WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
Ângel bis a-tröllen (Bd. 1, Sp. 7 bis 8) | |||
Ângel, f. Ângelbass, m. Angelbatz, m. Ângelfösch, m. Angléswenkel, m. Angscht, f. angschtech, a. ängschtejen, va. ängschterlech, a. Ängschterlechkêt, f. Angschtschwêss, m. a-hâen, va. a-hâlen, va. a-hänken, va. a-hauchen, va. a-hulen, va. Anelik, f. Aker, m. Akereisen, n. ann, conj. Änn, nprf. Ännerechen, f. änneren, va. Ännerong, f. ännferen, va. Ännfert, f. Änni, nprf. â-nöschtelen, vn. a-ôtmen, va. Ansch, nprf. a-teimeren, vn. Antekröscht, m. Anterprener, m. Anterprîs, f. Antêt, m. Antonislächelchen, n. Antonis-teⁱ, m. Antrèssi, m. antrèsseⁱert, a. a-trîchteren, va. a-tröllen, vn. a-turkelen, vn, Antun, nprm. a-zâpen, va. a-zeⁱen, van. ânzeⁱen anzwo, av. â-pâken, va. â-pâpen, va. apârteⁱ, av. apârt, a. Âpel, m. Âpelbâm, m. â-peⁱlen, va. Âpelhôer, n. Âperhôer, n. Apkraut, n. aplâz, praep. Apostel, m. Äppelbâm, m. Äppelbotter, m. Äppelbrôt, m. Äppelfîz, m. Äppelfra, f. Äppelklatz, f. Appèll, m. Äppelplek, f. Äppelschnötz, m. Äppelter, m. Apperänz, f. apperen, vn. Apperer, m. Apperschâft, f. Appersjong, m. Appersma, m. Appetit, m. appetiterlech, a. apporteⁱeren, va. Apportin, f. â-praffen, va. Apranz, m. Aptekt, f. Aptekter, m. Är, m. Âr, m. Är, m. â-rampelen, va. â-raschten, vn. â-raumen Ârbech(t)sleit, pl. Ârbech(t)slon, m. Ârbech(t)szeit, f. Ârbecht, f. ârbechten, va. Ârbechter, m. ârbechtsâm, a. Ârbechtsma, m. Arbel, m. Arch, f. Archetèkt, m. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |