgekéipte |
420) | LWB opgequollen |
| ...-gequollen Verbadj.: «aufgequollen» — opgeschwollen an o.; |
421) | LWB opgeluegt |
| ...-geluegt Verbadj.: «aufgelegt, gestimmt» — en as gutt (schlecht) |
422) | LWB opgemaacht |
| ...-gemaacht Verbadj.: «abgemacht, vereinbart» — en o. Spill — |
423) | LWB opgeraumt |
| ...-geraumt Verbadj.: 1) «aufgeräumt» (Zimmer) — cf. |
424) | LWB opgeschlass |
| ...-geschlass Verbadj.: «aufgeschlitzt» — d'Box as en Eel |
425) | LWB opgeschoss |
| ...-geschoss Verbadj.: «aufgeschossen» — en opgeschossene Borscht; |
426) | LWB opgespëtzt |
| ...-gespëtzt Verbadj.: «hager, mager» (bes. von einem jungen |
427) | LWB opgesprong(en) |
| ...-gesprong(en) Verbadj.: «aufgesprungen, aufgeborsten» — en opgespronge Brout; |
428) | LWB opläderen |
| ...: «den Leiterwagen herrichten» — dazu das Verbadj.: |
429) | LWB opmaachen |
| ... geet mat? 5) «abkarten» — als Verbadj.: |
430) | LWB opraumen |
| ... — abweisend: jeje! raum op! — dazu das Verbadj.: |
431) | LWB opschëdden |
| ... Bauchen (s. d.) opgeschott — dazu das Verbadj.: |
432) | LWB opschierzen |
| ... en huet d'Lëpsen opgeschuert (Schmollmund) — dazu das Verbadj.: |
433) | LWB opsprangen |
| ... naass, d'Brout huet missen o. — dazu das Verbadj.: |
434) | LWB opstécken |
| ... — ech si mam Fouss opgestéckt — dazu das Verbadj.: opgestéckt(e)voll (s. d.); |
435) | LWB opstiechen |
| ...opgestoach(t) Verbadj.: «hochfahrend» — en as hi o.; |
436) | LWB organiséiert |
| ... organiséiert Verbadj.: «organisiert» — di meescht Aarbechter sin hautdesdaags |
437) | LWB panaschéiert |
| ... panaschéiert Verbadj.: «panaschiert, buntfleckig» — panaschéierte Liguster. |
438) | LWB panzeren |
| ... panzeren trans. Verb. — wie hd. Verbadj.: |
439) | LWB parfüméieren, perfüméieren |
| .../ refl. Verb.: «parfümieren» — dazu Verbadj.: |
440) | LWB passéiert |
| ... passéiert Verbadj.: 1) «durchgeseiht» — s. passéieren |
441) | LWB passionnéiert |
| ...passionnéiert Verbadj.: «begeistert, leidenschaftlich» — e passionnéierte Kaartespiller. |
442) | LWB pasteuriséiert |
| ...pasteuriséiert Verbadj.: «pasteurisiert» — p. Mëllech. |
443) | LWB patentéiert |
| ...patentéiert Verbadj.: «offenkundig, ausgemacht» — eng p. Ligen — |
444) | LWB päckelen |
| ...bündeln, zu einem Paket binden» — dazu das Verbadj.: gepäckelt-voll «übervoll» — cf. |
445) | LWB pefferen |
| ... d'Zopp as uerg (elle) gepeffert — dazu das Verbadj.: |
446) | LWB perdu |
| ... perdu (wie frz.) Verbadj. — im Ausdruck: à fonds perdu (auf Lebensrente). |
447) | LWB perfektion(n)éieren |
| ...(z. B. sie haben den Maschinenpark verbessert) — dazu das Verbadj.: |
448) | LWB permettéiert |
| ... permettéiert Verbadj.: «gestattet, erlaubt» (iron. und affektiert, permettéieren |
449) | LWB pickéiert |
| ... pickéiert I Verbadj.: 1) «(stock-)fleckig» — de |
450) | LWB geplaatscht |
| ...geplaatscht Verbadj.: «abgeplattet» — bes.: eng g. |
451) | LWB gutt placéiert |
| ...gutt placéiert Verbadj.: 1) «gut gestellt» — e gutt |
452) | LWB platinéiert |
| ... platinéiert Verbadj.: «platiniert, platinblond» — p. Hoer. |
453) | LWB plisséiert |
| ...plisséiert Verbadj.: «plissiert» — eng p. Jupe — de |
454) | LWB ploen |
| ... brauchs de dech nët ze p. — dazu das Verbadj.: |
455) | LWB polsteren |
| ...trans. Verb.: «polstern» — dazu das Verbadj.: |
456) | LWB portéiert |
| ... portéiert Verbadj.: «geneigt» — ech sin nët derzou p. |
457) | LWB poschéiert |
| ... poschéiert Verbadj.: «poché» (Küchenspr.) — poschéiert Äer |
458) | LWB poséiert |
| ... poséiert Verbadj.: «gesetzt, posiert» — e poséierten Här. |
459) | LWB possen |
| ...cf. passen III; 2) — dazu das Verbadj.: |
460) | LWB präméiert, priméiert |
| ...präméiert, priméiert Verbadj. — e priméierten Dabo (ein ausgesprochener Dummkopf) — cf. |
461) | LWB pronoñcéieren |
| ... — d'Taille pronoñcéiert ze vill — dazu das Verbadj.: |
462) | LWB geputscht |
| ...geputscht Verbadj. — geputschte (gebootschte) Grompren; 2) refl.: « |
463) | LWB ramaljéiert |
| ... ramaljéiert (lok.) Verbadj.: «emailliert» — s. emailléiëren. |
464) | LWB ramasséiert |
| ... ramasséiert Verbadj.: «gedrungen». |
465) | LWB ramol(l)éiert |
| ... ramol(l)éiert Verbadj.: «schwachsinnig, verblödet» — deen as r., |
466) | LWB ramponéiert |
| ... ramponéiert Verbadj.: 1) «beschädigt» — e ramponéierten Auto; |
467) | LWB ranjhéiert |
| ...ranjhéiert Verbadj.: «ordentlich, solide» — e ranjhéierte jonge Mënsch |
468) | LWB rappen |
| ... Kéis, Kabes, Tubak, Zocker, Muurte r. — dazu das Verbadj.: |
469) | LWB raschten |
| ... Karten bekommt, viel Pech hat oder immer verliert) — dazu Verbadj.: |
470) | LWB ratéiert |
| ...ratéiert Verbadj. — e ratéierte Mariage (nicht zustanden gekommene oder unglückliche |
471) | LWB raupen |
| ... raups dech dichteg (du verlierst dein Kopfhaar) — dazu Verbadj.: |
472) | LWB rezen |
| ...Hame sin nach nët genuch gerääzt — dazu das Verbadj.: gerääzt — Schnellsprechübung: 't as kee bessert |
473) | LWB regelen |
| ... déi Affär r. — cf. regléieren, reguléieren — Verbadj.: |
474) | LWB reideren |
| ... — e reddert mat der ënneschter Maul — dazu Verbadj.: |
475) | LWB Gereifs |
| ...Gereifs N.; Verbadj.: |
476) | LWB rescherschéiert |
| ... rescherschéiert Verbadj.: «gesucht, manieriert» — säi Franséisch as zimlech |
477) | LWB reservéiert |
| ...reservéiert Verbadj. — eng r. Plaz am Kino — übtr.: |
478) | LWB resignéiert |
| ... resignéiert (rə-) Verbadj.: «ergeben, gefaßt, resigniert» — en huet esou |
479) | LWB riskéiert |
| ...riskéiert Verbadj.: «riskant» — dat do as eng r. |
480) | LWB chagéiert, schanjhéiert |
| ...chagéiert, schanjhéiert Verbadj. — en as ääschtlech ch. am Gesiicht — en as |
481) | LWB chargéiert |
| ...chargéiert Verbadj.: «reichhaltig, überladen» — e chargéierte Programm; — |
482) | LWB charméiert |
| ... charméiert Verbadj.: «entzückt». |
483) | LWB schälléck(s)en |
| ... eng Kéier geschälléck(s)t gin, dat geet mir duer — Verbadj.: |
484) | LWB schéinen |
| ... dafür auch: kléieren — s. d. sub 1) — Verbadj.: |
485) | LWB schëlleren |
| ... trans. Verb.: «schultern» (Wb. 06) — Verbadj.: |
486) | LWB schielen |
| ... sech nët méi gutt, wa se rompleg sin — Verbadj.: déi geschielt(e) Grompre kucken nach (die Augen der |
487) | LWB schläifen |
| ... d'Rad as bockeleg, et schläift — dazu das Verbadj.: |
488) | LWB schloen |
| ... Pan, Pak, Rad, Sak, Sau, Scharläipchen, Scharribarri, Tromm — Verbadj.: |
489) | LWB schlofe(n) |
| ...schlofe(n) Verbadj. in der Bed.: «verschlafen» — deen huet |
490) | LWB schlompen |
| ... Schlompmaschin aufkratzen» — Woll sch. dazu das Verbadj.: |
491) | LWB chausséiert, schoosséiert |
| ...chausséiert, schoosséiert Verbadj.: «beschuht» — cf. déchausséiert — |
492) | LWB chausséiert, schoosséiert |
| ...chausséiert, schoosséiert Verbadj. — d'Feldweër wore fréier nët all ch. — en |
493) | LWB schouwen |
| ... Ähren faßt u. schwingt, damit die kürzeren Halme herausfallen) — Verbadj.: |
494) | LWB schwëllen |
| ... e schwätzt esou geschwollen — cf. Hoër — Verbadj.: |
495) | LWB sécheren |
| ... eng Flënt s. — sech géint Schued s. — Verbadj.: |
496) | LWB geséisst |
| ...geséisst Verbadj. — geséisste Wäin — Zussetz.: verséissen. |
497) | LWB Geseens |
| ...Geseens N. — Verbadj.: |
498) | LWB sengen |
| ... — hei sengt eppes (es riecht nach Gesengtem) — Verbadj.: |
499) | LWB gesiedegt |
| ...gesiedegt Verbadj.: «gesättigt» — e war séier gesiedegt. |
500) | LWB zituéiert |
| ...zituéiert Verbadj.: «situiert» — dat si gutt s. Leit |
501) | LWB solperen |
| ...: «einpökeln» — d'Fleesch s. — Verbadj.: |
502) | LWB spachtelen |
| ...» — eng Dir, eng Mauer sp. — dazu Verbadj.: |
503) | LWB spalen |
| ... — ech ka mech nët an zwee sp. — Verbadj.: |
504) | LWB gespaant |
| ...gespaant Verbadj.: «gespannt» — ech wor op séng Äntwert |
505) | LWB spellen |
| ...1) «ausschoten» — cf. pellen — Verbadj.: |
506) | LWB spläissen |
| ... Liichtspéin ze maachen — Rubarb, Boune sp. — lok. Verbadj.: |
507) | LWB sprënzelen, sprënselen |
| ... sprënzelen, sprënselen — s. sprinselen; Verbadj.: |
508) | LWB stacken |
| ... erëm (Wurzelausschlag); 3) — im Part. Prät. (Verbadj.): |
509) | LWB stécken |
| ... Unterbau einer Straße) — de Wee as gestéckt — Verbadj.: |
510) | LWB gestéckt |
| ... die Trauben enger zusammenlegen) — e Sak st. — Verbadj.: |
511) | LWB stéckeren, stéckelen |
| ... ausbessern» — séng Box as al gestéckert — Verbadj.: |
512) | LWB stëften |
| ... — eng Jormass, eng Bourse (Studienbörse) st. — Verbadj.: |
513) | LWB steppen |
| ... as op der Hand, op der Maschin gesteppt — Verbadj.: |
514) | LWB stiechen |
| ... (impfen — dafür meist: d'Pouke setzen) — Verbadj.: |
515) | LWB stodéieren, studéieren |
| ... machen» — e stodéiert fir Dokter, Affekot — Verbadj.: |
516) | LWB stoppen |
| ...: op-, ver-, zoustoppen — Verbadj.: |
517) | LWB gestrachen |
| ...gestrachen Verbadj.: «randvoll» — e gestrachene Sieschter (voll) — |
518) | LWB gesträift |
| ...gesträift Verbadj.: «gestreift» — eng (schwaarz) gesträift(e) Box — |
519) | LWB stréchelen |
| ...trans. Verb.: «stricheln, schraffieren» — dazu Verbadj.: |
520) | LWB gestréckt |
| ...gestréckt Verbadj. — e gestréckt(e), gestrécktent Kleed — cf. Stréck |
521) | LWB zinchroniséiert |
| ...zinchroniséiert Verbadj.: «synchronisiert» — de Motor as s. |
522) | LWB tapisséieren, tapëzéieren |
| ... — mir hun d'Kichen nei tapisséiert — als Verbadj.: en huet e Gesiicht, et gesäit eraus wéi en |
523) | LWB Getéins |
| ... Toun gin — et as blo getéint — dazu Verbadj.: |
524) | LWB téitschen |
| ...zerbeulen, durch Fall, Stoß usw. beschädigen» — dazu Verbadj.: |
525) | LWB toufen, touwen, tuffen |
| ... de Wéi as getouft (gemildert) — vor allem als Verbadj.: |
526) | LWB triw(w)elen |
| ...: 1) «aufrühren, mengen, zerquetschen» — Verbadj.: |
527) | LWB tucken, tucksen |
| ... stampfen) — Grompren t. — d'Wäsch t. — Verbadj. (im Part. Prät.): |
528) | LWB getufft |
| ...getufft Verbadj. — eng getufften Hauf — e Kleed mat getufften Ärem |
529) | LWB Tuppbiischt |
| ... — dat hat den Häerche getuppt — dazu das Verbadj.: |
530) | LWB tuschéiert |
| ...tuschéiert Verbadj.: «gerührt» — d'Joffer wor ganz t. |
531) | LWB ubannen |
| ...ugebonnen Verbadj. in der Redewendung: kuurz ugebonne (meist: gebonne) sin — |
532) | LWB ubäissen |
| ... keen (scil.: Freier) u. — dazu das Verbadj.: |
533) | LWB ubriechen |
| ...ugebrach Verbadj. — wat maache mer da mat deem ugebrachenen Owend |
534) | LWB unerkennen |
| ...unerkannt Verbadj.: u. Grompren, Fruucht (amtlich anerkanntes Saatgut); |
535) | LWB ugebuer(en) |
| ...-gebuer(en) Verbadj.: «angeboren» — Ra.: wat u. |
536) | LWB ugefault |
| ...-gefault Verbadj.: «angefault» — u. Uebst, Grompren; |
537) | LWB ugefléizt |
| ...-gefléizt Verbadj.: «angeschwemmt» — ugefléizte Buedem; |
538) | LWB unugeflun |
| ...-ugeflun Verbadj.: «angeflogen» — de Schnapp koum mer wéi |
539) | LWB ugehaselt |
| ...-gehaselt, -gehazelt Verbadj.: «unordentlich, ohne Geschmack gekleidet» — cf. |
540) | LWB ugehältert |
| ...-gehältert Verbadj. — s. das Vor. — cf. unhälteren; |
541) | LWB ugeholl |
| ...-geholl Verbadj.: «angenommen» — ugeholl en as éierlech, en |
542) | LWB ugejabelt |
| ...-gejabelt Verbadj. — in der Wendung: u. kommen ([lässig |
543) | LWB ugejatschelt |
| ...-gejatschelt Verbadj. — in der Redewendung: u. kommen (schwerfällig herankommen) — |
544) | LWB ugekoltert |
| ...-gekoltert Verbadj.: «unordentlich gekleidet» — cf. ugehaselt, koltereg; |
545) | LWB ugekraazt |
| ...-gekraazt Verbadj.: «angeschossen» — hien huet den Hues gutt |
546) | LWB ugeleën |
| ...-geleën Verbadj.: «angelegen» (Wb. 06); |
547) | LWB ugemaacht(en) |
| ...-gemaacht(en) Verbadj.: «angesetzt» (Früchte, Kräuter mit Alkohol, Wein) |
548) | LWB ugemaudert |
| ...-gemaudert Verbadj.: «unordentlich gekleidet» — cf. ugekoltert, ugehaselt, |
549) | LWB ugemoschtert |
| ...-gemoschtert Verbadj.: «unordentlich gekleidet» (cf. d. Vor.); |
550) | LWB ugerädelt |
| ...-gerädelt Verbadj. — in der Redewendung: u. kommen (cf. ugejatschelt); |
551) | LWB ugeridden |
| ...-geridden Verbadj. — in der Redewendung: ugeridde kommen (angeritten kommen, dann |
552) | LWB ugeschass |
| ...-geschass Verbadj. — s. uschäissen; |
553) | LWB ugeschiërt |
| ...-geschiërt Verbadj. — s. uschiren; |
554) | LWB ugeschlämmt |
| ...-geschlämmt Verbadj.: «angeschlämmt» — s. uschlämmen, cf. |
555) | LWB ugeschloen |
| ...-geschloen Verbadj. — s. uschloen; |
556) | LWB ugeschmotzt |
| ...-geschmotzt (lok.) Verbadj.: «beschmutzt» — d'Blus as liicht u. |
557) | LWB ugeschoss |
| ...-geschoss Verbadj. — s. uschéissen; |
558) | LWB ugeschriwwen |
| ...-geschriwwen Verbadj. — s. uschreiwen — en as gutt u.; |
559) | LWB ugesinn |
| ...-gesinn Verbadj.: «angesehen» — e war iwwerall gutt u. |
560) | LWB ugestach |
| ...-gestach Verbadj.: «angeheitert» — en as e wéineg u. |
561) | LWB ugestéiert |
| ...-gestéiert, -gestuurt Verbadj.: «angebrochen, berührt» — mäi Léngent as nach |
562) | LWB ugestiw(w)elt |
| ...-gestiw(w)elt Verbadj. — in der Redewendung: u. kommen — cf. ugeridden, |
563) | LWB ugräifen |
| ...2) «angreifen» (Sportspr., Mil.) — Verbadj.: |
564) | LWB umaachen |
| ... u. — Wäi mat Mäkraitchen u. — dazu das Verbadj.: |
565) | LWB uschéissen |
| ... e puer Schlappen ugeschoss an ech sin eraus gelaf; Verbadj.: |
566) | LWB uschmotzen |
| ...-schmotzen nur als Verbadj.: ugeschmotzt (s. d.); |
567) | LWB uschreiwen |
| ... u. (goen, loossen — ins Geburtsregister eintragen lassen) — Verbadj.: |
568) | LWB uschwämmen |
| ...schwemmen trans. Verb.: «anschwemmen» — Verbadj.: ugeschwämmte Buedem — dafür auch: uschlämmen; |
569) | LWB ustiechen |
| ...ustieche, ustiechend Verbadj.: «ansteckend» — eng ustieche Kränkt (Seuche) |
570) | LWB ustrengen |
| ...refl. Verb.: «(sich) anstrengen» — dazu Verbadj.: |
571) | LWB untackéieren |
| ... Verb.: «anfallen, angreifen» — dazu das Verbadj.: |
572) | LWB outilléiert |
| ... outilléiert (u-) Verbadj.: «ausgerüstet» — ech si gutt o., |
573) | LWB üséieren |
| ...intr. Verb.: «abnutzen» — meist als Verbadj.: |
574) | LWB wattéiert |
| ...wattéiert Verbadj.: «wattiert» — e wattéierten ënneschte Rack — |
575) | LWB weien |
| ... geweit (unter den Schutz der Mutter Gottes gestellt) — Verbadj.: |
576) | LWB weien |
| ...: no-, of-, verweien — Verbadj.: |
577) | LWB weisen |
| ... ze fäerten, e weist sech nët méi heibannen — Verbadj.: |
578) | LWB wënschen |
| ...Stäre falen, da kann een sech eppes w. — Verbadj.: |
579) | LWB vernéieren |
| ...vernéieren trans. Verb.: «firnissen» — Verbadj.: |
580) | LWB verséiert |
| ... verséiert Verbadj.: «beschlagen» (Neol.) — en as |
581) | LWB gewichst |
| ...gewichst Verbadj.: 1) «gewichst» — ' |
582) | LWB wiermen, wäärmen, wäermen, wäremen |
| ... geet sech do w. (flirten, ohne Heiratsabsicht) — dazu Verbadj.: |
583) | LWB gewiirfelt |
| ...gewiirfelt Verbadj. — gewiirfelte Stoff (cf. karéiert sub 1). |
584) | LWB wuessen |
| ... d'Musel, d'Sauer, d'Uelzecht as gewuess — Verbadj.: |
585) | LWB zappen |
| ... wenn nichts gefangen wird: hien zappt de Wurem — Verbadj.: |
586) | LWB zäächnen, zeechnen |
| ..., un-, ver-, virzäächnen — Verbadj.: |
587) | LWB zäpen, zepen |
| ...trans./intr. Verb.: «einzapfen» — Verbadj.: |
588) | LWB zéckeren |
| ... 't as zevill gezéckert — Viz z. — Verbadj.: |
589) | LWB zëlëbréieren |
| ... — si hun zu dräi d'Mass zëlëbréiert — Verbadj.: |
590) | LWB zementéieren, zimentéieren |
| ... zimentéieren trans. Verb.: «zementieren» — Verbadj.: |
591) | LWB zéngen |
| ... mat geschueftem Stréi gezénkt — e Kuerf z. — Verbadj.: |
592) | LWB zer- |
| ... zer- (tsər) Präfix bei Verben, Verbadj., Subst., Adv.: «zer-»; |
593) | LWB zerbëlzen |
| ...» — en huet d'Gesiicht zerbëlzt — dazu Verbadj.: |
594) | LWB zerbutt |
| ...-butt Verbadj.: «oft geflickt» — z. an zerfléckt — |
595) | LWB zerfatzen |
| ... 1) «zerfetzen, in Fetzen reißen» — Verbadj.: |
596) | LWB zerfléckt |
| ...-fléckt Verbadj.: «oft geflickt» — cf. zerbutt; |
597) | LWB zerfueren |
| ...zerfuer(en) Verbadj.: «fahrig»; |
598) | LWB zerkniw(w)elen |
| ...kniw(w)elen trans. Verb.: «zerknittern» — Verbadj.: |
599) | LWB zerlächert |
| ...-lächert Verbadj.: «zerlöchert»; |
600) | LWB zerlompt |
| ...-lompt Verbadj.: «zerlumpt» — lok. (C): zerlappt — |
601) | LWB zerloossen |
| ...-loossen Verbadj.: «zerlassen» — — zerloossene Botter; |
602) | LWB zerpacht |
| ...-pacht Verbadj.: «mit vielen Flicken ausgebessert» — cf. |
603) | LWB zerrappen |
| ... — zevill zräisst de Sak (s. d.) — Verbadj.: |
604) | LWB zerschläissen |
| ...trans. Verb.: «zerschleißen, stark abnutzen» — Verbadj.: |
605) | LWB zerschloen |
| ... Biischtebënner, wéi Huurtekréimer — cf. zerklappen; 3) Verbadj.; |
606) | LWB zerstéckert |
| ...-stéckert Verbadj.: «mit vielen Flicken besetzt» — cf. |
607) | LWB zerstéieren |
| ...Zerstéieronk F.; Verbadj.: |
608) | LWB zersträt |
| ...-strät Verbadj.: «zerstreut» — den zersträte Professer; |
609) | LWB zerwu(e)relen |
| ... durcheinander bringen» — d'Hoër zerwurelt hun — Verbadj.: |
610) | LWB zerzauselen |
| ... wéi hues de deem Meedchen d'Hoër zerzauselt! — Verbadj.: |
611) | LWB Zesummegesat |
| ...-gesat Verbadj.; |
612) | LWB zillen |
| ...), déi sech nët zille loossen (beim Erbrechen) — Verbadj.: |
613) | LWB gezillt |
| ...(vom Wein gesagt, Bilden von Kahm (cf. Essegmudder)) — Verbadj.: |
614) | LWB ziseléieren |
| ...ziseléieren trans. Verb.: «ziselieren» — Verbadj.: |
615) | LWB ziviliséieren |
| .../intr. Verb.: «zivilisieren» — dazu Verbadj.: |
616) | LWB zoudun |
| ... du sin s'ewell iwwer d'Saachen hiergefall — Verbadj.: |
617) | LWB zourëschten |
| ...) trans./refl. — s. verrëschten — dazu Verbadj.: |
618) | LWB zwangen, zwéngen |
| ... mech nët mi z. (ich konnte nicht mehr) — Verbadj.: |