WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
Schneⁱkläckelchen bis Schnîp (Bd. 1, Sp. 391 bis 392) | |||
Schneⁱkläckelchen, f. Schneⁱklatz, f. Schneksdoch, n. Schnêkuscht, m. Schneⁱlammel, f. Schneⁱleischter, m. Schnèll, f. Schnèllebon, m. Schnèllechkêt, f. Schnèllläfer, m. Schneⁱloft, f. Schneⁱma, m. Schnⁱep, f. Schnèpp, f. Schnèppchen, f. Schnèppe-kinek, m. Schnèppetrech, m. Schneps, f. Schneⁱrén, m. Schnés, f. Schneⁱ-sâk, m. Schneⁱsâk, m. Schneⁱschöpp, f. Schneⁱschöppert, m. Schneⁱschlît, m. Schneⁱtöps, m. Schneⁱwâsser, n. Schneⁱwⁱeder, n. schneⁱweiss, a. Schnⁱewel, m. schnⁱewelech, a. schnⁱewelen, vn. Schnⁱeweler, m. Schnⁱewelerei, f. Schnⁱewelesch, f. Schneⁱwollek, m. Schnidder, m. Schnidderlon, m. Schnik, m. Schnikert, m. Schnîp, m. Schnips, m. Schnîrkel, m. Schnoer, f. Schnoerhoz, n. schnoerrîcht, a. schnoffelech, a. schnoffelen, vn. schnöffelen, vn. Schnoffeler, m. Schnoffelesch, f. Schnôk, f. schnôkech, a. schnôken, vn. Schnôkert, m. Schnöpp, f. schnöppech, a. Schnöppel schnöppelen, va. Schnorr, f. schnorreksen, vn. Schnorres, m. Schnorri, m. Schnöss, f. Schnössâf, m. Schnösselchen, f. dim. schnössen, vn. Schnössert, m. Schnössnekel, m. Schnöss-tek, n. Schnött, m. Schnöttchen, m. Schnöttzalôt, f. Schnötz, m. Schnötzel, f. schnötzelen, va. Schnuddel, f. schnuddelech, a. schnuddelen, vn. Schnuddeler, m. Schnuddelesch, f. Schnuddelfrösser, m. Schnuddelhong, n. Schnuddeli-rode-Rack, m. Schnuddelsâk, m. Schnuff, f. schnuffen, va. schnupp(s)dech! Schnurz, m. Schnut, f. Schnutz, m. Scho, m. schockeⁱeren, van. Schockekîscht, f. schocken, vn. Schôdâsch, m. schödden, va. Schodèck Schôf, n. Schöff, n. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |