WLM Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart | |||
zadderen bis Zännschwⁱer (Bd. 1, Sp. 495 bis 496) | |||
zadderen, vn. Zaff, nprm. zaffen, va. Zafrôn, m. Zakramènt, n. Zaldôt, m. Zaldôtemantel, m. Zaldôtemass, f. Zalèttjen, f. Zalfei, f. Zalomongs-sijel, m. Zalôt, f. Zalôtefach, f. Zalôtekop, m. Zalôterommel, f. Zalpeⁱter, m. Zalzifi, m. Zâm, m. zâm, a. zämen, va. zammeren, va. Zammerleit, pl. Zammerma, m. Zâmscheⁱer, f. zandiho! Zâng, f. zângen, va. Zañgin, f. Zänk-âsch, m. zänkech, a. zänken, va. Zänkert, m. Zänkesch, f. Zännbîscht, f. Zännchen, m. dim. Zänndokter, m. Zännflêsch, n. Zännhuwel, m. Zännpolver, n. Zännsémchen, m. Zännschwⁱer, n. Zänntöppeler, m. Zännwâsser, n. Zännweⁱ, m. zas, av. Zat, m. pl. Zatâf, m. zanter, praep. zanterhⁱer, av. Zantim, m. Zantiméter, m. Zatsechel, f. Zâp, m. Zäp, f. zâpen, van. Zâpert, m. Zâpetrêch, m. Zapinètt, f. Zapp, f. Zäppchen zappech, a. zappen, va. zapperfisek! zapperlot! zappermènsch! zappermènschekapp! zappermoscht! zapristi! Zâr, m. Zär, f. Zär Zara, f. Zärenhaus, n. zârt, a. Zatz zauselen, va. Zavujer, m. Zavujerkeⁱl, m. Zawatt, f. Zawatteschleⁱer, m. Zawonjêr, f. ze, praep. zeⁱ, a. -zech Zèch, f. Zêchebrⁱet, n. Zêcheköscht, f. Zêchekoteng, m. Zêchekreijong, m. Zêchemêschter, m. zèchen, vn. Zêchen Zêchendösch, m. Zêchepobeier, m. Zêchetech, m. zêchnen, van. Zêchnok, f. Zêchnong, f. zècken, va. Zeⁱdech, f. Zⁱedel, m. zⁱeden, va. |
|
| |
© 2010 - Projekt LexicoLux des Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises der Universität Luxemburg, in Kooperation mit dem
Kompetenzzentrum für
elektronische Erschließungs- und Publikationsverfahren in den Geisteswissenschaften
an der Universität Trier
Hinweis zum problematischen Wortgut |