Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

exorzéieren austreiben (D) – exorciser (F) LexicoLux Stammformen exorzéieren – exorzéiert – exorzéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech exorzéieren du exorzéiers hien/si,hatt/et exorzéiert mir exorzéieren dir exorzéiert si exorzéieren Perfekt ech hunn exorzéiert du hues exorzéiert hien/si,hatt/et huet exorzéiert mir hunn exorzéiert dir hutt exorzéiert si hunn exorzéiert Plusquamperfekt ech hat exorzéiert du has exorzéiert hien/si,hatt/et hat exorzéiert mir haten exorzéiert dir hat exorzéiert si haten exorzéiert Futur I ech wäert exorzéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert exorzéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif exorzéieren du géifs exorzéieren hien/si,hatt/et géif exorzéieren mir géifen exorzéieren dir géift exorzéieren si géifen exorzéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt exorzéiert du häss exorzéiert hien/si,hatt/et hätt exorzéiert mir hätten exorzéiert dir hätt exorzéiert si hätten exorzéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular exorzéier! Plural exorzéiert! exorzéiert exorzéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn exorzéiert du gëss exorzéiert hie/si,hatt/et gëtt exorzéiert mir ginn exorzéiert dir gitt exorzéiert si ginn exorzéiert Perfekt ech sinn exorzéiert ginn du bass exorzéiert ginn hien/si,hatt/et ass exorzéiert ginn mir sinn exorzéiert ginn dir sidd exorzéiert ginn si sinn exorzéiert ginn Plusquamperfekt ech war exorzéiert ginn du waars exorzéiert ginn hien/si,hatt/et war exorzéiert ginn mir waren exorzéiert ginn dir waart exorzéiert ginn si waren exorzéiert ginn Futur I ech wäert exorzéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert exorzéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif exorzéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif exorzéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier exorzéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles