WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
schmazech bis Schmⁱerdöppchen (Bd. 1, Sp. 387 bis 388) | |||
schmazech, a. Schmazkraut, n. Schmazpân, f. schmak, a. schmakech, a. Schmakfⁱeder, f. schmännen, va. Schmännerei, f. Schmat, m. schmatech, a. Schmatechkêt, f. Schmatgⁱerch, m. Schmatlèffelchen, m. Schmatt, m. Schmaus, m. schmausen, vn. Schmauss, f. schmêchelech, a. Schmêchelei, f. schmêchelen, va. Schmêcheler, m. Schmêchelesch, f. Schmèckskeⁱs, m. schmeier, a. Schmêkert, m. schmeksen, vn. Schmeksert, m. Schmⁱelber, f. schmeⁱlech, a. Schmèlz m Schmèlz, f. Schmèlzârbechter, m. Schmèlzdijel, m. schmèlzen, van. schmözen, van. Schmèlzhär, m. Schmèlzuwen, m. Schmⁱer, f. Schmⁱer, n. Schmèrbel, f. Schmⁱerbock, m. Schmⁱerdöppchen, n. schmⁱerech, a. schmⁱeren, va. schmⁱeren, va. Schmⁱerer, m. Schmⁱererei, f. Schmⁱeres, n. Schmèrjel, m. Schmⁱerpân, f. Schmⁱersêf, f. Schmⁱerwûrzel, f. Schmⁱerz, m. Schmêspel, f. schmèssen, va. Schmêz, f. schmidden, va. Schmik, f. Schmikhoz, n. Schmilber, f. Schmino, m. Schmirbel, f. Schmîrwel, f. Schmîrz, m. Schmisètt, f. Schmîzfrächen, f. Schmôch, f. Schmock, m. schmock, a. schmockelen, va. Schmockeler, m. schmocken, va. Schmockert, m. Schmockrén, m. Schmôd, f. schmôdech, a. schmôk, a. Schmollef, f. Schmorbel, f. Schmösser, m. Schmött, f. Schmött, nprf. Schmöttekul, m. Schmöttenhär, m. Schmotz, m. schmotzech, a. Schmotzechkêt, f. Schmotzêmer, m. schmotzen, vn. Schmotzkiddel, m. Schmotzkiwel, m. schmotzlächelen, vn. Schmotzlop, f. Schmu, m. Schmubel, f. Schmucht, f. schmuchten, vn. Schmuddel, f. schmuddelech, a. Schmuddeler, m. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |