WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
Kélt bis Kⁱerel (Bd. 1, Sp. 219 bis 220) | |||
Kélt, f. Kèlter, m. Kèlterbâm, m. kèlteren, va. Kèlterhaus, n. Kèltertên, m. kélzen, v. unip. Kⁱem, m. Keⁱmâm, f. Keⁱmaufel, m. kêmol, av. Keⁱmöllech, f. kêmôls, av. kên, kèng, kênt keng, a. Keng, f. kengen, vn. kèngerseits, av. kèngeswés, av. Kenghêt, f. Kengt, f. Kenk, f. Kènkeⁱsulech, m. Kènki, m. kènnen, va. Kènner, m. Kènnes, n. Kènnschâft, f. Kènntnes, f. Kènnzêchen, n. Keⁱpchen, m. Kⁱepchen, f. Keⁱper, m. Keⁱ-pleⁱer, m. Kⁱer, m. Kêr, m. Kⁱerbîscht, f. kⁱerdrechen, a. Kⁱerdrèck, m. kêrech, a. Kèreft, f. Kⁱerel, m. Kèrel, m. Kⁱerel, f. Kⁱerelter, m. kⁱeren, va. Kⁱerener, m. Kⁱerfchen, m. kⁱergesod, a. kernondikass! Kⁱerper, m. kⁱerperlech, a. Kⁱertchen, f. Kärtchen, f. kⁱerwen, va. Kⁱerz, f. Kêrz, f. Kⁱerzeblumm, f. Kⁱerzemecher, m. Kⁱerzendreⁱer, m. Kⁱerzenhärchen, n. Kⁱerzenhⁱerchen, n. kⁱerzerîcht, a. Kⁱerzeschneiz, f. kês, av. Keⁱs, m. Keⁱsblimchen, f. Keⁱsblumm, f. Keⁱsbreⁱtchen, n. Kⁱeschtchen, m. Keⁱs-duch, n. keⁱsech, a. Keⁱ-seker, m. Keⁱsilek, m. Kⁱeselek, m. Keⁱs-fâssel, f. Keⁱsfûrt Keⁱsfrösser, m. Keⁱsgrézechkêt, f. Keⁱskreitchen, n. Keⁱskreⁱmer, m. Keⁱskuref, m. Keⁱsmèsser, n. Kêspelt Keⁱss, m. Keⁱsschmⁱer, f. Kèssel, m. kèsselen Kèssel-kuch, m. Kèsseltên, m. Keⁱta, m. Keⁱs-tötsch, f. Keⁱtull, m. Ketel, f. ketelen Keteler, m. Ketelhoz, n. kêtsch, a. Kêtschen, m. Kètteblumm, f. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |