WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
abzelut bis âfen (Bd. 1, S. 513) | |||
abzelut, av. -ach Âchebâm, m. achelen, vn. âchen! Âchen, m. Âcher, m. Acher, f. Âchrenhoz, n. âcht Achtong, f. Äddeⁱ! Äddeⁱ, m. addeⁱeren, va. Adder, f. Addizion, f. Âdel, m. âdelech, a. Âdeler, m. Ädjes, m. Admirôl, m. Adrèss, m. adrèsseⁱeren, va. Adweis, m. Âe-môss, f. Âen-dèckel, m. Âen-dokter, m. Âenhillecht, f. Âen-zat, m. Âe-schein, m. Âeverdreⁱer, m. Âf, m. Âfa, m. â-fâlen, van. a-fannen Âfârt, f. âfech, a. Âfegèld, n. â-feⁱren, va. Âfemass, f. âfen, vn. Âfegesîcht, n. Âfekapp, m. Âfekomeⁱdi, m. Âfeleⁱft, f. Affär, f. Affekôt, m. Affekôterei, f. Affen affen, a. Affer, m. afferen, va. Affertack, m. Affisch, f. affischeⁱeren, va. â-frⁱessen, va. Afront, m. afronteⁱert, a. â-furen, vn. A-gank, m. Âgat, f. Âgaten-zat, m. Agder, m. A-gebⁱerz, n. agebit, a. Âgeschlôen, n. â-gesin, vn. a-gesin, va. a-getôen, va. a-gewîrzelt, a. a-gezun, a. a-gin, va. a-gôen, vn. â-gôen, va. impers. a-greifen, va. A-gröff, m. a-gruwen, va. Ajènt, m. Ajestat, m. Âk, m. Âk, m. â-kachen, van. A-kâf, m. â-kâfen, va. Âkaul, f. A-keⁱer, f. â-keⁱren, van. Âker, m. âkeren, van. Âkerkol, m. Âkerland, n. Âkerlaus, f. Âkermaz, f. Âkermaus, f. Âkernoss, f. Âkersinef, m. Âkervichen, m. Âkeschösser, m. â-klammen, vn. â-klêden, va. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |