Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

faass-en LexicoLux Stammformen faass-en – faass-t – ge-faass-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech faass-en du faas-s hien/si,hatt/et faass-t mir faass-en dir faass-t si faass-en Perfekt ech hu ge-faass-t du hues ge-faass-t hien/si,hatt/et huet ge-faass-t mir hu ge-faass-t dir hutt ge-faass-t si hu ge-faass-t Plusquamperfekt ech hat ge-faass-t du has ge-faass-t hien/si,hatt/et hat ge-faass-t mir hate ge-faass-t dir hat ge-faass-t si hate ge-faass-t Futur I ech wäert faass-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-faass-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif faass-en du géifs faass-en hien/si,hatt/et géif faass-en mir géife faass-en dir géift faass-en si géife faass-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-faass-t du häss ge-faass-t hien/si,hatt/et hätt ge-faass-t mir hätte ge-faass-t dir hätt ge-faass-t si hätte ge-faass-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular faass! Plural faass-t! ge-faass-t faass-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-faass-t du gëss ge-faass-t hie/si,hatt/et gëtt ge-faass-t mir gi ge-faass-t dir gitt ge-faass-t si gi ge-faass-t Perfekt ech si ge-faass-t ginn du bass ge-faass-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-faass-t ginn mir si ge-faass-t ginn dir sidd ge-faass-t ginn si si ge-faass-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-faass-t ginn du waars ge-faass-t ginn hien/si,hatt/et war ge-faass-t ginn mir ware ge-faass-t ginn dir waart ge-faass-t ginn si ware ge-faass-t ginn Futur I ech wäert ge-faass-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-faass-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-faass-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-faass-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-faass-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben afaass-en • befaass-en • ëmfaass-en • erfaass-en • opfaass-en • verfaass-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles