WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
er-zâen bis eⁱschterlech (Bd. 1, S. 94) | |||
er-zâen, va. er-zôen, va. Êrzbeschof, m. êrzdomm, a. erzeⁱen, va. ⁱErzekriweler, m. erzⁱelen, va. Erzⁱeler, m. Erzⁱelong, f. ⁱErzemek, m. êrzen, vn. Erziong, f. Êrzlijner, m. Êrzsöffer, m. erzuden, va. erzwangen, va. es, pr. -es ês, av. Ês, f. Êsbech -esch Èsch, f. Èsch Èsch-am-Lach Èschduref Èschent Èscher, nprm. éschlech, a. éschtlech, a. ⁱEschlechkêt, f. ê-schleⁱfrech, a. Ê-schôf, n. Èsch op der Hurt Èsch op der Ulzecht Êscht, m. ⁱEscht, m. eⁱscht, a. êschtelech, a. eⁱschten, a. num. eⁱschtens, av. eⁱschter, av. eⁱschterlech, a. Eⁱschtgebûrt, f. éschtlech, a. Éschtlechkêt, f. Èschtrech, m. Eⁱschtresch, m. Èschweiler Èsdang Èsdanger, m. Èseber ⁱEsel, m. ⁱEsel-bur ⁱEselin, f. ⁱEselsbrek, f. ⁱEselsdriwer, m. ⁱEselsfoss, m. ⁱEselshof, m. ⁱEselskâp, f. ⁱEselskapp, m. ⁱEselskeⁱz, f. ⁱEselsklô, f. ⁱEselskraut, n. ⁱEselslâscht, f. ⁱEsels-oer ⁱeselzech, a. Êserech, m. Eskariol, f. Êsklôer, n. Eⁱslek, nprn. Eⁱsleker, m. esöllechen, a. eso, av. Èsp, f. ê-pännech, a. Ê-pänner, m. Èspeblât, n. Èspelâf, n. Èspen, f. Èspenhoz, n. Ê-pötz, m. Êss, f. Èss, f. Èssech, m. Èssechbâm, m. Èssechfâss, n. Èssechkôn, m. Èssechmudder, f. èssechsauer, a. ⁱEssekascht, m. Eⁱsselenk ⁱEsslèffel, m. ⁱEsslèffel, m. Èssen êssen, va. ⁱessen, va. ⁱEssen, n. Eⁱsser, m. Èsskleng, f. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |