WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
Schnöpp bis Schôdâsch (Bd. 1, Sp. 392 bis 393) | |||
Schnöpp, f. schnöppech, a. Schnöppel schnöppelen, va. Schnorr, f. schnorreksen, vn. Schnorres, m. Schnorri, m. Schnöss, f. Schnössâf, m. Schnösselchen, f. dim. schnössen, vn. Schnössert, m. Schnössnekel, m. Schnöss-tek, n. Schnött, m. Schnöttchen, m. Schnöttzalôt, f. Schnötz, m. Schnötzel, f. schnötzelen, va. Schnuddel, f. schnuddelech, a. schnuddelen, vn. Schnuddeler, m. Schnuddelesch, f. Schnuddelfrösser, m. Schnuddelhong, n. Schnuddeli-rode-Rack, m. Schnuddelsâk, m. Schnuff, f. schnuffen, va. schnupp(s)dech! Schnurz, m. Schnut, f. Schnutz, m. Scho, m. schockeⁱeren, van. Schockekîscht, f. schocken, vn. Schôdâsch, m. schödden, va. Schodèck Schôf, n. Schöff, n. Schöffârt, f. Schôffâss, n. Schöffbâm, n. Schöffbauer, m. Schöffbroch, m. Schöffel, f. Schöffelchen, n. schöffelen, va. schöffelen, vn. Schôffè, n. schöffen, va. Schöffer, m. Schöffgak, m. Schöffleit, pl. Schöfflengen Schöffma, m. Schöffpaz, f. Schöffseit, f. Schöffshôk, m. Schôfhîrt, m. schôfsgèckech, a. Schôfsgesîcht, n. Schôfskapp, m. Schôfskeⁱs, m. Schôfslaus, fr. Schôfslⁱeder, n. Schôfsmöllech, f. Schôfsmöscht, f. Schôfspèrrech, f. Schôfsrei, n. Schôfsscheⁱp, f. Schôfta, m. Schôfszong, f. Schôfszûcht, f. Schokela, m. Schol, f. Scholbänk, f. Scholbof, m. Scholbuch, n. Schod, f. Schöd, n. Schod-âsch, m. Schodbreⁱf, m. Schodbuch, n. schodfrei, a. Schödkraut, n. Schodleit, pl. Schödnôl, m. Schodrejöschter, m. Schodschein, m. Scholgèld, n. Scholgesètz, n. Scholhaus, n. Scholhèft, n. Scholinpèkter, m. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |