WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
Âchebâm bis Âfekapp (Bd. 1, S. 513) | |||
Âchebâm, m. achelen, vn. âchen! Âchen, m. Âcher, m. Acher, f. Âchrenhoz, n. âcht Achtong, f. Äddeⁱ! Äddeⁱ, m. addeⁱeren, va. Adder, f. Addizion, f. Âdel, m. âdelech, a. Âdeler, m. Ädjes, m. Admirôl, m. Adrèss, m. adrèsseⁱeren, va. Adweis, m. Âe-môss, f. Âen-dèckel, m. Âen-dokter, m. Âenhillecht, f. Âen-zat, m. Âe-schein, m. Âeverdreⁱer, m. Âf, m. Âfa, m. â-fâlen, van. a-fannen Âfârt, f. âfech, a. Âfegèld, n. â-feⁱren, va. Âfemass, f. âfen, vn. Âfegesîcht, n. Âfekapp, m. Âfekomeⁱdi, m. Âfeleⁱft, f. Affär, f. Affekôt, m. Affekôterei, f. Affen affen, a. Affer, m. afferen, va. Affertack, m. Affisch, f. affischeⁱeren, va. â-frⁱessen, va. Afront, m. afronteⁱert, a. â-furen, vn. A-gank, m. Âgat, f. Âgaten-zat, m. Agder, m. A-gebⁱerz, n. agebit, a. Âgeschlôen, n. â-gesin, vn. a-gesin, va. a-getôen, va. a-gewîrzelt, a. a-gezun, a. a-gin, va. a-gôen, vn. â-gôen, va. impers. a-greifen, va. A-gröff, m. a-gruwen, va. Ajènt, m. Ajestat, m. Âk, m. Âk, m. â-kachen, van. A-kâf, m. â-kâfen, va. Âkaul, f. A-keⁱer, f. â-keⁱren, van. Âker, m. âkeren, van. Âkerkol, m. Âkerland, n. Âkerlaus, f. Âkermaz, f. Âkermaus, f. Âkernoss, f. Âkersinef, m. Âkervichen, m. Âkeschösser, m. â-klammen, vn. â-klêden, va. â-klⁱewen, va. â-kommen, vn. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |