allemôl, av.allenènnen, av.ÂllensterallenzwêAller, f.Allerbûrenallereⁱschtallerhad, a. invar.Allerhèlljendâch, m.allerlé?, a.Aller-Leits-Gèck, m.allermanst, a.Aller-Mesche-Fred, m.allermêscht, a.Allerseⁱlen, m.alles, n.allewé, av.allgebatt, av.allgebottallwössend, a.allzeit, a.Âlmertâlmodesch, a.Âlmönsterâ-lôssen, va.âlsals, cj.Alschentalt, av.alt, av.Alt, m.Alter, m.Altertom, m.AlteschAltfleker, m.altfränkesch, a.Altôr, m.Âltreⁱeraltschleⁱech, a.Altvatter, m.â-luden, va.Azem, m.AlzengAma, f.amâ-mâchen, va.â-maueren, va.Ambart, f.Ambass, m.AmberAmbra, m.Ambraskreⁱmer, m.Ambrasmécher, m.Ambros, nprm.Ameⁱ, nprf.Âmecht, f.AmelangAmenAmènt, m.Ameseⁱerchen, f.ameseⁱerlech, a.ameseⁱren, va.Amli, nprf.Ammelètt, f.ampässech, a.Amplejeⁱert, m.At, n.Amusemènt, n.an, praep.Ân, nprf,âna-ârbechtenAndacht, f.andächtech, a.an-da!Adeⁱf, f.andêlen, va.Andêlong, f.Änder, nprm.anderbant, av.Adeⁱwenzalôt, f,.Adrâch, m.a-dränken, va.Ändreⁱ, nprm.a-drechnen, vn.a-dreiwen, va.a-dreken, va.Ân-drock, m.a-drôen, va.Anduljen, f.a-dukelen, va.a-dun, va.anduselen, van.Âneⁱ, nprf.Ânegreⁱt, nprf.Aneis, m.Ânekätt, nprf.Âneleis, nprf.Ânemrei, nprf.anenên, av. | allemôl av., 1. jedesmal, (alle Male). E. allemôhl; 2. jedenfalls, allerdings, gewiß (zur Bekräftigung).
allenènnen av., überall, eig. aller Enden, wf. allenengen.
Âllenster(l), Altlinster (Dorf).  allenzwê, alle beide. Aller f., Erle.
Allerbûren(l), Allerborn (Dorf).  allereⁱscht, 1. a. allererst; 2. jetzt eben.  allerhad a. invar., allerlei.  Allerhèlljendâch m., Allerheiligen=Fest. allerlé? a., allerlei.  Aller-Leits-Gèck m. Jedermanns= Narr.  allermanst a., mindest. — op t allemanst, zum mindesten.  Aller-Mesche-Fred m., ein sehr freundlicher Mensch.  allermêscht a., allermeist. Allerseⁱlen m., Allerseelentag.
alles n., alles. — alles oder neischt, alles oder nichts.
allewé av., allerdings, auf jeden Fall. wf. alleweg, mnd. alwege, ma. alwer, engl. always.
allgebatt — av., jeden Augenblick. ma. albeg, suev. allebott, Strasb. allen gebott, E. allgebot, allbott.  allgebott, s. allgebatt.  allwössend a., allwissend. — Dokter Allwössend.  allzeit a., allzeit, immer.  Âlmert (l), Almeroth, Dorf in der belgischen Provinz Luxemburg. âlmodesch a., altmodisch.
Âlmönster(l), Altmünster, Plateau zwischen Luxemburg und Vorstadt Klausen.
â-lôssen va., einlassen.[Bd. 1, S. 6a] âls, nur in der Redensart: vir âls, vor alters.  als cj., als, z. B. als Lijener dotôen. Alschent (l), Alscheid (Dorf).
alt av., schon, auch (wird ebenfalls, dem Deutschen halt entsprechend, als Einschiebewort gebraucht. — 't ass alt lâng, dat ech e net meⁱ gesin hun, es ist schon lange, daß ich ihn nicht mehr gesehen habe. — 't gêt alt net âneschter, es geht halt nicht anders. — E. alt, ma. halt, wf. all, Aachen Ss. alt.  alt av., so und so; z. B. weⁱ ass et? — 't ass alt.  Alt m., 1. Altstimme; 2. Alto (Jnstrument). Alter m., Alter, Greisenalter. — den Alter gêt vir, das Alter geht vor, d. h. den Greisen gebührt der Vortritt.
Altertom m., 1. Altertum; 2. Antiquität.  Altesch, Gen. von Alter, nur im Ausdrucke vir A., in alter Zeit. Altfleker m., Flickschuster, Flickschneider.
altfränkesch a., veraltet, aus alter Zeit.
Altôr m., Altar. — un den A. feⁱeren, heiraten.  Âltreⁱer(l), Alttrier (Dorf). altschleⁱech a., nach altem Schlag, altmodisch.  Altvatter m., alt aussehender Mensch (Vianden). â-luden va., einladen. | |