ausreissen, van.ausreiwen, va.ausrîchten, va.Aûsriffer, m.ausrössech, a.Aûsrösser, m.Aûsrössesch, f.ausrötschen, vn.ausruffen, va.auss, a.Aûs-sâz, m.aus-sätzech, a.aus-schidden, van.Aûsschlâch, m.aus-schlôen, van.aus-schluppen, va.aus-schnⁱewelen, va.aus-schwêssen, va.aus-schwätzen, va.aus-seⁱen, va.ausselech, a.Aûschelt, m.Aûssenzeit, f.ausser, praep.ausserdém, av.ausserurdeklech, a.aus-sètzen, va.Aûs-sîcht, f.Aûs-sin, n.aûs-sin, vn.Aûs-sô, f.aus-sôen, va.aus-pânen, va.aus-peizen, va.aus-pⁱeren, va.aus-pillen, van.Aûspiller, m.aus-pioneⁱren, va.aus-pötzen, va.aus-prⁱechen, va.aus-préden, va.aus-sprêen, va.Aûs-proch, m.Aûs-prôch, f.aus-pullen, va.Aûs-tand, m.Aûs-teier, nf.aus-tèllen, va.Aûs-tèllong, f.Aûsterfîssjen, m.aus-tⁱerwen, vn.aus-tôen, van.aus-toppen, va.aus-töppsen, va.aus-tossen, va.Aûs-trêch, m.auswäschen, va.Aûswé, m.auswèrfen, va.auswⁱelen, va.auswⁱesselen, va.Aûsworf, m.auswöschen, va.auswussen, va.Aûszêchen, n.auszêchnen, va.Aûszêchnong, f.auszeⁱen, va.auszⁱerech, a.Aûszⁱereng, f.Âuszⁱerengskraut, n.Aûszoch, m.Aûszock, m.Aûszock, m.auwermarÂ-vertändnes, n.â-vertânen, a.â-wêchen, va.â-weien, va.â-wekelen, va.Awellin, f.awènnech, a.â-wènnen, va.Awerglâf, m.Awergläwechkêt, f.awergläwesch, a.Awèrtissemang, m.â-wîrken, vn.â-wöllejen, vn.Âworf, m.Âx, f.Âxenhaus, n.Âxesti, m.Â-zat, m.Âzeng, f.Ba, m.Babbel, f.babbeldänzech, a.babbelech, a.babbelen, van. | ausreissen van., ausreißen.
ausreiwen va., ausreiben.
ausrîchten va., ausrichten.
Aûsriffer m., Ausrufer.
ausrössech a., zügellos.
Aûsrösser m., 1. Ausreißer; 2. unbändiger Mensch, bes. Knabe.
Aûsrössesch f., unbändiges Mädchen.
ausrötschen vn., ausgleiten.
ausruffen va., ausrufen.  auss a., erloschen. — ausse Kulen. Aûs-sâz m., Aussatz.
aus-sätzech a., aussätzig.
aus-schidden van., ausschütten.  Aûsschlâch m., 1. Ausschlag, Entscheidung; 2. Hautausschlag. aus-schlôen van., ausschlagen.
aus-schluppen va., ausschlürfen.
aus-schnⁱewelen va., auskundschaften, eig. ausschnäbeln.
aus-schwêssen va., ausschwitzen.
aus-schwätzen va., ausreden.
aus-seⁱen va., aussäen.  ausselech a., schmutzig; s. ruckelzech. Aûschelt m., Frühling, s. Aûssenzeit.
Aûssenzeit f., Frühling, vergl. Aussaatzeit.  ausser praep., außer. — ausser sech sin, außer Fassung sein.  ausserdém av., außerdem.  ausserurdeklech a., außerordentlich. aus-sètzen va., aussetzen.
Aûs-sîcht f., Aussicht.
Aûs-sin n., Aussehen.[Bd. 1, S. 14b] aûs-sin vn., zu Ende sein.
Aûs-sô f., Aussage.
aus-sôen va., aussagen.
aus-pânen va., 1. ausspannen; 2. den Einfluß entziehen.
aus-peizen va., ausspeien.
aus-pⁱeren va., aussperren, in der Bedtg. ausschließen.
aus-pillen van., ausspielen.  Aûspiller m., Vorderhand (beim Spiel); den A. hun. aus-pioneⁱren va., auskundschaften.
aus-pötzen va., spitz machen (ein Werkzeug).
aus-prⁱechen va., aussprechen.
aus-préden va., ausspreiten. | |