Kâscht, m.Käscht, f.Käschtebâm, m.KâschtelKâschteler KlausKäschtemännchen, m.kâschten, va.kaschten, vn.Käschten, pl.Kâschteplâz, f.Kaschtfra, f.Kaschtgänger, m.Kaschtgèld, n.Kaschthaus, n.Käser, m.Kasèretack, m.Käserkron, f.käserlech, a.Käserteⁱ, m.Kasewèck, m.Kass, m.Käss, f.Kâssis, m.Kassrol, f.kastâdelech, a.Kastèll, f.Kastot, f.Kastot, f.Katisch, nprf.katolesch, a.Katolik, m.KatreinenulechKätt, nprf.KatterwangKättreng, nprf.Kätzchen, f.katzech, a.katzech, a.Katzejammer, m.kätzelen, vn. iter. v. katzen,katzen, vn.Kätzer, m.Kätzercher, plf.katzerech, a.Katzert, m.Katzhâf, m.Kaul, f.kaulech, a.kaulen, vn.kaum, av.KaunrefKaup, f.kaupech, a.kaupen, v.Kaup-âsch, m.kauscher, a.KautebâchKautsch, f.Kautschefester, f.Kautschegrod, m.Kautscheplaz, f.Kâutschu, m.Kauz, sm.kauzech, a.Kauzechkêt, f.Kauzekapp, m.Kawêchel, m.Kawêchelchen, n.Kawêchelek, m.Kawêcher, m.Kawêcherchen, m.Kawêcherek, m.Kawènt, m.Kâz, f.Kâze-bockel, m.kâzech, a.Kâzefoss, m.Kâzekad, f.Kâzekapp, m.Kâzekîrwel, m.Kâzekleⁱ, m.Kâzekraut, n.Kâzelach, n.Kâzeleⁱft, f.Kâzemônt, m.Kâzemönz, f.Kâzemudder, f.Kâzemusek, f.Kâzenâ, n.Kâzendösch, m.Kâzendrèck, m.Kâzenèck, m.Kâzepèlz, m.Kâzeschwaz, m.Kâzetôt, m.kâzgrô, a.KâzpeltKeⁱ, m.Keⁱ, pl.Keⁱauder, m. | Kâscht m., 1. Schober, Heustock; obd. Kästchen, trier. Kasten, E. Kâhst, Els. kaste, Speicher, Fruchtboden; 2. alter Eichbaum; mittellatein: casnus, fr. chêne; 3. Kopfbaum; 4. alter, alleinstehender Baum, der als Merkzeichen dient oder eine Grenze bezeichnet.
Käscht f., Kastanie; mhd. kesten. — brong eweⁱ èng K., kastanienbraun.
Käschtebâm m., Kastanienbaum. — wele K., Roßkastanie.
Kâschtel(l), Anhöhe bei Altwies.
Kâschteler Klaus(l), Klause bei Castell (Saar).[Bd. 1, S. 214b] Käschtemännchen m., Verkäufer von Eß=Kastanien.
kâschten va., auf Haufen legen.
kaschten vn., kosten (als Preis). — èngem d Âen aus dem Kapp kaschten, sehr teuer zu stehen kommen. — wât neischt kascht, dât dâcht net vill, was nichts kostet, taugt nicht viel. — 't kascht mech mei Gèld, ich habe es nicht geschenkt bekommen.
Käschten pl., 1. Kosten; 2. pl. von Käscht, Kastanien.
Kâschteplâz f., Lagerstelle für Getreide in der Scheune.
Kaschtfra f., Kostgeberin.
Kaschtgänger m., Kostgänger.
Kaschtgèld n., Kostgeld.
Kaschthaus n., Kosthaus.
Käser m., Kaiser. — gôe, wur de K. ze Foss gêt, auf den Abtritt gehen. — 't gêt fir dem K. sei Bârt, es handelt sich um eine eingebildete Sache.
Kasèretack m., etwas ungewöhnlich Dickes oder Breites (Kasèren, Kaserne und Štack, Klotz).
Käserkron f., Kaiserkrone, auch als Blume.
käserlech a., kaiserlich.
Käserteⁱ m., gemeiner Odermennig, Agrimonia Eupatoria (Pfl.).
Kasewèck — m., Jäckchen für Weiber, entsprechend dem casaquin der Französinnen; Els. Kasseweck.
Kass m., Kies.
Käss f., Kasse, fr. caisse.
Kâssis m., schwarze Johannisbeere, fr. cassis.
Kassrol f., Schmorpfanne; fr. casserole.  kastâdelech a., groß und breit. Kastèll f., s. Huschter.
Kastot f., Uhrgehäuse; lat. custodia.  Kastot f., 1. Uhrgehäuse; lat. custodia; 2. der Hintere.[Bd. 1, S. 215a] Katisch nprf., Katharina.
katolesch a., 1. katholisch; 2. gut. — dé Wengchen ass k., dieser leichte Wein ist gut.
Katolik m. Katholik.
Katreinenulech, spanisches Fliegen=Öl.
Kätt nprf., s. Kätti.
Katterwang(l), 1. Weiler unweit Arlon; 2. Ortsname (Mersch); alleinstehendes Haus zwischen Kehlen und Keispelt; fr. Quatre-Vents.  Kättreng nprf., Katharina. Kätzchen f., 1. kleine Katze; 2. Blüte verschiedener Bäume (Weide, Haselstaude u. s. w.); 3. weißer Knicker.
katzech a., ekelhaft; wf. kotsig.  katzech a., ungemütlich. — e katzeche Mesch. Katzejammer m., Katzenjammer.
kätzelen vn., iter. v. katzen, hüsteln.
katzen vn., 1. husten; 2. sich erbrechen; wf. kotsen. | |