Wunneng, f.wunnhäftech, a.Wunnhaus, m.Wup, f.Wupp, m.Wuppert, m.Wuppert, m.wupptêrzech, a.Wupptêrzechkêt, f.wuptech!wur, av.Wur, f.wuraWûrel, m.Wûrem, m. pl.wurdurech, av.Wûrembatz, m.Wûremhittchen, m.Wûremkraut, n.Wûremsôm, m.Wurf, m.wurfir, av.wuriwer, av.Wurlewⁱesen, n.Wurmerwurno, av.wurönner, av.wurop, av.Wurscht, f.wurschtelen, vn.Wûrt, n.Wûrtwⁱessel, m.wurxen, vn.Wûrzel, f.Wûrzelgeschufs, n.Wûrzelmaus, f.Wûrzelschotz, m.Wûrzelschwaz, m.wurzo, av.Wus, m.wusech, a.Wusentröppler, m.Wuss, n.wussber, a.Wussdreⁱschel, f.Wussekⁱerz, f.Wusselîcht, n.wussen, vn.wussen, a.Wussepopp, f.Wussewein, m.Wussmatt, f.Wusstem, m.wutschdech!wutschen, vn.Wutz, m.Wuwatsch, f.wuwatschen, vn.zabbelen, vn.Zabott, f.Zack, m.zackerdjöft!zackerdjöss!Zackerdjössekⁱerel, m.zackerdjössen, a.zackernondikass!Zackertei, f.zadderen, vn.Zaff, nprm.zaffen, va.Zafrôn, m.Zakramènt, n.Zaldôt, m.Zaldôtemantel, m.Zaldôtemass, f.Zalèttjen, f.Zalfei, f.Zalomongs-sijel, m.Zalôt, f.Zalôtefach, f.Zalôtekop, m.Zalôterommel, f.Zalpeⁱter, m.Zalzifi, m.Zâm, m.zâm, a.zämen, va.zammeren, va.Zammerleit, pl.Zammerma, m.Zâmscheⁱer, f.zandiho!Zâng, f.zângen, va.Zañgin, f.Zänk-âsch, m.zänkech, a.zänken, va.Zänkert, m.Zänkesch, f. | Wunneng f., Wohnung.
wunnhäftech a., wohnhaftig.[Bd. 1, S. 493b] Wunnhaus m., Wohnhaus.
Wup f., s. Wôp; mhd. wât, ma. wab; s. weben, Gewebe.
Wupp m., kleines Stück, etwas Kurzes; dim. Wippchen.
Wuppert m., Fußtritt. — Wupperte kreⁱen, schlecht behandelt werden.
Wuppert m., europäischer Wiedehopf. wuppkadé! s. hè ewèch!
wupptêrzech a., störrisch.
Wupptêrzechkêt f., Störrigkeit.
wuptech!flugs; E. wuptich, wf. wupptig.
wur av., wohin; E. wahr, ma. wor, mnd. wor, wur; Sbb. wuar.
Wur f., Ware. — schlècht W. get vill geluft, schlechte Ware wird viel gelobt (vom Händler). — mat gudder W. ass kê verlur, mit guter Ware ist keiner verloren (betrogen). — verbude W. zeⁱt un, verbotene Ware zieht an. — W. deⁱ gefällt, ass hallef verkâft, Ware, die gefällt, ist halb verkauft. — démno Gèld, démno Wur.
wura, worin.
Wûrel m., unordentliches Knäuel.
Wûrem m., pl. Wîrem; Sbb. dasselbe Wort; 1. Wurm; 2. Gang in der Mutterschraube. — Wîrem hun (Wurmkrankheit). — èngem de W. aus der Nus zeⁱen, ein Geheimnis aus jem. herauslocken. — 't ass kê W. eso klèng, trött ên en op de Kapp, e rengelt de Schwaz. — e krömmt sech weⁱ e W.
wurdurech av., wodurch.
Wûrembatz m., Wurmstich.[Bd. 1, S. 494a] Wûremhittchen m., Wurmrindenbaum; Andira antihelmintica.
Wûremkraut n., gemeiner Rainfarn; ebenso Sbb.; auch Wîremkraut.
Wûremsôm m., Wurmsame; ebenso Sbb.
Wurf m., Sensengestell.
wurfir av., warum. — wurfir? durfir. Wenn die Kinder etwas ausfragen (wufir?), das die Eltern ihnen nicht sagen wollen, so lautet die Antwort: durfir.
wuriwer av., worüber.
Wurlewⁱesen n., Wirrwarr, s. verwûrelen.
Wurmer(l), Dorf Wormeldingen.
wurno av., wonach.
wurönner av., worunter.
wurop av., worauf.
Wurscht f., Wurst; ebenso Sbb. — 't ass W. wider W.
wurschtelen vn., wursteln. — viruw., im alten Schlendrian fortfahren.
Wûrt n., Wort; pl. Wîrder; Sbb. wîrter. — ê W. brengt dât ânert, ein W. bringt das andere. — mat Wîrder bezîlt è kèng Schod, mit Worten bezahlt man keine Schuld. — 't muss ê net all W. op d Godwô léen, man soll nicht jedes W. auf die Goldwage legen. — e gutt W. fönnt èng gutt Plâz. — mat gudde Wîrder rîcht ê meⁱ aus ass weⁱ mat schlèchten. — e Ma e Wûrt, e Wûrt e Ma. — e schlêchte Kⁱerel, dé sei W. frösst. — ech gi neischt op sei W., ich traue seinen Worten nicht. — kê W. hun, wortbrüchig sein. — et muss ên em d Wîrder aus dem Monn zeⁱen, er spricht nicht viel. [Bd. 1, S. 494b] — scheⁱ Wîrder a kê Gèld. — èngem gutt Wûrt gin, jemandem zureden. — 't ass e Špektâkel, 't verstêt ê seng êje Wîrder net meⁱ. — hanner sei Wûrt gôen, nicht bei seiner Aussage bleiben.
Wûrtwⁱessel m., Wortwechsel.
wurxen vn., beschwerliche Schlingbewegungen machen; Sbb. dasselbe Wort.
Wûrzel f., 1. Wurzel; 2. gemeine Möhre. — aus der W. eraus, von Grund aus. — halleflâng W., mittlere M. — tuppech W., kurze W.
Wûrzelgeschufs n., Geschabe gelber Rüben.
Wûrzelmaus f., Erdratte.
Wûrzelschotz m., Ausläufer einer Pflanze.
Wûrzelschwaz m., Spottname für den Gärtner.
wurzo av., wozu, wohin.
Wus m., Rasen, Wasen; E. Wahss, ma. Was, Woze; Sbb. Wuasent; 2. Eierstock.
wusech a., begrast. | |